Vikan - 18.02.1988, Blaðsíða 23

ófreskígáfa
kynnast honum og ná trúnaði
hans. Þegar hún hafði heitið
honum því að láta aldrei upp
nafn hans sagði hann henni að
hann byggi yfir hæfileika til
þess að sjá öli innri lífiæri
sjúklinga sinna með skyggni
sinni og þyrfti því í raun alls
ekki á öllum þeim tækjum að
halda sem hann hafði í lækn-
ingastofu sinni. En hann kvaðst
hafa þau til að leyna vandlega
þessum hæfileikum því annars
yrði hann á svipstundu gerður
útlægur úr félagsskap lærðra
lækna. En það hafði hann ekki
hugsað sér því hann var að
verða forríkur.
En það er af dr. Shaficu
Caragulla að segja að þegar
læknarnir sem með henni
unnu komust að því sem hún
var að gera hættu þeir þegar í
stað að taka í mál að starfa með
henni. Hún missti alla styrki.
Henni var ekki einu sinni boð-
ið heim til nokkurs læknis.
Þegar fyrri félagar mættu
henni á götu þóttust þeir ekki
sjá hana.
En þessi lágvaxna, tyrkneska
kona mat sannleikann meira
en ffægð og frama. Hún hélt
þessum rannsóknum sínum
áffam og rekur nú stofnun á
vesturströnd Bandaríkjanna
þar sem hún starfar við að
lækna fólk með aðstoð ó-
freskra manna.
Með öðrum orðum, virtir
læknar lesa ekki svona bók-
menntir. Þeir hvorki vita né
vilja vita hvað í þeim stendur.
Sjálfur var ég fyrstur rnanna
hérlendis til þess að vekja at-
hygli á þessum stórkostlegu
hæfileikum Edgars Cayces í er-
indi sem ég flutti í útvarp fyrir
um aldarfjórðungi. Ég hef
einnig íslenskað eina bók sem
er byggð á þeim skýrslum sem
Cayce skildi eftir þegar hann
skipti um verustað árið 1945.
Bók þessi er eftir bandarískan
sálffæðing, dr. Ginu Cermin-
ara, og heitir á frummálinu
Many Mansions, en ég leyfði
mér að gefa íslenska nafnið
Svo sem maðurinn sáir. Dr.
Gina fékk fljótt að finna það að
hún hafði hrapað í áliti banda-
rískra sálfræðinga þegar þessi
bók kom út.
Fyrir nokkrum árum var dr.
Gina á ráðstefnu á austur-
strönd Bandaríkjanna þar sem
umræðuefinið var óffeskigáfan
og hvers konar sálrænir hæfi-
jjHún fékk nœga
styrki til hvers
konar rann-
sóknastarfa og
senniiega beið
hennar heims-
frœgð. En..
leikar. Þar hélt rektor frá kunn-
um menntaskóla ræðu og
sagði hreinskilnislega frá per-
sónulegri reynslu sinni í þess-
um efnum. En hann endaði
ræðu sína með því að segja við
áheyrendur að það kæmi sér
ekki á óvart þegar hann kæmi
heim í skóla sinn þótt þar biði
hans á skrifborðinu uppsögn
úr starfi þegar upp hefði kom-
ist hvað hann hefði sagt.
Eftir að hafa hlustað á ýmsar
slíkar ræður og reyndar talað
sjálf varð Ginu Cerminara að
orði við vinkonu sína: „Ef þessi
þróun heldur svona áffam fer
ég bara að halda að ég eigi eftir
að deyja sem virðulegur sál-
ffæðingur þrátt fyrir allt.“
Já, hver veit. Á þessari af-
stöðu eru að verða hraðar
breytingar og æ fleiri merkir
vísindamenn hafa leyft sér að
rannsaka þessi hættulegu svið
án þess að missa æruna við
það. □
DULSPEKI
VIKAN 23