Vikan


Vikan - 13.09.1978, Blaðsíða 19

Vikan - 13.09.1978, Blaðsíða 19
Alexandriu. Og það er langt siðan — skömmu fyrir grisku uppreisnina. Nei. Ég komst að því i Grikklandi. Það var heppni. Eini maðurinn í varðsveitinni sem komst lífs af, leitaði hjálpar minna manna i Salonika. Þeir báðu hann að segja, hver hann væri. Og hann kjaftaði loks frá öllu. En vitið þér, hvernig Stelben fékk gullið?” „Ég veit fátt um það," svaraði Engles. „Ég hef engar sannanir. Stelben hélt kjafti. Og ég vissi alls ekki, að einn varð mannanna hafði komist lifs af. Hann drap meira að segja einkaþjón sinn, sem hafði þjónað honum i sex ár. Mér þætti gaman að vita, hvað maðurinn hafði að segja. Og Blair hérna veit ekkert um þettaalltennþá." „Ah. Þá skuluð þið lesa yfirlýsingu liðþjálfans, sem komst undan, og við skulum fá okkur að drekka til þess að styrkja okkur." Hann pantaði eitthvað að drekka, og ég hallaði mér nær, vegna þess að Mayne var nú að leika eitthvað hávaðasamt, og það var erfitt að heyra mælt mál þarna inni, einnig vegna vindsins, sem gnauðaði á gluggunum. Þegar Aldo rétti okkur glösin, sagði Keramikos: „Þetta eru engin meðmæli með Gestapo. En sérhver félagsskapur hefur, eins og þér vitið, sina svörtu sauði. Þér verðið að muna. að þetta var í lok stríðsins. Og Stelben hafði drepið marga. áður en hann skaut þessa niu hermenn. Gullið var i banka í Feneyj- um. Það var eign banka i Róm og hafði verið flutt þangað fyrir öryggis sakir. Þegar her ykkar steig á land i Anzio og við urðum að hörfa til bakka árinnar Pó, var Stelben fyrirskipað að flytja gullið til Ríkisbankans i Munchen. Hann átti að fara með það á bílum, vegna þess að þið voruð alltaf að varpa sprengjum úr lofti á járnbrautir. og leiðin, sem valin var, lá gegnum Cortina og Bolzano til Innsbruck. Þér verðið að gera yður grein fyrir þessari litlu lest. Það var stór vörubíll með gullið. Hann var læstur og innsiglaður. Siðan komu tveir Volkswagen. Þar að auki voru sjö heið- virðir þýskir hermenn og Stelben — og að lokum gullið, en andvirði þess var um það bil átta milljónir dollara.” Keramikos þagnaði og leit í kringum sig. Mayne var að leika Danse Macabre núna. Greifynjan og Valdini voru enn að talast við. Snjórinn féll látlaust fyrir utan og myndaði stóra skafla á verönd- inni. Siðan tók Keramikos gamalt og snjáð leðurveski upp úr vasanum og tók úr því samanbrotið blað. „Þetta er yfir- lýsing Holtz liðþjálfa i skotliðasveit- inni,” sagði hann. „Gjörið svo vel að lesa hana.” Engles lagði blaðið á borðið, svo að ég gæti lesið yfir öxl hans. Það var vélritað á þýsku. Það var dagsett níunda okóber 1945. Ég prenta það hérna, vegna þess að svo vill til, að ég er með það í fórum minum, þegar ég skrifa þetta, og vegna þess að þetta er góð yfirlýsing. Holtz segir söguna á heiðarlegan ogsanngjarn- an hátt og dregur ekki af neinu, eins og hermanna er vandi. Þetta gerði það að verkum, að ég átti mjög auðvelt með að lifa upp þennan atburð, þegar ég stóð beint yfir þeim stað, sem þetta hafði komið fyrir á. Sagan var, eins og Kera- mikos hafði sagt, ekki falleg, og maður sá fyrir sér gullið, fjárgráðuga menn, menn, sem vildu jafnvel drepa fyrir þennan glóandi málm. Maður sá fyrir sér allar þær hörmungar, sem gullið hafði valdið. Yfirlýsingin er svohljóð- andi: „15. marz 1945, var mér skipað að mæta ásamt þrem varðmönnum hjá Heinrich Stelben höfuðsmanni, sem hafðist við í Albergo Daniele í Feneyj- um. Stelben höfuðsmaður skipaði mér að fara til Bancca Commerciale del Popolo og ná þar í fjörutiu trékassa fulla af gulli. Þegar dimmt var orðið, náðum við í kassana og héldum til Piazzale Roma. Þar settum við kassana í lokaðan vöru- bil, sem Stelben höfuðsmaður lét síðan innsigla i nærveru bankastarfsmanns. Ég var einnig viðstaddur, þegar vörubill- inn var innsiglaður. Höfuðsmaðurinn sagði mér síðan, hvert ég ætti að fara, en leiðin var Mestra-Conigliamo-Cortina- Bolzano-lnnsbruck til Munchen. Auk vörubílsins voru tveir Volkswagen. Ég var í öðrum vagninum ásamt bilstjóra. Trend Rafritvélar Japönsk völundarsmíð. Ódýrar, liprar, sterkar og fallegar. Skrifvélin h.f. Suðurlandsbraut 12. Sími 8 52 77. Pósth. 1232. Húsgögn fyrir fólk a öllum aldri ncjnjavmui m. Brautarholti 2 — Símar 11940 -12691 Verð mjög hagstætt 37. TBL. VIKAN 19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.