Vikan


Vikan - 23.07.1992, Page 72

Vikan - 23.07.1992, Page 72
SÖNN LÍFSREYNSLUSAGÁ?ÍBR«*§ÍS KRISTjÁNSDÓTTIR ÞÝDDI LÍNEY LAXDAL ÞÝDDI og hann sem var s Það er erfitt að taka þátt í skemmtanalífinu á ný eftir að hafa látið það framhjá sér fara í tíu ár, en hvar annars staðar en á skemmtistöðunum getur fráskilin kona vonast til að hitta nýja mann? Um fátt annað er að velja ef konuna langar ekki til að vera ein það sem eftir er. Eins og margar konur í þessari aðstöðu hafa kynnst er erfitt að finna mann sem hefur áhuga á einhverju öðru en að komast með henni í rúmið þetta eina kvöld. Dóra hitti þó að lokum einn sem virðist vilja gefa henni þann tíma sem hún þurfti áður en hún segði já . . . en ekki var allt eins og sýndist. Hugsunin ein um að vera með nýjum manni hræddi mig en mig langaði til að hitta fólk og hafa einhverja skemmtun af ltflnu svo ég fór að fara á skemmtistaðina. Ég fór um helgar á stað þar sem mér var sagt að ágætis fólk væri að finna en karlmennirnir, sem ég kynntist þar, höfðu ekki áhuga á öðru en sofa hjá mér einu sinni. Ég hafði aítur á móti ekki áhuga þannig að fæstir höfðu samband eftir að þeir komust að því. Allar stelpurnar, sem unnu með mér, sögðu að ég yrði bara að vera þolinmóð og loks- ins hitti ég mann sem mér lík- aði. Hann var góður og það var skemmtilegt að yera með hon- um. Ég hélt að það yrði eitt- hvað meira á milli okkar en hann kom bara þegar hann vildi sofa hjá. Þetta særði mig mjög af því ég vildi eitthvað meira og ég sleit sambandinu. Sama gerðist með annan mann og ég var alveg að fá nóg. Ég gafst þó ekki upp heldur hélt áfram að fara nokkuð reglulega á skemmtistaðinn. Stundum drakk ég helst til mikið og kvöldið sem ég hitti Ágúst hafði ég gert það. Ekkert er of gott fyrir þig Ágúst var lágvaxinn, nokkuð þykkur og ekkert sérlega að- laðandi, en hann var vingjarn- legur. Ég laðaðist ekki að hon- um en ég hafði verið einmana svo lengi að mér fannst að það gæti ekki sakað að tala við hann. Með áköfú brosi settist Ágúst við borðið hjá mér, mældi mig alla út um leið og hann gortaði af því hversu mikið hann þénaði og sagði mér frá byggingafyrirtækinu sínu. „Ég hefði ekkert á móti því að bjóða þér út að borða,“ sagði hann og starði á mig. Hvers vegna ekki? spurði ég sjálfa mig. Það hefur hvort sem er enginn annar boðið þcr út. Ég brost-i því og lét hann fá símanúmerið mitt. Þegar hann hringdi til mín í fyrsta sinn töluðum við saman í nokkurn tíma og þetta var afslappað og þægilegt símtal. Karlmaður hafði áhuga á mér og sú tilfinn- 72 VIKAN 15. TBL.1992

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.