Vikan - 11.07.1985, Blaðsíða 8

Þverlína í bakið
Sýningin er eins og allra aörar
Armanisýningar — stórkostleg —
og skýtur keppinautunum ref fyrir
rass hvaö einfaldleika og snilldar-
legar lausnir snertir. Kápur og
jakkar meö sérstakri þverlínu í
bakiö sem örugglega á eftir aö fyr-
irfinnast fjölfölduö um allan heim
eftir nokkrar vikur. Klappaö
endalaust í lokin og ein skrautdúll-
an úr áhorfendaskaranum tekur
undir sig stökk og faðmar Armani
karlinn aö sér í ákafa uppi á sviöi.
Fleiri fylgja á eftir og hann á
fótum fjör aðlauna.
Nú skiptast gestirnir í tvennt —
betri gerðin er leidd í hliöarsal þar
sem herlegur kokkteill bíður. Stór
salur í undarlega tómum blæ-
brigöum, risastórt, bleikt tré í
einu horninu undirstrikar aö
þarna er ekkert lifandi að finna.
Nema ef vera skyldi einhver gest-
anna.
Sjónvarpsmenn steypa sér yfir
hönnuöinn Giorgio Armani og
betra að fylgja með í hrinunni.
Eitt af því agalega hefur einmitt
gerst - flass VIKUNNAR bilaöi
og er því ónothæft þetta kvöldið.
Sjónvarpsmennirnir ítölsku kunna
ekki stakt orð í neinu nema
móðurmálinu og eina ráöiö er því
að brosa hringinn um leiö og höfði,
skrokk og vél er stillt upp, ná-
kvæmlega undir þeirra stórgóðu
lýsingu. Þeir hafa ekki rænu á
mótmælum, eru furöu lostnir þeg-
ar þeim er þakkað innvirðulega á
íslensku eftir hvern smell og upp í
hugann kemur sena úr Kardi-
mommubænum hérna á árum áð-
ur. Tvo þurfti til aö túlka eitt dýr-
anna — efri og neðri helming — og
yfirleitt voru leikendur aldrei í
takt. Þarna er mitt hlutverk neðri
helmingur kynjadýrsins og svo er
bara aö vona að efri hlutinn fái
ekki umsvifalaust þörf fyrir að
losa sig við þann neðri.
Yfirborðsmennskan
eitur í hans beinum
Þetta er farið að vekja athygli
gesta og Armani hefur greinilega
mikið gaman af ferðalagi furðu-
dýrsins. Hann skellihlær og bendir
á óvirkt flassið, þegar filman er á
enda sýnir hann mikla biðlund við
skiptingu. Snjallræöi flasslausra
vekur honum meiri áhuga en
kokkteillinn, er reyndar frægur
fyrir að leiðast slíkt húllumhæ heil
ósköp. Vín, reykingar og önnur
óhollusta eru á bannlista, hann er
þekktur fyrir reglusemi. Kappinn
hleypur í vinnuna daglega og
minnir þar á kollega sinn, Pierre
Cardin, sem sagði í viðtali við Vik-
una í París: „Mér nægir að hlaupa
í vinnuna og taka aldrei lyftuna
innanhúss, hleyp stigana líka. Þarf
ekki að kaupa mér rándýran
hlaupabúning og hendast svo af
stað um allar jarðir þangaö til
tungan lafir út úr mér eins og á óð-
um hundi.” Armani hefur svipuð
viðhorf, yfirborðsmennska er eit-
ur í hans beinum. Hóglífi er ekkert
sem heillar og engin tilviljun að
fötin hans eru fræg fyrir snilldar-
lega hönnun hvað þægindi varðar.
I upphafi ferilsins sagði þessi fyrr-
verandi læknastúdent að karl-
mannaföt væru hönnuð sem
spennitreyja fyrir þá og varð mold-
ríkur af því einu að hanna þægi-
legan bleiserjakka, svo þrælgóðan
að kvenfólk stalst í jakka karl-
mannanna og þannig varð til tísk-
an sem nú stendur sem hæst —
karlmannajakkar og frakkar á
flestar konur. Uppbrettar ermarn-
ar má ekki vanta — nokkuð sem
kom til af því að fyrstu Armani-
jakkarnir voru lánsjakkar af nán-
ustu vinum og vandamönnum og
því vel við vöxt. Á þessari sýningu
sló hann í gegn — enn einu sinni —
og Armanikápur með þversniönu
baki eru greinilega stórabóla
næsta vetrar.
Torgið við Dómkirkjuna ar það eina sam talist getur miðborg Milanó — eða
hjarta. Inni i boganum er svo aðalgatan.
8 Vikan 28. tbl.