Vikan - 06.07.1999, Síða 18

Texti: Hrund Hauksdóttir
„Skiptinemaárið er eins
og rússíbani. Maður er
ekki fyrr kominn upp á
topp en maður hrynur
ofan í dýpstu svarthol.
Trikkið er bara að muna
að maður fer á endanum
upp aftur. Maður á ekki að
liggja á botninum heldur
klifra upp, sama hvað það
er erfitt. Svo þegar maður
kemst aftur upp á topp,
þá er bara að reyna að
halda jafnvægi. Ætli þetta
gildi ekki bara um lífið
sjálft?“ Það er Ólöf,
skiptinemi í Ástralíu, sem
kemst svo spaklega að
orði og nær að lýsa í
hnotskurn tilfinninga-
sveiflum skiptinemans á
erlendri grund. íslensk
ungmenni hafa í gegnum
tíðina verið órög við að
kanna framandi slóðir og
farið sem skiptinemar eða
au-pair til ýmissa
landa.Fjölmargir útlenskir
krakkar hafa lika sótt ís-
land heim i sama tilgangi.
Vikunni lék forvitni á að
vita hvernig það gengur
fyrir sig þegar ungmenni
hafa vistaskipti og dvelja
á framandi slóðum við
vinnu eða nám. Sérstak-
lega var okkur hugleikið
að komast að því hvernig
best sé að fást við heim-
þrá en þá öflugu tilfinn-
ingu þekkja flestir sem
hleypa heimdraganum og
búa fjarri heimalandi
sinu.
AFS á íslandi eru
skiptinemasamtök
sem hafa verið starf-
rækt frá því árið 1957 en þá
héldu fyrstu íslensku skiptinem-
arnir til Bandaríkjanna. Síðan
þá hefur starfsemi samtakanna
heldur betur vaxið fiskur um
hrygg og nú fara á bilinu 100-
130 skiptinemar á vegum þeirra
til útlanda á hverju ári.
Það voru bandarískir sjálf-
boðaliðar sem óku sjúkrabílum
í Frakklandi á tímum fyrri og
seinni heimsstyrjaldanna sem
eiga heiðurinn af stofnun sam-
takanna AFS (American Field
Service). Þessir frumherjar
töldu að aukin kynni og skiln-
ingur á milli þjóða gætu dregið
úr líkum á því að hörmungar
stríðsins endurtækju sig og að
nemendaskipti
gætu verið ein leið
til að ná þessu
markmiði. Þessar
frekar óraunsæju
en jafnframt fal-
legu og háleitu
hugsjónir gátu af
sér hina öflugu
starfssemi AFS
sem hefur það að leiðarljósi að
þátttaka í alþjóðlegum nem-
endaskiptum sé ein mikilvæg-
asta reynsla sem nokkurt ung-
menni getur aflað sér. Samtökin
starfa í rúmlega 50 löndum í öll-
um heimsálfum og njóta stuðn-
ings þúsunda sjálfboðaliða og
hjá þeim starfar fjöldinn allur af
vel menntuðu og víðsýnu fólki
með mikla reynslu í alþjóðleg-
um samskiptum.
„Ég átti rosalega gaman hér á (slandi þótt það var
stundum erfitt. Fjölskyldan mín var frábær - ég ætla
að sakna þeirra rosalega mikið. Bræður mínir eru svo
ofboðslega skemmtilegir. Alltaf þegar ég var sorgleg
gleðjuðu þeir mig. Nú átti ég líka heima á Eyrarbakka
með 500 íbúum, ekki mjög stór, en mjög skemmtileg-
ur staður. Allir vita allt um allar - það er rétt - þegar ég
geröi ekki alveg venjulegt fyrir mig vissu allir af því.“
(Lena frá Þýskalandi - Eyrarbakka)