Vikan - 25.01.1979, Blaðsíða 63

— Hann er mikill áhugamaður um
varðveislu orkunnar. Tfmir ekk'
einu sinni að eyða sinni eigin.
Mikill vandi
Kæri Póstur
Ég er í miklum vanda stödd.
Geturðu sagt mér, hvað margar
plötur,, Meatloaf' hefur gefið
út og hvað margar ég get
fengið hér á landi? Og mig
langar að vita, hvort þú veist
um verðið á bláa albúminu
með Bítlunum.
Vertu nú svo vænn að svara
mér, mér liggur á þessu. Takk
fyrir birtinguna!
Meetloafaðdáandi
P.S. Það er að vísu eitt enn.
Ekki birta bréf eins og t.d.:
„Hann er agalega hrifinn af
mér, en ég er hrifin af öðrum .
. hvað á ég að gera elsku
Póstur? Þetta er eins fáránlegt
og það mögulega getur verið.
Stelpurnar geta auðveldlega
leystþetta „stóra” vandamál
sjálfar. Bænheyrðu mig í
guðanna bænum, annars hætti
ég að lesa Póstinn!!
Það er aldrei, hættir bara að lesa
Póstinn. Fyrst svo er heimtar
Pósturinn vandvirkari bréfritara
en þig, annars hættir hann alveg
að svara bréfum. En án gríns,
mikið gleður það hjarta hans að
vita, að þú skulir ekki láta þér
eigin ástarmál fyrir brjósti
brenna og þurfir því ekki
aðstoðar við. Gleymdu þó ekki,
að menhirnir eru mismunandi
að gerð og því gætu aðrir haft
allt annað til málanna að leggja.
Pósturinn er fremur lítið fróður
um fyrirbærið Meatloaf, en
flýgur i hug, að árangursrikast
fyrir þig væri að hringja í næstu
hljómplötuverslun, og þá ættir
þú að geta fengið upplýsingar
um verðið á Bítlaalbúminu í
sama skipti. Að lokum — hvaða
mikli vandi steðjar að? Þú
minnist á það í byrjun bréfsins,
en skilgreinir vandamáiið stóra
svo ekkert nánar.
Vitsmunir Póstsins og frökenarinnar
Heill og sæll Póstur
Fyrir þína hönd og annarra vandamanna ætla ég að vona
að þú sért heill heilsu. Því að nú hefur soðið upp úr hjá mér,
og ég ætla sko aldeilis að skamma þig. Það hafa margir sent
þér skammarbréf og fárast yfir því, hvernig bréf þú birtir og
margt feira. En það er alveg sáralítið, sem þú lœrir af
reynslunni. Ég er nú helst farin að halda að þú öðlist bara alls
enga reynslu af þessu starfi þínu.
En það sem ég ætla að skammast yfir eru þessi bréf, sem þú
birtir. Það er nú allt í lagi með þau sem innihalda almenna
fróðleiksfýsn eða spurningar um einhvers konar nám o.fl. En
þegar annað hvert bréf á opnunni hjá þér er frá 12-14 ára
krökkum, sem eru í standandi vandræðum út af hinu kyninu,
þá blöskrar mér nú!! Það er auðvitað skiljanlegt að þú viljir
reyna að leysa úr vandamálum krakkagreyjanna (ekki síst ef
þú ert barngóður) ef það er það, sem þú ert með í huga. En
finnst þér þeim liggja eitthvað á með makavalið? Þetta kalla ég
ónýtingu á þessu litla plássi, sem þú hefur til umráða. Svo
þegar er nú verið að spyrja hvernig þetta ogþetta merki eigi
saman, því í ósköpunum bendir þú þá ekki á einhverja bók,
sem inniheldur fróðleik um þessi mál? Það eru til heil ósköp af
bókum um þetta. Ég er nærri viss um að þú notar sjálfur
einhverjar bækur um þetta þegar þú svarar svona spurningum.
Til málamynda get ég nefnt eina bók, sem heitir: Hvernig
eigum við saman?
Það væri nú kannski hægt að fyrirgefa þér, ef þessi bréf
væru þess virði að hlæja að þeim, en það er nú svo fjarri því
að maður geti tíst að þeim. Ég held að þú ættir að birta fleiri
bréf, álíka og þau, sem þú setur í ramma I opnunni hjá þér,
þ.e.a.s. ef þú færð eitthvað af svoleiðis bréfum. En ég held að
vitsmunum Islendinga fari bara ört hrakandi, ef þeir geta ekki
sent þér skikkanleg bréf til birtingar (auðvitað œtlast ég til að
þú birtir þetta bréf, þó svo að mínum vitsmumim fari ört
hrakandi).
Jæja, ég hafði nú ekki hugsað mér að ganga alveg frá þér
með skömmum. Vikan á sína góðu parta eins og önnur blöð,
en ýmsu er líka ábótavant eins og skiljanlegt er. Því að það er
erfltt að gera öllum til hæfis í einu. En ég vona að þú sért
reynslunni ríkari eftir lestur þessa bréfs.
Gangi þér sem flest I haginn á ókomnum árum. Vertu sæll.
Fröken óánægð.
Það er naumast þér liggur á hjarta, kæra fröken óánægð!
Póstinum segir svo hugur um, að fyrst þessi ástarvandamál
unglinganna fara svona óskaplega í taugarnar á þér, getir þú
varla verið eldri en svo að þessi vandamál séu nokkuð nýlega
yfirstigin. Sá tími kemur örugglega hjá þér með aukinni
lífsreynslu að þú gerir þér grein fyrir, að það sem einum finnst
þýðingamikið í dag, getur einmitt þeim sama fundist hlægileg
vitleysa daginn eftir. Það breytir þvi þó ekki að jafnvel smávægi-
legustu vandamál geta valdið bæði sálrænum flækjum og
erfiðleikum ef enginn getur aðstoðað. Satt að segja má eflaust
deila um, hvort kemur að meira gagni — að birta þetta bréf þitt
eða eitthvert annað, sem „einungis” fjallar um ástarvandamál
þrettán ára unglings. Hafir þú fengið þá flugu i höfuðið að
Póstinum finnist fólk ætti að bindast mjög ungt hefur þú illa
misskilið svör Póstsins og er vonandi að þú sért ein um það. Og
þetta með að hlæja að bréfunum — gætir þú ekki skrifað
Póstinum um eitthvert þinna „sprenghlægilegu” vandamála, svo
við hin getum skemmt okkur á þinn kostnað?! Póstinum finnst
hann satt að segja ekki hafa öðlast mikla reynslu við lestur þessa
bréfs þíns, nema kannski að honum hafi orðið það enn ljósara en
áður, hvað fólki hættir til að líta annarra vandamál smáum
augum. Heilsa hans er hins vegar alveg ágæt, þakka þér kærlega
umhyggjuna, það væri helst að honum hefði ekki orðið gott af
öllu sætindaátinu um jólin. Já, bréfin i rammanum, þá átt nú
heiðurinn af einu þeirra. Sjálfsagt hefur þú sjálf einhver
„bitastæð” vandamál fyrir aðra lesendur, heldur ef til vill við
giftan mann, stelur ellilifeyrinum frá ömmu þinni um
mánaðamót eða eitthvað annað kræsilegt, blessuð skrifaðu sem
fyrst aftur.
4. tbl. Vikan 63