Vikan - 23.09.1993, Blaðsíða 38

ÞÝÐING: JÓN SI. KRISTJÁNSSON
BRAÐSKEMMTILEG
Skiltið á veggnum virtist bylgjast eins og
það lægi undir gáraðri vatnsskorpu.
Eckels kreisti aftur augun andartak og
fyrir innri sjónum hans glóði áletrunin á því.
Tímaferöir hf.
Veiðiferðir um gervaiia fortíöina.
Þú nefnir dýriö.
Við flytjum þig.
Þú skýtur það.
Eckels opnaði augun og kyngdi. Hann dró til
andlitsvöðvana í brosi og rétti hægt fram
höndina. í henni hélt hann á 10.000 dollara
ávísun sem hann veifaði framan í manninn
handan viö afgreiðsiuboröið.
- Ábyrgist þið að ég komi lifandi aftur?
- Við ábyrgjumst ekkert nema risaeðlurn-
ar, svaraöi afgreiðslumaðurinn. Hann sneri
sér að manni sem stóð fyrir aftan hann. -
Þetta hérna er Travis. Hann er leiðsögumaður
þinn í fortíöinni. Hann segir þér hvar þú mátt
skjóta og hvað þú mátt skjóta. Ef hann segir
stopp þá hlýðir þú því. Ef þú gerir ekki eins og
hann skipar liggur við því sekt upp á aðra
10.000 dollara og að auki hugsanlegar að-
gerðir af hálfu ríkisstjórnarinnar þegar þú
kemur til baka.
Eckels renndi augum yfir í hinn enda mót-
tökusalarins þar sem flöktandi rafurlogi sló
blásilfraðri birtu sinni öðru hverju á flóka-
bendu af leiðslum og málmhylkjum. Uppi var
ymur og snark eins og þarna brynni gjörvöll
eilífðin á gríðarlegum kesti. Eins og öll árin,
allar stundirnar og öll skráð tímatöl hefðu á
þennan köst verið borin og eldur lagður að.
En þessum bruna var með snöggum og und-
ursamlegum hætti hægt að snúa í andhverfu
sína. Eckels mundi nákvæmlega hvernig aug-
lýsingin hafði verið orðuð. Þar sagði að eins
og fuglinn Fönix myndu árin rísa úr öskunni.
Gömlu árin, græðlingsárin. Rósaangan myndi
sæta loftið, hvítt hár sortna, hrukkur hverfa og
allt og allir myndu hverfa aftur til frjóvgunar,
flýja dauöann og þjóta aftur að ósi sínum. Sól-
ir myndu rísa á vesturhimni og setjast í dýr-
legu austrinu, tungl fyllast og minnka öndvert
við sinn venjulega gang og allt hverfa ofan í
uppruna sinn svo sem eins og pípuhatt sjón-
hverfingamanns. Allt og allir myndu snúa á vit
hins endurnærandi dauða, frjóvgunardauð-
ans, gróskudauðans, allt til tímans fyrir upp-
hafið. Þessu mátti koma í kring með einu
handtaki. Einu litlu handtaki.
- Ótrúlegt, másaði Eckels. Vélarljósið glóði
í magurri ásjónu hans. - Ekta timavél. Hann
hristi höfuðið. - Svona nokkuð vekur mann nú
til umhugsunar. Ef kosningarnar í gær heföu
farið illa væri ég hingað kominn til að flýja úr-
slitin. Guði sé lof að Keith sigraði. Keith verð-
ur góður forseti Bandaríkjanna.
- Já, sagði maðurinn bak við afgreiðslu-
boröið. - Við erum heppin. Hefði Deutcher
38 VIKAN 19.TBL. 1993