Vikan - 03.10.2000, Qupperneq 49

Lyf nútímans og holl
heímaráð
Heimsóknum og símavið-
tölum við heimilislækna fjölg-
ar stöðugt og sífellt ber meira
á því að fólk leiti til lækna
vegna lasleika sem það veit
ósköp vel sjálft að er ekki al-
varlegur.
Ástæðurnar fyrir því eru
margar en þekkingarskortur
er óneitanlega ein af þeim.
Fyrir nokkrum áratugum
voru alls kyns holl ráð og
„kerlingabækur" til á hverju
heimili og þessi gamla viska
var notuð í þeim tilfellum þeg-
ar fólk veiktist. Þessi ágætu
ráð voru sprottin af áratuga
gamalli reynslu fólks sem ekki
gat hringt í lækninn í hvert
skipti sem einhver hnerraði
en varð þess í stað að grípa til
þeirra ráða sem náttúran
bauð. Þessi gömlu ráð eru sem
betur fer að komast í tísku og
víða erlendis er fólk farið að
hafna óþarfa lyfjagjöf og leita
fremur í heilsubúðir og til
grasalækna eftir aðferðum
náttúrunnar til að hjálpa lík-
amanum við að lækna sig
sjálfur. Þeir sem eru á móti
lyfjagjöf stunda fyrirbyggj-
andi aðgerðir gegn sjúkdóm-
um og taka t.d. lýsi (eða aðra
svipaða olíu), sólhatt og/eða
C-vítamín reglulega til að
koma í veg fyrir að pestir leggi
þá í rúmið. I heilsubúðum er
fólki bent á hollustu hvíldar,
grös og bakstrar úr náttúru-
afurðum eru ráðlagðir við ein-
kennum og gefa góða raun,
enda eru lyf nútímans afrakst-
ur þekkingar sem grasalækn-
ar hafa aflað sér gegnum ald-
irnar.
Falflar ástæður
Það eru ekki bara líkam-
legu einkennin frá kvefi og
flensu sem geta orðið til þess
að fólk leitar til læknis þegar
það er lasið. Stundum kemur
fólk til læknisins vegna þess að
það er einmana og hrætt og á
engan að til að tala við. Hjá
þessum einstaklingum getur
kvef verið ágætis ástæða til að
fara til læknisins og fá svolitla
umhyggju og athygli sem ann-
ars stendur ekki til boða.
Oft er nóg fyrir þá sem vant-
ar félagsskap að læknirinn
hlusti á þá og gefi þeim góð
ráð og stundum þurfa þeir að
fá að koma aftur til að full-
vissa sig um að allt sé í lagi.
Þessir sjúklingar gera sér
sjaldnast grein fyrir því að
ástæðan er ekki líkamlegs eðl-
is, en það skiptir heldur engu
máli því einmanaleiki og
hræðsla geta verið jafn gild
ástæða fyrir heimsókn til
læknis og nefrennsli, höfuð-
verkur og öndunaerfiðleikar.
Að plata lækninn og sjálf-
ansig
Hjá sumum verður líkam-
leg vanlíðan til þess að þeir
leita loksins hjálpar við and-
legum kvillum sem hrjá þá.
Fólk á oft erfitt með að leita
sér lækninga við andlegri van-
líðan og slær því endalaust á
frest. Það er ekki fyrr en það
verður veikt á líkamanum
sem því finnst afsakanlegt að
fara til læknis og vonast jafn-
vel til að sú heimsókn geti
hjálpað upp á sálartetrið líka.
í þeim tilfellum kvartar fólk
stundum undan einkennum
sem ekki eru dæmigerð fyrir
kvef og flensusýkingar, s.s.
svefntruflunum o.fl.
Því miður eru læknar
sjaldnast svo skyggnir að þeir
skynji hvað það er sem raun-
verulega hrjáir sjúklinginn ef
hann segir ekki rétt frá og
minnist ekki á andlega vanlíð-
an sína. Það er því nauðsyn-
legt að geta hennar í leiðinni
ef á að finna lausn á hinum
raunverulega vanda.
Tökum pví rólega
Það er full ástæða til að taka
því rólega þegar fólk veikist af
umgangspestum. Það er
manninum hollast að gefa sér
tíma til að safna kröftum og
einbeita sér að því að láta lík-
amann lækna sig sjálfan. Sá
sem tekur lyf að nauðsynja-
lausu er ekki að gera líkama
sínum gott og tæpast fjárhagn-
um heldur. Það er ekki víst að
vinnufélagarnir verði eins
kátir og sjúklingurinn bjóst
við þegar hann mætir til vinnu
illa útlítandi, smitandi alla í
kringum sig og tæpast í
ástandi til að vinna nokkuð af
viti hvort eð er.
Því ekki að vera heima með
vasaklútakassann og kakó-
bolla á náttborðinu og láta
náttúruna hafa sinn gang?
Vikan 49