Vikan - 20.07.1999, Blaðsíða 44

Framhaldssagan
HÆTTULEGUR LEIKUR

Rae beið tilbúin eftir
Rusty þegar hann kom til
hennar beint úr vinnunni.
Er þér sama þótt ég hringi
fyrst?
Halló Carol, þetta er ég.
Við Rae erum að fara á lög-
reglustöðina. Hefur þú
Rusty. Hvað er að? spurði
hún.
Hann hristi höfuðið. Fyrst
förum við á lögreglustöðina.
Viktoría stakk gati á hylk-
in og kreisti vökvann út í
ávaxtapúnsið. Hún hafði
ekki farið sparlega með vod-
kað. Hún setti smákökur og
glös á borðið og stakk
myndbandinu í tækið Lækn-
Hvernig gastu þér til um
það?
Gakktu í bæinn. Hinar
koma á hverri stundu. Fáum
okkur í glas meðan við bíð-
um eftir þeim.
Barbara og Penelope
komu saman og fengu hlát-
urskast þegar þær komu
auga á Roxanne.
Ja hérna, stundi Barbara
samankomnar? Þetta er
ekkert til þess að skammast
sín fyrir.
Eg get ekki beðið eftir að
segja Elaine frá þessu. Sú
verður svekkt að hafa ekki
verið valin í hópinn.
Hvernig væri að við fær-
um allar út að skemmta
okkur á eftir? sagði Pene-
lope.
Til er ég, sagði Roxanne
nokkuð á móti því að vera
ein heima smástund?
Auðvitað ekki. Mér líður
betur eftir að við töluðum
saman í gær. Eg er ekki eins
hrædd. Eg hef ekki heldur
fengið neina dularfulla
hringingu í dag.
Þær verða ekki fleiri,
sagði Rusty. Við fáum leyni-
númerið fljótlega.
Guði sé lof. Gott og vel,
þú mátt vera úti til klukkan
ellefu.
Hann hló. Kærar þakkir.
Og Carol, ekki opna fyrir
neinum sem þú ekki þekkir.
Sagðir þú þetta til þess að
mér liði betur?
Nei, til þess að þú hagir
þér skynsamlega.
Rae leit rannsakandi á
irinn hafði gefið henni
myndbandið og á því mátti
sjá ótal andlit sem hann
hafði gert fallegri en þau
voru í rauninni.
Hún var tilbúin.
Upphaflega hafði hún ætl-
að sér að fá þær til sín á
föstudeginum en þá yrði
Roxanna upptekin. Hún
hafði því flýtt fundinum
um einn dag og Barbara og
Penelope höfðu ekkert haft
á móti því. Þær voru mjög
spenntar að koma.
Tíu mínútum seinna
hringdi dyrabjallan og Vikt-
oría flýtti sér til dyra.
Jæja, hér er ég komin. Að-
laðandi, hugguleg og gáfuð!
Viktoría hló. Ert þú Rox-
anne?
upp. Ég trúi varla mínum
eigin augum.
Roxanna eldroðnaði. Ég
hafði svo sem ekkert annað
að gera í kvöld. Hvað eruð
þið annars að gera hér?
Það sama og þú get ég
ímyndað mér. Penelope stóð
og beið eftir strætó og ég
bauð henni far og ...
Við urðum ekki lítið hissa
þegar við uppgötvuðum að
við vorum að fara á sama
stað, sagði Penelope hlæj-
andi.
Og svo hittum við þig hér!
Þetta er nú bara lygasögu
líkast!
Roxanna yppti öxlum.
Eigum við ekki bara að
segja að hér séu allar falleg-
ustu konurnar í Bradley
og hallaði sér aftur í stóln-
um. Ef mér tekst að halda
mér vakandi. Ég er svo
þreytt að ég sé allt tvöfalt.
Viktoría hellti aftur í glas-
ið hennar og bauð þeim hin-
um af ávaxtapúnsinu.
Við Penelope vorum að
tala um að við könnuðumst
við þetta hús, sagði Barbara
við Roxanne. Svo mundum
við eftir skrýtnu stelpunni
sem bjó hérna einu sinni.
Manstu eftir veislunni
hræðilegu sem við vorum
boðin í? Við höguðum okk-
ur öll eins og örgustu dónar.
Ekkert svar.
Roxanne!
Roxanna hrökk í kút og
opnaði augun. Ég hef víst
dottað hér í stólnum, sagði
44 Vikan