Vikan


Vikan - 01.11.1984, Blaðsíða 17

Vikan - 01.11.1984, Blaðsíða 17
Vísindi fyrir almenning Harry Bðkstedt Einkaréttur á íslandi: Vikan Bfast menn um uppgötvanir Gafíleos? Því er ha/dið fram að hann hafí eignað sér hugmyndir nemenda sinna. Ein frægasta uppgötvun ítalans Galileos var aö á Venusi yrðu reglulega breytingar hliðstæöar kvartilaskiptum tunglsins. Á stjömunni kom í ljós ofurlítil rönd með tveim „hornum” sem smátt og smátt fór stækkandi þar til hún náði „fyllingu” en tók síðan að dragast saman aftur. Menn telja að þessi uppgötvun hafi sannfært hann öðru fremur um réttmæti kenninga Kóperníkusar um að stjömumar snerust um sólina. Nú hafa vakn- að miklar efasemdir um að Galileo geti eignað sér heiðurinn af þessari miklu uppgötvun. Bandaríski vísindamaðurinn Richard Westfall við Indianahá- skóla hélt því fram í fyrirlestri sem hann hélt í hinu bandaríska félagi um vísindasögu, History of Science Society, að Galileo Galilei hefði í raun stolið hugmyndinni frá einum nemanda sínum í því skyni að koma sér í mjúkinn hjá yfirvöldum og tryggja sér sæmi- legt viðurværi. Westfall byggir þetta á athugun á atferli og aðstöðu Galileos seint á árinu 1610. 11. desember það ár sendi hann vini sínum í Prag, Giuliano de’Medici, skrifaða orð- sendingu. Boðin voru á rósamáli að hætti vísindamanna þeirrar tíð- ar þegar þeir vildu koma því á flot að þeir hefðu gert uppgötvun en jafnframt tryggja að fregnimar kæmu ekki of snemma fyrir al- menningssjónir. Þeir vildu nefni- lega áður en svo yrði ná að gefa þær út á prenti og þar með tryggja sér hötundarréttinn. I fyrsta lagi voru boðin „ana- gram”, umsnúningur, eða texti þar sem stöfunum var víxlað. I réttri röð mynduðu þeir latneskt vers sem eitt og sér var nógu óskiljanlegt nema fyrir innvígða: „Ástarmóðirin líkir eftir hegðun Cynthiu.” Sá sem kunnugur var höfuðviðfangsefnum stjömufræði þessa tíma átti þó ekki í neinum vandræðum með að skilja þetta. Ástarmóðirin var plánetan Venus, Cynthia tunglið og hegðan tungls- ins var auðvitað kvartilaskiptin. Frá jöröunni séð er Venus lítill, nær hringlaga diskur þegar hún er handan sólu og því fulllýst. Þegar reikistjaman er hins vegar á milli jarðar og sólu sjáum við hana að- eins sem ljósrönd því við sjáum aðeins þann hluta hennar sem lýstur er af sólinni. Þetta fyrir- bæri er auðvitað kristaltær sönnun þess aö Venus snýst um sólina en ekki jörðina eins og haldið var fram samkvæmt heimsmynd Ptolemeiusar. Galileo hafði tekiö til við athug- anir sínar á himinhvolfinu árið áður og brúkað til þess heima- gerða sjónauka. Þegar um vorið 1610 hafði hann opinberað eina af mikilvægustu uppgötvunum sín- um í stjömufræði: hin fjögur tungl Júpíters. Hann kallaði tunglin „Medicísku stjömumar” og hafði til þess gilda ástæðu. Honum var mjög í mun að komast í þjónustu stórhertogans af Toscana, Cosimo de Medici. I september sama ár flutti hann líka aðsetur sitt frá bú- stað sínum í Padóva til hirðarinn- ar í Flórens. En staða Galileos var ekki tryggari en svo að hann varð að styrkja hana með nýjum upp- götvunum; eða svo telur Richard WeStfall. Og ef trúa má bréfi sem Galileo skrifar sjálfur um miðjan nóvember hafði hann þá ekkert slíkt í bakhöndinni. Westfall telur að af þeim sökum hafi bréf til Galileos frá einum nemanda hans komið eins og sending af himnum. Benedetto Castelli, en svo hét nemandinn, bendir á í bréfi sínu sem dagsett er 5. desember að ef kenning Kópemíkusar væri rétt ættu stundum að vera „hom” á Venusi og stundum ekki. Var það þessi snjalla tilgáta sem Galileo greip fegins hendi og gerði að sinni? Var þetta frum- heimild dulmálsbréfsins frá 11. desember? Richard Westfall grunar að svo sé. En Galileo á sér formælendur. Einn af þeim, sem ekki trúa þessu á hann, er Stillman Drake sem er í hópi fremstu Galileo-sérfræðinga í Bandaríkjunum. Hann telur aug- ljóst að Galileo hafi áður athugað Venus og hefði þá ekki getað kom- ist hjá því að uppgötva kvartila- skipti plánetunnar. Galileo hefur raunar verið fóm- arlamb endurmats á fleiri sviðum hin síðari ár. Nú er ekki einungis gengið svo langt að efast um að hann hafi nokkru sinni látið hluti falla niður úr skakka tuminum í Pisa til þess að færa sönnur á lög- málið um fall hluta heldur er því einnig haldið fram að hann hafi verið slæmur tilraunamaður og athugandi í eðlisfræði. Þetta virð- ist þó ekki hafa dugað til þess að koma í veg fyrir að hann hugsaði stórt....ogrétt! 38. tbl. Vikan 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.