Vikan - 14.09.1999, Qupperneq 11

ung athafnakona á Þórshöfn.
endurskipulagningu og tölvu-
væðingu en ég viðurkenni að
ég hef ekki komið ein að
þessum málum. Einnig hef ég
fengið mikla og góða aðstoð
frá Verkalýðsfélaginu á Húsa-
vík, við stöndum í viðræðum
við þá
r

„En þetta er fróðlegt."
Mikill veiðimaður
Þrátt fyrir að Karen hafi
mörgu að sinna gefa hún og
Ólafur Birgir sér tíma fyrir
áhugamálin. Þau fara mikið á
jeppanum sínum upp til fjalla
og inn á heiðar og þeim líður
vel einum úti í náttúrunni. Þau
fara saman á rjúpu- og gæsa-
veiðar og Karen hefur náð sér
í skotveiðileyfi. „Þetta er rosa-
lega garnan," segir hún um
skotveiðina, „og nánast eina
hreyfingin sem ég fæ þar sem
ég gef mér ekki tíma til að
fara niður í íþróttahús og
sprikla."
Karen lætur sér ekki nægja
að eiga byssu númer 20 held-
ur á hún einnig Honda
mótorhjól sem hún ekur á um
bæinn á tyllidögum. Sá áhugi
hennar er kominn frá Sauðár-
króki en þar bjó hún um tíma
og fékk algera dellu. Hond-
una keypti hún fyrir tveimur
árum en slæmir vegir við
Þórshöfn og í nágrenninu
gera Karen ekki kleift að nota
hjólið meira.
Karen og Ólafur Birgir ætla
sér að búa áfram á Þórshöfn
enda mikið sem þau hafa tek-
ið sér fyrir hendur og margt
sem bíður þeirra. Stærri stað-
ir heilla þau ekki og falleg
náttúra á stóran þátt í því að
halda þeim á æskuslóðunum
þar sem þau geta á nokkrum
mínútum horfið frá erli hvers-
dagslífsins.
um að sameina félögin. Það
er ekki gott að reka félagið
héðan því við völdum því
ekki.“
Þrátt fyrir mikla vinnu í
verkalýðsfélaginu, og að
Karen hafi varla tíma til að
sinna formannsstarfinu vegna
anna í eigin rekstri, er hún
ánægð með að hafa tekið það
að sér. „Ég hef kynnst alger-
lega nýjum hliðum á lífinu
og starfi sem ég bjóst ekki
við að ég ætti eftir að koma
| nálægt. Ég hef einnig lært
^ mikið á þeim fundum sem
ég hef þurft að sækja á
K. vegum félagsins en þar
fe hefur mér stundum
k fundist sem ég sé
ekki alltaf inni í mál-
k unum," segir hún
H brosandi.

7 Karen og Olafur Birgir unnusti hennar hafa
ekki í hyggju að flytja frá Þórshöfn enda líður
' þeim vel þar og faíleg náttúra heldur í þau.