Vikan - 21.03.1994, Blaðsíða 61

TEXTI: HJALTI JÓN SVEINSSON/UÓStó.: HREINN HREINSSON

©©/IX3E
VIKUVIÐTAL VIÐ JOHN DALTON FRA OKLAHOMA
John Dalton heitir ungur
maöur frá Oklahoma í
Bandaríkjunum. Hann
útskrifaðist síöastliðið vor frá
Brown háskólanum á Rhode
Island þar sem hann stund-
aði nám í bókmenntum og
stærðfræði. f bókmennta-
náminu lagði Dalton aðal-
áherslu á fornar engilsaxn-
eskar og íslenskar bók-
menntir og pældi hann
meðal annars í gegnum
Eddukvæði og sumar íslend-
ingasagnanna á frummálinu.
Þessi knái Bandaríkja-
maður vakti athygli blaða-
manns Vikunnar þegar hann
tók þátt í þorramótinu í
Glímu í íþróttahúsinu i Mos-
fellsbæ á dögunum. Hann
komst ekki í verðlaunasæti
en og sýndi að hann hefur
lært ýmislegt á þeim stutta
tíma sem hann hefur æft
þessa þjóðlegu íþrótt.
„Ég hóf að þjálfa glímu hjá
Ármanni í nóvember síðast-
liðnum. Ég las það í Egils
sögu að Egill hafi verið mikill
glímumaður og mér datt í hug
að gaman gæti verið að læra
þessa gömlu íslensku íþrótt.
Við fyrstu sýn gæti maður
haldið að sá sterkari sigraði
alltaf en það er ekki rétt - því
að glíman byggir svo mikið á
brögðum, tækni, lipurð og
snerpu. Slíkt gerir íþróttina
miklu áhugaverðari - þess
vepna höfðar hún til mín.
I gagnfræðaskóla æfði ég
fjölbragðaglímu en hætti því
þegar ég fór í menntaskóla. í
Oklahoma er fjölbragða-
glíma mjög vinsæl íþrótt og
unglingar smitast oft af
áhuganum."
LEIÐ EINS OG
KÖRFUBOLTAMANNI
Dalton kom til íslands í
ágúst síðastliðnum i fram-
haldi af því að hann hlaut
námstyrk frá Fullbright-stofn-
uninni til þess að leggja hér
stund á íslensku og íslensk-
ar bókmenntir. Hann hóf
nám við Háskóla íslands í
haust og settist á skólabekk
með öðrum útlendingum í
námskeiði sem kallað er „ís-
lenska fyrir erlenda stúd-
enta“. Hann hóf um svipað
leyti að sækja námskeið i ís-
lendingasögum í íslensku-
deild Háskólans og fornum
kveðskap þar sem kennslan
fer alla jafna fram á íslensku.
„Það var býsna erfitt fyrir mig
að sitja þarna í tímum án
þess að skilja nokkuð í
fyrstu. Ég held mér hafi liðið
svipað og atvinnumönnun-
um i körfuboltaliðum háskól-
anna heima í Bandaríkjun-
um þegar þeir sitja í tímum í
hinum ýmsu greinum. Oftar
en ekki eru þeir þar aðeins
að nafninu til. Ég skildi lítið í
fyrstu en eftir því sem tíminn
hefur liðið hef ég getað fylgst
meira með.
Það er mikill áhugi fyrir þvi
að leyfa erlendum stúdent-
um að sitja i hinum ýmsu
námskeiðum í íslenskudeild-
inni og því er komið verulega
til móts við þá þegar unnt er
að koma því við. Ég sæki
meðal annars tíma hjá Heimi
Pálssyni í fornum kveðskap.
Þar eru fimm útlendingar, -
fjórir norskir stúdentar auk
mín. Af þeim sökum hefur
Heimir boðið okkur upp á
sérstaka tíma þar sem hann
hefur flutt útdrátt úr efninu á
sænku fyrir okkur - en það
mál skil ég prýðilega þar eð
ég dvaldi í eitt ár í Svíþjóð í
tengslum við nám mitt við
Brown háskólann.
Ég hef kunnað mjög vel
við mig í Háskólanum. I tím-
um með íslendingum hefur
mér verið sýndur mikill skiln-
ingur og ævinlega er reynt
að skýra hlutina sérstaklega
út fyrir mér á ensku þegar
málakunnáttu mína hefur
þrotið.
Vegna þess að ég er
styrkþegi er mér útveguð
vinnuaðstaða á Stofnun
Árna Magnússonar í Árna-
garði þar sem ég hef mætt
sérstökum velvilja. Ég er
hugfanginn af bókasafninu
þar sem er frábært. - Og
gömlu handritinum sem eru
hreint ótrúleg."
SKIL EKKI BRANDARA
OG SÖNGTEXTA
- Hvernig hefur þér annars
gengiö að læra málið?
„Mér þykir málfræðin
óhemju erfið, það verð ég að
segja. Mér finnst auðveldara
að skilja málið en að tala
það sjálfur en ég get orðið
gert mig sæmilega skiljan-
legan.
Ég reyni að blanda geði
við fólk í skólanum eins og
ég get til þess að æfa mig í
íslenskunni. Talmálið er það
sem ég tel mig hafa mest
not fyrir. Ég reyni líka að
lesa dagblöðin en þar koma
oftar en ekki fyrir alls konar
orð sem ég ekki skil. Ég á
líka í erfiðleikum með að
skilja söngtexta og brand-
ara.
íslendingar eru mjög um-
burðarlyndir gagnvart út-
lendingum sem eru að reyna
að gera sig skiljanlega á
þeirra máli. Ég hef orðið
þess var að fólk hefur haft
gaman af að tala við mig á
íslensku og hjálpa mér þá
gjarnan þegar ég segi eitt-
hvað vitlaust. Margir freistast
líka til að tala við mig ensku
- sem auðvitað er auðveld- ”E? I?el?
, , mer hafi
ara og fljotlegra. |iðiö svip.
í raun og veru er íslensk- aö og at-
an mjög skyld enskunni og yinnum-
það sér maður í fornbók- ^^u'boh
menntum á báðum tungu- taiiöum
málunum. I námi mínu í háskói-
miðaldabókmenntum og a°na
tungumáli þess tíma hafði teinla 'a-
. . ....f , . , Bandankj-
það mikil ahrif a mig þegar unUm.“
ég uppgötvaði hvað margt er John Dai-
líkt með fólki þess tíma og *.°p ®kildi
okkar daga. Um þessar litiö 1
mundir er vinsælt aö tala um efninu hér
postmodernisma og það ífyrstu.
3. TBL. 1994 VIKAN 61
NAM