Vikan - 18.02.1988, Blaðsíða 13

nestis- eða veitingaaðstöðu en
það lagast bráðum þegar nýi
skálinn verður tilbúinn. Stjórn-
armenn og aðrir vinna mjög
óeigingjarnt starf í sjálfboða-
vinnu við byggingu hans og taka
sér jafnvel frí úr vinnunni til að
geta lagt sitt af mörkum. Án þess
konar fórnfýsi gætu svona
íþróttafélög varla þrifist og
geysilega mikið veltur á þessari
vinnu á bakvið tjöldin."
og Ieiðinlegar, en maður Iætur
sig hafa það til að ná árangri."
Berglind: „Maður er enginn
letingi. Ekki nennum við bara að
liggja með lappirnar upp í loft
þó að veðrið sé vont. Maður
verður að leggja eitthvað á sig
til að ná árangri."
— Hvernig fer skíðaiðkunin
saman við skólann?
„Það getur verið erfltt fyrir
okkur að ná rútunni þar sem við
erum í skólanum eftir hádegi og
erum ekki búin fyrr en klukkan
flmm. En ef við flýtum okkur
heim að skipta um föt náum við
rútunni."
— Haldið þið að áhuginn eigi
eftir að endast?
,Alveg örugglega. Ætli við
eigum ekki eftir að taka skíðin
fram yflr djammið. Það þýðir
ekkert annað ef maður ætlar að
komast í ffemstu röð og það ætl-
um við okkur. Draumurinn er
að sigra á landsmóti."
„Læt ekki stríða mér“
Nú kom fremur lágvaxinn
garpur á fullri ferð niður braut-
ina með miklum tilþrifúm og
nam staðar rétt við nefið á
blaðamanninum. Sá stutti var að
sjálfsögðu tekinn tali hið snar-
asta. Garpurinn heitir Ragnar og
er tíu ára.
— Hefúr þú unnið til ein-
hverra verðlauna á skíðum?
„Ég varð í þriðja sæti á And-
résar Andar leikunum í fýrra og
ætla að reyna að bæta mig í
vetur. Ég er búinn að æfa frá því
ég var átta ára og stefni að
Reykjavíkurmeistaratitli í ár.
- Hvenær er fyrsta mótið í
ár?
fámennt var á þessari æfingu
„Það er auðvitað rétt en mað-
ur horfir ekki í þann tíma. Það
er mjög gefandi að starfa svona
með krökkum og maður yngist
allur upp við þetta. Svo er líka
gaman að sjá framfarirnar sem
þeir taka og vita að maður á
sjálfur einhvern þátt í þeim.“
Engar raðir
— Nú eruð þið svolítið út af
fyrir ykkur hérna í Eldborgar-
gili, en fyllist ekki allt hér af
fólki um helgar?
„Nei, það er svo furðulegt að
þó það séu hálftíma biðraðir við
lyfturnar hérna í næsta gili þá er
yfirleitt hægt að renna sér beint
í lyftuna hjá okkur. Það er enn
furðulegra vegna þess að mér
finnst þetta ein alskemmtileg-
asta brekkan á Bláfjallasvæðinu.
Ástæðan getur meðal annars
legið í því að við höfum ekki
getað boðið upp á almennilega
Vígreifir þjálfarar: Gummi, Doddi og Elli. Fjórði þjálfarinn er bara
um helgar þegar minnstu krakkarnir eru á æfingum.
Þetta er ekki jafn dýrt og það
var áður vegna þess að krakkar
sem æfa fá sérstakan lyftupassa
sem gildir allan veturinn og
hann kostar 2200 krónur. Æf-
ingagjaldið er svo 6000 krónur
og fýrir það geta krakkarnir
gengið inn hjá þjálfara og æft
eins og þá lystir. Þegar tillit er
tekið til hversu mikið þessir
krakkar eru á skíðum finnst mér
þetta ekki mikill peningur."
Allur tíminn í skíðin
Fer mikill tími í þetta hjá
krökkunum?
„Það er óhætt að segja það.
Átta ára og yngri eru tvisvar í
viku á æfingum, níu til tólf ára
krakkarnir eru þrisvar í viku
með þjálfara og einu sinni frjálst
og þrettán til sextán ára krakk-
arnir æfa fjórum sinnum í viku.
Þeir áhugasömustu leggja mikið
á sig og allur ffítíminn fer í
skíðaiðkun. Dagurinn hjá þeim
er ekkert annað en skólinn og
skíðin. Oft er það kapphlaup hjá
þeim að ná heim úr skólanum,
taka sig til og komast í rútuna á
réttum tíma.
Við í Fram erum með sérrútu
fyrir okkur sem Jón Björnsson,
einn stjórnarmanna, keyrir og
eftir að hafa keyrt hring um þau
hverfi sem krakkarnir búa í er
lagt af stað úr Árbænum klukkan
sex. Við hættum svo æfingum
klukkan hálftíu og erum komin
niður í Árbæ aftur um tíuleytið.
Síðustu krakkarnir eru svo
komnir heim að nálgast ellefu.
Það gefur augaleið að krökkun-
um gefst ekki mikill tími til ann-
ars en að stunda skíðin á meðan
þau eru í þessu því helgarnar
fara líka í þetta hjá þeim.
— Það hlýtur að vera sami
tími sem fer í þetta hjá ykkur
þjálfurunum.
„Maður er enginn
letingi“
Næstu viðmælendur Vikunn-
ar voru þau Runólfur og Berg-
lind en þau eru bæði ellefu ára
og eru í sama bekk í Öldusels-
skóla. Bæði unnu þau það afrek
á síðasta vetri að verða Reykja-
víkurmeistarar í sínum aldurs-
flokki. Og þau voru svo sam-
rýmd í svörum sínum að þau
verða látin fljóta með hér
saman.
— Stundið þið einhverjar aðr-
ar íþróttir en skíðin?
Runólfúr: „Ég æfi líka fótbolta
á sumrin. Að sjálfsögðu með
Fram, annað kemur ekki til
greina. Á veturna hefúr maður
ekki tíma til annars."
Berglind: „Nei, ég stunda ekki
neinar aðrar íþróttir, maður hef-
ur ekki tíma til annars á meðan
maður er á skíðunum.
— Hvað eruð þið búin að æfa
lengi?
Einum rómi: „í fjögur ár.“
— Verðið þið ekki stundum
Ieið á þessu?
„Ekki þegar veðrið er gott
eins og núna, þá er gaman á
æfingum. En þegar veðrið er
vont eru æfingarnar bara erfiðar
Hverjlr eru bestir? Fram! Þjálfararnir með hluta hópsins. Óvenju
vegna kulda.
VIKAN 13