Vikan - 18.02.1988, Blaðsíða 21

LJÓSM.: PÁLL KJARTANSSON
Gamalt safn með
nýjan persónuleika
forystuafli sem það verður að
vera.
Menningarmiðstöð
Nýja listasafnið við Fríkirkju-
veg ber það með sér að hönnuð-
ir hússins hafa reiknað með að
það yrði fremur listamiðstöð,
fjölsótt af öllum almenningi,
heldur en safn með tilhneigingu
til að gleymast í sjálfú sér. Það
er enda krafa tímans að söfn
skuli hafa beina skírskotun til
tíðarinnar og leggja jafnan
eitthvað ákveðið til málanna.
Þótt Listasafn íslands sé jafn-
gamalt öldunni þarf það nú að
koma sér upp glænýjum per-
sónuleika. Umgjörðin er komin
- og þá er að smíða innviðina.
-GG.
Fyrrum íshús, síðar glöð
brennivínsbúlla og nú Lista-
safn íslands. Við getum ósk-
að sjálfum okkur til ham-
ingju, loksins höfum við
myndast til að standa mann-
borulega að listasafni þjóð-
arinnar, eigum skjól yfir list-
gersemi og ástæða til að ætla
að í framtíðinni verði rekin
öflug sýningar- og fræðslu-
starfsemi á myndlistarsvið-
inu í safhinu við Fríkirkju-
veginn.
Heimslistin, listasagan
Gegnum ár og aldir hafa ís-
lendingar raunar ekki varið
MENNING /
nema agnarögn af sínum þjóðar-
tekjum til lista og menningar-
mála. Heimslistin er eiginlega
ekki til í okkar augum, íslenskar
listastofnanir svo sem Listasafn
íslands hafa jafnan orðið að
lepja dauðann úr skel og eigin-
lega ekki verið neitt nema nafn-
ið og embætti forstöðumanns.
Heimslistin hefúr farið framhjá
íslandi. Nú verður væntanlega
breyting á - þótt ekki sé við því
að búast að Listasafninu verði
gert kleift að kaupa dýr verk
hingað til lands svo nokkru
nemi. En við hljótum að geta
lagt metnað okkar í að hlú vel
að litlu safni með veglegu nafni,
byggt það upp kringum inn-
lenda list þótt samhengið í lista-
sögu heimsins verði að fást ann-
ars staðar.
I leit að listinni
Trúlega má vel kalla íslend-
inga listelska. Fólk sækir list-
sýningar af flestu tagi, myndlist-
in nýtur jafnan mikillar athygli.
Þær eru trúlega ekki margar,
smáborgirnar í heiminum, þar
sem jafnoft er opnuð málverka-
sýning sem ætlar sér stóra hlut-
deild í markaðnum. Svo undar-
lega hefur viljað til að síðustu
áratugi hefur Listasafnið nánast
verið stikkfrí í íslenskri mynd-
listarsögu á varla til verk frá ein-
hverju merkasta skeiði mynd-
listarsögunnar eftir stríð og er
því fjári götótt. En átakið sem
gert hefúr verið í byggingarmál-
um safnsins hlýtur að vera vitni
um að stjórnvöld vilji nú snúa
við blaðinu og gera saífnið að því
VIKAN 21