Vikan - 15.09.1988, Qupperneq 56

Korktappa skotið fagmannlega úr kampavínsflösku á Rósahátíðinni þar sem Caroline
var að skíra rósategund í höfuðið á sér.
Caroline prinsessa ásamt eiginmanni
sínum, Stetano Casiraghi, og bömum.
lotte, eins og hálfs árs, og Pierre, sjö mán-
aða, með sér til skrifstofu sinnar í Rósa-
höllinni.
Heimili Casiraghi fjölskyldunnar er í
stóru fallegu húsi. Mikið af trjám og blóm-
um í öllum regnbogans litum eru í garðin-
um, sem girtur er hárri girðingu. Caroline
fékk þetta hús að gjöf frá föður sínum.
Heimilið er harðlokað fyrir öllum fjöl-
miðlamönnum. Caroline hefur oft látið
hafa eftir sér að hún og systkini hennar
hafi verið of mikið í sviðsljósinu þegar þau
voru börn. Hún vill ekki láta það henda sín
börn.
„Ef ég hefði fengið að ráða þá hefði ég
hætt að koma fram opinberlega þegar ég
eignaðist þriðja barnið mitt. Það væri dá-
hjá opinberum stofnunum í Mónakó enn
þann dag í dag.
Caroline er há og grönn, nákvæmlega
eins og móðir hennar var. Eitt af því sem
hægt er að dáðst að hjá henni er hvað hún
á auðvelt með að hlæja að sjálfri sér. Þegar
hún er spurð hvort hún líti á sjálfa sig sem
fallega samsetningu af frönskum listum og
bandarískum andlegheitum hlær hún og
kveikir sér í sígarettu. ,Ja, ég veit nú ekki
um þetta að vera falleg ...“
Hefur henni dottið í hug að gefa út bók
með öllum þeim viðtölum sem hún hefur
tekið við frægt fólk?
„Ég er hrædd um að það yrði þá bara lít-
ið hefti — vegna þess hvað er alltaf mikill
hraði á mér,“ segir prinsessan, sem notar
fornafn sitt undir þær greinar sem hún
skrifar.
Þó að Caroline Grimaldi sé orðin móðir
þriggja barna þá er hún ennþá uppáhald
slúðurblaða. Þó að faðir hennar sitji enn
við völd og hinn 30 ára bróðir hennar,
Albert, sé sá sem á að taka við þá er það
Caroline sem gegnir öllum opinberum
skyldum.
„Þegar ég var yngri þá tók ég allt sem
var skrifað um mig mjög nærri mér,“ segir
hún. „En eftir að ég giftist Stefano árið
1983 og eignaðist mitt fyrsta barn árið eft-
ir hef ég tekið því öllu létt, sem er sagt og
skrifað um mig.
Ég er Mónakóbúi og Mónakó er Iítill
bær þar sem ég þekki alla og allir þekkja
mig. Hér er heimili mitt, hér lifi ég til-
breytingarmiklu lífi og gegni móðurhlut-
verkinu af dugnaði."
Caroline var nýlega viðstödd hljóm-
sveitahátíð í Monte Carlo. Prinsessan var
með í ráðum við val á verkum sem flytja
skyldi, val á listamönnum og um að skipu-
leggja hvernig best væri að fjármagna
hátíðina.
Listin er ekki það eina sem prinsessan
hefur afskipti af. Hún vinnur mikið að
sjúkrahúsmálum og unglingavandamálum.
í því sambandi er hægt að hringja í neyð-
arsíma allan sólarhringinn og veita þeim
hjálp sem illa er statt fyrir.
„Það er uppbyggjandi að vinna með
listamönnum, en mér finnst meira aðkall-
andi að vinna að mörgum öðrum málum
sem þarf að leysa. Meiri afskipti þyrfti að
hafa af Líknarstofnun Grace prinsessu og
styðja betur við bakið á þeim mörgu sem
virkilega þarfnast hjálpar.
Mig langar ekki til að loka augunum
fyrir raunveruleikanum. Ég vil vinna að
því að hjálpa þeim mörgu sem eiga í erfið-
leikum og sjá árangur af starfi mínu.“
Caroline hefúr tvær fóstrur sér til hjálp-
ar með börnin, en hún vill sjálf vera með
þeim eins mikið og mögulegt er. Meðal
annars tekur hún Andreas, 3 ára, Char-
samlegt að eyða öllum stundum með
börnunum," segir Caroline, „en það er
ekki mögulegt og þess vegna skipulegg ég
tíma minn eftir þörfúm barnanna.
Ég elska að starfa að því sem er nytsamt
en hata sumt af því sem sagt er um mig. Ég
þoli ekki síma og get ekki hugsað mér að
trimma reglulega," segir hún. „Ég fer á
skíði og syndi til að styrkja líkamann en
besta trimmið er að leika við börnin mín.
Eftir tíu ár — og ef til vill nokkur börn í
viðbót — vonast ég til að geta unnið vel
fyrir Mónakó og gert það að skemmtilegu
og áhugaverðu heimshorni." □
54 VIKAN