Vikan - 31.10.2000, Qupperneq 2

Gamall kennari var að slá og
raka garðinn sinn þegar hópur
af krökkum kom að húsinu.
Kennarinn bauð þeim inn í
garðinn og fyrr en varði voru
krakkarnir farnir að raka blett-
inn og hirða grasið með honum.
Kennarinn stóð bara álengdar
og talaði við þau á meðan og
sýndi þeim hvernig þau ættu
að fara að.
Morguninn eftir var barið að
dyrum og kona kennarans opn-
aði. Fyrir utan stóð lítil stúlka
sem hafði verið í garðinum deg-
inum áður og spurði: „Má hann
koma út að leika?"
Jón var í stórveislu og sat við
hliðina á konu sem hann þekkti
ekki. Þeim kom mjög vel sam-
an og þau spjölluðu um alla
heima og geima. Allt í einu gekk
fram hjá þeim maður sem
hafði platað Jón í við-
skiptum og Jón hvíslaði
að konunni: „Ég hata
þennan mann þarna."
„Nú, af hverju? Þetta
er maðurinn minn.“
„Það er einmitt
þess vegna sem
ég hata hann,"
svaraði Jón
snöggt.
Einsi og
Mummi voru að
leika sér niður
við höfn þegar
Einsi datt framaf
bryggjunni. Hann var illa synd-
ur og var hætt kominn þegar
Mummi stakk sér útí, dró hann
upp að bryggjustiganum og
hjálpaði honum upp. Þegar
fréttist af þessu atviki var blaða-
maður sendur til að tala við
drengina og hann spurði
Gömlu hjónin höfðu lifað
mjög heilsusamlegu líferni alla
sína tíð og voru komin fast að
níræðu þegar kallið kom og þau
mættu saman að hliðinu hjá
Sánkta Pétri.
Hann bauð þau innilega vel-
komin og fylgdi þeim í stór-
glæsilega, litla íbúð þar sem
gengið var beint úr sólstofu út
í ilmandi rósagarð. „Og hvað
kostar þetta nú?“ spurði sá
gamli. „Ekkert, þið eruð í
himnaríki," svaraði Pétur.
Um kvöldiðfór hann með þau
í sýnisferð í fallegan lystigarð
með alls kyns afþreyingu, fal-
legum golfvelli, leikhúsum veit-
ingastöðum og hugguleg-
F'. um kaffihúsum og bör-
um. „Og hvað kostar
þetta?" spurði sá gamli
aftur. „Ekkert, þiðeruð
í himnaríki," svaraði
Pétur aftur.
Morgun-
inn eftir var
þeim færður
morgun-
verður í rúm-
ið; egg og
beikon,
pönnukökur
með sýrópi,
skonsur með
berjasultu,
ostabakki og alls kyns pyslur,
kaffi, te og kakó. Þegar gamli
maðurinn sá þetta stökk hann
út úr rúminu, lagðist í gólfið og
öskraði og sparkaði og barði
með hnefunum.
„Hvað gengur á fyrir þér, góði
minn?" spurði gamla konan
sem hafði
aldrei fyrr
séð hann í
þessum
ham.
„Ef ég hefði
ekki gengið
svona mikið
og borðað
sveskjur, lýsi
og hafra- ;
graut allan
þennan tíma
hefði ég verið
kominn hingað fyrir
árum!" sagði sá gamli.
Það var hringt á dyrabjöllunni
hjá Palla eitt kvöldið og fyrir
utan stóð einn uppáhalds
frændi hans og stór hundur með
honum. „Gjöriði svo vel!“ sagði
Palli fagnandi og maðurinn og
hundurinn gengu inn í húsið til
hans.
Meðan Palli ogfrændinn
spjölluðu saman í stof-
unni elti hundurinn
kött Palla þar til
hann flýði upp
í Ijósakrónu,
„Ætlar
þú ekki að taka
þessa
hundófreskju
þína með þér?“ spurði hann
heldur kuldalega.
„ Átt þú hann ekki? Hann
J stóð hérna við dyrnar þegar ég
kom?“

Vikan

hann át kjöt-
bita sem
var á eld-
húsborð-
inu, ruddi
niður borð-
lampa og
kom sér loks
notalega fyrir
í hægindastól.