Menntamál - 01.12.1946, Side 31

MENNTAMÁL
165
voru Benedikt jafnan hugstæðar kennslugreinar. Enn
fremur verður fé varið úr sjóðnum til þess að prýða vænt-
anlegt gagnfræðaskólahús, þegar stundir líða.
Þess má að síðustu geta, að ýmsir af nemendum ungl-
ingaskólans í Húsavík hafa stundað framhaldsnám í
æðri skólum og jafnan þótt sýna góða þekkingu í móður-
máli sínu og sögu. Þeir hafa yfirleitt orðið nýtir og starf-
hæfir menn. Hygg ég, að unglingaskólinn hafi átt sinn
þátt í því, og svo mun enn verða um nemendur þá, sem
koma frá skólanum, þótt hann hafi nú fengið nokkuð annað
form, meðan andi Benedikts svifur þar yfir vötnunum.
Jóhannes Guðmundsson.
Dr. Björn Guðfinnsson
flutti fróðlegt og merkilegt erindi um framburð og stafsetningu í
útvarpið 24. nóv. s.l. Gerði hann |>ar grein fyrir helztu mállýzku-
flokkum hér á landi og lýsti einkennum þeirra. Síðan vék hann að
stafsetningarmálum okkar og fullyrti, að ástandið f þeini væri í heild
hörmulega bágborið, einkum væri litið til tímans, sem til stafseln-
ingarnámsins færi, í samanburði við árangurinn. Nefndi hann til 3
atriði, er <>ðru fremur ættu sök á þessu: 1) Núgildandi stafsetning
væri of erfið. 2) Skortur væri á hæfuni kennurum, er kynnu að kenna
stafsetningu með nauðsynlegu skipulagi og tækni. 3) Almennings-
álitið væri andvígt stafsetningunni. Komst hann þannig að orði um
stafsetninguna, að fáir væru ánægðir með hana, færri gætu kennt
liana og fæstir gætu lært hana til sæmilegrar hlítar. Er þetta að vísu
ekki annað en flestir kennarar barna og unglinga hefðu getað sagt
doktornum fyrir löngu, en vel er, að slíkur áhugamaður um stafsetn-
ingarmál og dr. Björn er hefur nú komizt á þessa skoðun. Var ekki
annað að heyra á útvarpserindi hans en nauðsyn bæri til að breyta
stafsetningu okkar allverulega og færa hana miklu nær frambúrSi
en nú á sér stað. Bilið rnilli framburðar og stafsetningar, sagði hann,
að ætti að vera sem minnst. En undanfari breytinga á stafsetning-
unni yrði samræming framburðarins að vera. Ekki lét hann neitt í
ljós, hverjar tillögur hann myndi gera um „réttan" framburð né um
stafsetningu. En tnál þetta er hið merkilegasta og snertir hvern ein-
stakling á landinu, eins og dr. Björn komst að orði. Einkum þurfa
kennarar að hugleiða málið vandlega.