Menntamál - 01.04.1965, Side 97

MENNTAMÁL
91
skólastjóraígildi svara ekki bréfi úr frægum penna, árituðu
með pompi og pragt á skrifstofu sjálfs fræðslumálastjórans?
Hvað veldur slíkum feiknum?
Skólastjóri við íslenzkan barnaskóla í dag gæti e. t. v.
verið svo langþreyttur og þjakaður af óaflátanlegu flóði
bréfa og bréfsnifsa, að hann væri eftir nokkur ár haldinn
slíkri krónískri glýju, að hann kæmist ekki lengur fram úr
bréfi. Þó held ég, að jretta sé ekki skýringin á umræddu
tilfelli. Hitt er mér nær að halda, að starfsaðstæður og kjör
íslenzks skólastjóra á okkar dögum séu þann veg sniðin, að
vart verði þess með sanngirni krafizt, að hann skili öllu
meira starfi en ]jví, sem manni raunar virðist í fljótu
bragði, að hljóti að vera hans eina starf, sem sé að halda
skóla sínum sómasamlega í horfinu og sjá til þess, að þar
sé sem flest í röð og reglu, m. a. með því að rækja eðlileg
bréfaskipti af skólans hálfu og varðveita þannig líftaugina
og tengiliðinn við yfirstjórn sína og umheim.
Gunnar M. Magnúss kærir til Kína yfir því, að ég hafi
ekki svarað bréfi hans. Þetta er vissulega ekkert spaug,
þegar þess er gætt, að skáglyrnur þær eru nýfarnar að fikta
með Surtarlogann. Það liggur við að hárin rísi á höfði
manns. Síðan lepja dagblöð og vikublöð þetta upp og gera
hróp að mér lyrir pennaleti, þrátt fyrir það, að ég hef senni-
lega skrifað fleiri bréf 1964 en samanlagðir pennar nokk-
urs eins blaðs.
En lítum ofurlítið nánar á þetta svar, sem Gunnar er
svo æfur yfir að fá ekki á normal meðgöngutíma. Var þetta
máski ekki nema svona klukkutíma verk að hripa nokkrar
línur, smeygja í umslag og senda um hæl, eins og Gunnar
M. Magnúss og kópíumeistarar hans láta í veðri vaka? Lát-
um Gunnar M. Magnúss svara þessu sjálfan. Eftir að hafa
með fágaðri kurteisi farið þess á leit við kúgaþreytta skóla-
þræla, sem fáa daga auðnast að komast svo frá því aðalstarfi,
sem þeim er lagt á herðar, að þar sé ekki einhverju ólokið,
hvað þá að þeir eigi þess kost að rétta almennilega tir bak-