Vikan - 03.10.1991, Blaðsíða 33

TEXTI OG LJÓSM.: ÞORSTEINN EGGERTSSON
Herra og frú Lennon blaða í Vikunni á kránni þar sem blaðamaður Vikunnar kynntist þeim.
JOHN LENNON
OG MALAR HUS I LONDON
Egsá þau útundanmérá
kránni Northumberland
Arms í suövesturhluta
Lundúna; miöaldra hjón sem
voru að fá sér bjór fyrir
svefninn. Hún fjörug og skraf-
hreifin - hann hlédrægur, jafn-
vel feiminn. Hún bauö mér aö
tylla mér hjá þeim og sagðist
heita Bridget. Hann sagðist
heita John. Ég var búinn að
kynnast mörgum Bretum í
þessari ferð og John er al-
gengt nafn á Englandi svo að
ég sagði:
„Eitthvað meira en John?“
„Lennon," sagð’ann og
horfði beint framan í mig án
þess að stökkva bros. Ég tók
þessu sem hverju öðru gríni.
„Aö sjálfsögðu," sagði ég
og lyfti krúsinni minni til hans.
„Én án gríns?"
„Hann heitir John Lennon,
Ijúflingur," sagði Bridget og
brosti elskuiega til mín.
„Gefðu honum nafnspjaldið
þitt, John.“
Viö skiptumst á nafnspjöld-
um og ég las: John Lennon -
málarameistari og skreytinga-
maður. Ég horfði aftur á hann
meðan hann stakk veskinu
sínu í vasann eins og ekkert
hefði ískorist.
„Ertu eitthvað skyldur John
Lennon úr Bítlunum?"
„Ég veit það ekki. Gæti ver-
ið en ég hef aldrei athugað
það.“
„Það er nú svolítið líkt á
þeim nefið,“ sagði Bridget,
elskuleg sem fyrr.
„Þetta nafn, Lennon, er
komið innan úr miðju frlandi,"
bætti John við. „En það er orð-
ið ansi gamalt og fleiri Lennon-
ar en John hafa sungið. Áður
en Bítlarnir komu til sögunnar
man ég eftir amerískum söng-
konum sem kölluðu sig the
Lennon Sisters.”
Bridget sagði aö það væri
mikið um bæði (ra og Skota í
Liverpool og benti á að eftir-
nafnið McCartney væri skoskt.
Svo væri Ringo Starr af gyð-
ingaættum. Ég vildi hins vegar
fá að vita hvort það hefði aldrei
valdið manninum óþægindum
að heita John Lennon og þá
sérstaklega þegar Bítlaæðið
fór yfir heiminn.
„Nei, nei. Stundum var
kannski grínast svolítið með
þetta en alltaf I góðu. Það kom
fyrir ef ókunnugt fólk bað mig
af einhverjum ástæðum að
segja til nafns og ég sagði
það, þá var kannski horft
snögglega á mig eða þá að
menn sögðu: Já, já. Og ég er
Karl Bretaprins eða eitthvað
svoleiðis. Ég held að sonur
minn, John Lennon Jr., sé oft-
ar settur í samband við söngv-
arann fræga."
„Já,“ sagði Bridget. „Menn
eru alltaf að spyrja hvort hann
sé kannski sonur Bítilsins
fræga, því að þeir eru ekkert
óáþekkir. En hann Johnny
minn svarar auðvitað alltaf
neitandi og segir að hann gæti
hins vegar vel hugsað sér að
eiga eitthvað af peningum
Johns Ono Lennon."
„Það gæti ég sossum líka,“
skaut John inn í og brosti
feimnislega.
„Hvernig kunnuð þið svo við
John og hina Bítlana?"
Hjónin voru sammála um að
þeim hefði alltaf fundist þeir
vera hressir og skemmtilegir
strákar; góö hljómsveit með
mikið af fallegum lögum.
„Ég á nokkrar plötur með
þeirn," sagði John hæversk-
lega og bætti við: „Ég kunni
líka alltaf ágætlega við John.
Þetta var ágætur maður þrátt
fyrir allt. Vildi vel og var mikill
friðarsinni. Við eigum það þó
sameiginlegt. Hann samdi líka
mikiö af fallegum lögum eins
og til dæmis Imagine sem er
eitt fallegasta lag sem ég hef
heyrt.“
Þegar ég bað þau hjón um
að segja svolítið frá högum
sínum urðu þau hálfvand-
ræöaleg, brostu og horfðu
hvort á annað. Svo sögöust
þau lifa ósköp venjulegu lífi,
væru bæði írsk, hefðu búiö
mestan sinn búskap [ Eng-
landi og ættu sex börn. Hann
er 55 ára og hún svolítið eldri.
Þau sögðust aldrei hafa gert
sér háar vonir um framtíðina
og hefðu alltaf verið mjög
hamingjusöm saman.
Ég bað þau um að tylla sér
viö borð fyrir utan krána
smástund og smellti af þeim
mynd. □
20. TBL. 1991 VIKAN 33
VIKAN Á FERÐINNI