Menntamál - 01.12.1946, Page 33

MENNTAMÁL
167
ÁRNI M. RÖGNVALDSSON:
Ritgerðir fullnaðarprófsbarna
Árni M.
Rögnvaldsson.
Það mun nokkuð misjafnt, hvernig
gefið er fyrir ritgerðir fullnaðarprófs-
barna. Þar er líka um allmikinn vanda
að ræða, og munu þá stundum ólík sjón-
armið ráða einkunnagjöf. Þetta orsakar
það, að ósamræmis gætir í réttritunar-
einkunnum barnanna. Barn, sem er lélegt
í réttritun, getur fengið 5 eða meira í
einkunn, ef því er gefið vel fyrir ritgerð,
en þar eru prófdómendur og kennarar
með óbundnar hendur og stingur það al-
veg í stúf við önnur prófverkefni í íslenzku, þar sem allt
fer eftir settum og ákveðnum reglum, sem ekki verður
frá vikið. í þessu sambandi mætti minna á skriftarmæli-
kvarðann. Hann er að vísu ekki nákvæmur, en er þó
ágætur leiðarvísir og gefur góðar leiðbeiningar, þegar
verið er að dæma prófskrift. Sams konar mælikvarði
þyrfti að koma á ritgerð barnanna. Þar er að vísu um
óskylt efni að ræða, en ég efast ekki um, að það mundi
samræma fyrirgjöfina líkt og skriftarmælikvarðinn, ef
við eitthvað væri að styðjast.
Eg legg því til, að fræðslumálastjórnin láti gefa út
nokkrar ritgerðir, sem notaðar yrðu sem mælikvarði við
einkunnagjafir í meðferð máls og stíls við fullnaðarpróf
í barnaskólum. Hverri ritgerð fylgdi einkunn og athuga-
semdir um galla og kosti. Fjölbreytni ritgerðanna þyrfti