Vikan - 16.02.1999, Side 15

fóru saman út í reksturinn
og byrjuðu smátt. Þau seldu
framleiðslu sína til fyrirtæk-
isins Kjarnafæðis, sem sá
um að dreifa brauðinu, en í
dag sjá þau að mestu um
það sjálf.
“Við vorum vön að baka
og steikja handa okkur sjálf-
um og brauðið þótti gott.
Við notuðum því gömlu,
góðu uppskriftirnar þegar
við fórum út í þetta og ger-
um enn. Við steiktum heilu
balana af kleinum og soðnu
brauði og seldum í göngu-
götunni á Akureyri og
einnig seldum við í upphafi í
Portinu sem þá var og hét
og líktist Kolaportinu. Eitt
sinn sendi ég þangað fullan
bala af kleinum með konu
héðan af ströndinni og
kláraðist hann svo fljótt að
ég þurfti að koma strax með
annan. Það var rétt farið að
selja úr honum þegar ég
heyrði kallað: “Haddý,
kleinurnar eru búnar.” Það
var mjög gaman að standa í
þessu, sérstaklega þar sem
okkur gekk strax vel.”
Framleiðsluvörur Brauð-
gerðarinnar eru aðallega
seldar á Akureyri en einnig
fer brauð til Blönduóss og
Sauðárkróks. Haddý neitar
því ekki að það kitli hana að
selja til Reykjavíkur og
komast inn á stærri markað,
sbr. KEA Nettó, en hún seg-
ir ansi erfitt fyrir sig að
senda brauð í dag sem ekki
komist í búð fyrr en á morg-
un og þá sé einn sólarhring-
ur liðinn. “Það var algjör
tilviljun að við skyldum
komast með brauðið í Hag-
kaup á Akureyri á sínum
tírna. Við hjónin fórum
þangað inn til að versla og
bíllinn stóð úti hlaðinn
brauði sem við höfðum ætl-
að að selja í Portinu en það
fallið niður. í Hagkaup stóð
þannig á að bakarinn var í
sumarfríi og ekkert til af
kleinum og soðnu brauði.
Við buðum Hagkaupsfólk-
inu okkar brauð og þar við
stóð. Við vorum komin inn.
Það var jafn mikil tilviljun
að ég skyldi komast inn í
Nettó á Akureyri. í raun var
það lottóvinningur þar sem
ég sel lang mest í Nettó.”
Soðið brauð með
kindakæfu og vín-
berjasultu
sem það er í verkahring
Benna að kveikja á þeim.
Að því loknu er farið í að
hnoða deigið, fletja út,
skera, pikka, steikja og
pakka. Þá brunar Benni af
stað í bæinn með brauðið.
Eftir það fara Haddý og
Hanna í kanilsnúðana.
Haddý er hógvær þegar
eftir dag og hún hafi heyrt
að það sé “þokkalega” svip-
að hjá sér. Þegar hún er
spurð að því hvað sé nú best
á soðna brauðið stendur
ekki á svari: “Reyktur lax
með tómötum er ákaflega
Ijúffengur. Einnig hangikjöt.
Annars borða ég það sjálf
með kindakæfu og vínberja-
Benni hefur unn-
ið með Haddý í
brauðinu í þrjú ár
og hann sér einnig
um að keyra út.
Fyrir utan hann og
Haddý er einn
starfskraftur við
vinnu í Brauðgerð-
inni hálfan daginn,
hún Hanna, og
kæmist Haddý ekki
yfir allt sem hún
þarf að gera hefði
hún ekki Hönnu.
Einnig er Haddý
með mann sem sér
um bókhaldið því
hún segist hreinlega
ekkinenna að
standa í því sjálf.
“Þetta er nú nógu
mikið bras til að ég fari ekki
að leggja bókhaldið á mig
líka. Það kemur stundum
fyrir að ég fæ alveg nóg en
það breytist þegar vel geng-
ur. Maður hleypur ekki í
hvaða vinnu sem er þetta
fullorðinn.”
Salan hjá Brauðgerðinni
er ekki jöfn yfir árið að sögn
Haddýar. Hún dalar í slátur-
tíðinni og er minni yfir vetr-
artímann en yfir sumarið
þegar brauðið nýtist vel í
heimilislegt nesti og fólk
stendur síður í bakstri. Þær
þrjár tegundir af brauði sem
Haddý er með á markaðn-
um segir hún því vera nægi-
legar fyrir sig og ekki á döf-
inni að fjölga framleiðslu-
vörunum.
Hjá Haddý og Benna
byrjar dagurinn klukkan
sex. Þau þurfa að vera byrj-
uð að baka hálf sjö og vakn-
ar Haddý ávallt við lyktina
af steikarapottunum þar
Með kleinu( Haddý hefur komið sér upp góðri aðstöðu fyr-
ir Brauðgerðina sína. Hún hefur verið starfrækt í tíu ár.
Við bflinn( Benni að hlaða bflinn enda á leið í bæinn með
brauðið sem þarf að koma á réttum tíma í búðirnar.
talið berst að brauðinu
hennar sem er virkilega
gott. Hún segist lítið vilja
segja um það annað en hún
reyni að hafa það eins dag
sultu.” Það er ekki að
ástæðulausu að heimilið
hennar Haddýar er kallað
Matbær.
Vikan 15