Menntamál - 01.04.1965, Side 60

54
MENNTAMAL
munur er á aldri barna, sem þó skulu hefja nám samtímis.
Útreikningar á grundvelli skólaþroskakönnunar sýna, að
stærri hópur barna, sem óskólaþroska reynast, eru fædd á
síðasta ársfjórðungi en vera myndi, ef um eðlilega og jafna
dreifingu væri að ræða. Er þetta svo greinilegt, að ekki
getur verið um tilviljun að ræða, enda kemur niðurstaðan
heim við erlendar rannsóknir. Er þetta líka fyllilega eðli-
legt og það, sem við má búast. Á þessu aldursskeiði er
þroskaframför á heilu ári mjög mikil og áberandi og það
því fremur, sem oft getur verið um snögga breytingu að
ræða. —
Annað, sem rannsóknin sýnir glöggt, er þroskamunur
drengja og telpna. Hér er í engum skilningi um það að
ræða, að telpur séu greindari en drengir, heldur hitt, að
þær taka hraðar út þroska en drengir og með öðrum hætti.
Er Jretta raunar alkunna. Málþroski þeirra og hreyfiþroski
er áberandi betri, einkutn á þessu aldursskeiði. Meðaltal
telpna á skólaþroskaprófi er mun hærri en drengja í heild
og getur ekki stafað af tilviljun. Málþroski og hreyfiþroski
eru mjög mikilvæg atriði varðandi lestrarnámið, enda
kemur í Ijós, að lestrarkunnátta telpna er miklum mun
betri að meðaltali en drengja. I sá 1 fræðiþjónustu skólanna
var gert yfirlit um lestrareinkunnir allra barna í skólum
Reykjavíkur skólaárið 1962—’63 og greint á milli skóla, ár-
ganga og kynja. Niðurstaðan varð sú, að meðaltal telpna
var ca. 0,40—0,80 hærra í öllum árgöngum frá 1. bekk til
6. bekkjar í barnaskóla. Munurinn var meiri í yngri ár-
göngunum, en helzt þó nokkur til loka. Athugun á samsetn-
ingu bekkja, einkum 1. og 2. bekkjar í barnaskóla, staðfest-
ir Jressa niðurstöðu. I bezta bekk, sem svo er stundum
nefndur, en þar safnast jafnan saman þau börn, er bezt eru
læs við byrjun skólagöngu, er algengt að % hlutar nem-
enda séu telpur, en í lakari bekkjum eru jafnan mun
fleiri drengir en telpur.
Enn eitt má nefna, sem bendir til Jress, að um sé að ræða