Vikan - 01.06.1989, Qupperneq 29

MONMI 0(5 MANNI

Allt ætlaði beinlínis um koll að keyra
þegar þeir Nonni og Manni birtust í höll-
inni.
Hestamaðurinn góðkunni, Reynir Aðal-
steinsson var strákunum betri en enginn
meðan á sýningunni stóð. Hér sjást þeir
þrír bíða þess að komast inn á sviðið. Var
ekki hægt að merkja neinn taugatitring
hjá strákunum. Þrátt fyrir atganginn.
Og það var einmitt eftir þessa sýningu sem aðdáendahópurinn varð svo atgangs-
harður, að veggir brotnuðu og draga varð strákana út úr þvögunni. Þegar hér var
komið sögu, voru stimpingamar við vegginn að hefjast.
Þeir Garðar Thor og Einar Örn riðu salla-
rólegir nokkra hringi og veifuðu brosandi
til áhorfenda. Þeir buðu sannarlega af
sér góðan þokka og voru hógværðin upp-
máluð. Áður en strákarnir riðu út af vellin-
um tilkynnti þulurinn að þeir myndu gefa
þeim er áhuga hefðu áritaðar myndir í ís-
lenska sýningarbásnum skömmu seinna.
Að sýningu lokinni urðu strákarnir að
forða sér á harðahlaupum undan aðdáend-
unum sem höfðu beðið eftir þeim. Það
kom þeim nú sem endranær vel að hafa
feður sína með, því enginn gerir sér grein
fyrir í hvaða raunum þessir ungu menn
stóðu þessa dagana. Það vakti athygli
blaðamanns hvað samband þeirra við feð-
ur sína virtist náið og elskulegt.
Allt ætlaði undan að láta
Að vanda komu þeir Garðar Thor og
Einar Örn sér fýrir á sama stað í íslensku
sýningardeildinni. Þunnur veggur sem
náði fólki í mittishæð skildi þá ffá áhorf-
endum. Áður en þeir voru sestir, var
manngrúinn sem beið eftir að fá eigin-
handaráritanir, orðinn geigvænlega stór.
Að sjálfcögðu voru unglingsstúlkur í mikl-
um meirihluta en margir fúllorðnir voru
þarna líka. Þvagan stækkaði óðum og at-
gangurinn varð loks svo mikiil, að veggur-
inn og næstu skilrúm, sem héldu básnum
saman, létu undan og brotnuðu, - þó
höfðu nokkrir fílefldir karlmenn reynt eft-
ir bestu getu að halda við þau. Strákunum
var í snatri forðað undan mannfjöldanum
og komið fyrir inni í öðrum bás þar sem
þeir voru betur varðir á allar hliðar.
Þetta var á laugardegi, næstsíðasta degi
sýningarinnar. Þá voru piltarnir búnir að
skrifa á rúmar 3000 myndir hvor. Blaða-
maður hitti þá um kvöldið og voru þeir þá
jafh rólegir og yflrvegaðir og ella. Þeir virt-
ust vera nokkuð þreyttir og neituðu því
ekki að þeir væru farnir að lýjast og yrðu
fegnir að komast heim næsta dag. Feður
þeirra tóku undir það og sögðu að synir
þeirra væru sannarlega búnir að standa í
ströngu og nú væri mál til komið að hvers-
dagsleikinn tæki við á ný, — skólinn og
heimilið.

Smáauglýsingar