Vikan - 10.09.1998, Síða 8

Jóhanna og Ingólfur eru flutt til Bretlands:
Viðtal: Þórunn Stefánsdóttir Myndir: Hreinn Hreinsson
' f/ "V
Vinir og vandamenn
vita að þau höfðu
lengi verið að und-
irbúa flutninginn
til Englands, þar sem Jóhanna
vildi kynna sér og starfa við
heilsugæslu. Illar tungur heima
á íslandi vilja aftur á móti
meina að ástæðan sé allt önn-
ur. Nefnilega sú að fjölskyldan
hafi flúið land vegna hörku-
legra viðbragða og kjaftagangs
eftir að Ingólfur skrifaði og gaf
út ævisögu Esra S. Péturssonar
geðlæknis, Sálumessa syndara.
ir endann á. Hvað segja þau
um þessi viðbrögð þjóðarinn-
ar?
„Viðbrögðin voru með ýms-
um hætti,“ segir Ingólfur. „í
fyrstu voru þau mjög jákvæð.
Bókin fékk afbragðsgóða
dóma í dagblöðum. Síðan hófst
mikið fárviðri í fjölmiðlum sem
stóð yfir mestan hluta af des-
ember - viðkvæmasta sálartíma
íslendinga. Eins og málið var
lagt upp þarf engan að undra
þótt þjóðin hafi að stórum
hluta misst fótanna.
Það var dregin upp mjög ein-
hliða mynd af Esra sem lækni
sem svæfi hjá sjúklingum og
kjaftaði frá sjúkraskýrslum
þeirra. Hver hefði ekki brugð-
ist illa við slíkum fréttum?
Sálumessa syndara var bókin
Þau hafa bæði lagt mikið á vogarskálarnar í íslensku samfélagi, þótt annað þeirra sé þekktara meðal almenn
ings. Hún er læknir, hann er rithöfundur. Hún heitir Jóhanna Jónasdóttir, hann heitir Ingólfur Margeirsson. Saman
eiga þau soninn Jónas sem er 10 ára. í ágúst síðastliðnum lögðu þau land undir fót og námu land í Englandi þar
sem heitir Cheltenham. Þar leigja þau lítið einbýlishús í borgarjaðrinum, í gömlu þorpi sem heitir Charlton Kings.
Það liggur því beinast við að
spyija þau hjónin: Eruð þið að
flýja land vegna alls Jjaðrafoks-
ins kringum ævisögu Esra?
Ingólfur og Jóhanna fara
bæði að hlæja. „Nei, nei, síður
en svo. Það eru óteljandi
ástæður til að taka sér hvfld frá
íslandi, „ segir Ingólfur. „Sann-
leikurinn er sá að við höfum
verið að velta því fyrir okkur í
mörg ár að flytja til útlanda og
höfum unnið að því undanfar-
in 2-3 ár.“
Það var með ólíkindum
hversu hörð viðbrögð ævisaga
Esra vakti með þjóðinni. Alls
staðar þar sem komu saman
maður og annar var rætt um
bókina. Allir höfðu myndað
sér skoðun á bókinni; þá skipti
ekki máli hvort þeir höfðu les-
ið hana eða ekki. En viðbrögð-
in voru ekki einungis harkaleg
hjá hinum almenna lesanda.
Læknafélag íslands lét m.a.
einnig til sín taka. Esra skilaði
inn læknaleyfi sínu og við tók
dómsmál, sem enn sér ekki fyr-
8