Menntamál - 01.12.1968, Blaðsíða 34

260
MENNTAMÁL
Um menntskólanám lét Jónas í Ijós eftirfarandi skoðun'.
„Hin gamla hugsjón, að menntaskólanemendi eigi að vera
fjörlaus innisetumaður, þarf að hverfa. í stað þess þarf að
mynda nýtt „met“ fyrir menntamenn, þar sem þrek, karl-
mennska og manndómur verða engu þýðingarminni ein-
ingar heldur en hálfmeltur utanaðlærdómur." í þessum efn-
um liafa vissulega orðið verulgar breytingar á síðustu árum,
en 1931 fannst þó ýmsum, að hér væri nokkuð mikið sagt.
Jónas Jónsson átti lengi sæti á Alþingi og átti jjar frum-
kvæði að fjölmörgum merktun þióðfélagsmáltun. Sem
áhrifamikill þingmaður beitti hann áhrifavaldi sínu til að
knýja fram fjölmörg þýðingarmikil frumvörp um fræðslu-
mál. Á árunum 1927 til 1932 var hann menntamálaráðherra
og dómsmálaráðherra, og mun það kjörtímabil, þrátt fyrir
erfiðar efnahagaðstæður, lengi verða talið eitt mesta um-
bótatímabil í uppbyggingu íslenzkra skólamála. I riti, sem
út kom 1958, á 50 ára aímæli Kennaraskóla íslands, segir
Freysteinn Gunnarsson, fyrrum skólastjóri, svo um hús-
næðismál Kennaraskólans og afskipti Jónasar Jónssonar af
þeirn:,, En fullyrða má, að hefðu stjórnarvöldin síðari
aldarfjórðunginn, sem skólinn lrefur starfað, sýnt af sér
slíka rausn í garð skólans og tekið jal'n röggsamlega á mál-
um hans sem Jónas Jónsson gerði 1929—1930 þá væri nýtt
kennaraskólahús risið al’ grunni fyrir löngu.“
En þessi röggsemi, sem Freysteinn skólastjóri talar um,
náði miklu lengra en til málefna Kennaraskólans. jónas
Jónsson flutti fjölmörg frumvörp, er vörðuðu barnafræðslu,
unglingafræðslu, menntaskólanám, háskólanám, fræðslu-
málastjórn og fræðslumál almennt. Lögin um menningar-
sjóð og Menntamálaráð Islands voru samþykkt árið 1928.
Þessar stolnanir eru það vel þekktar, að óþarfi er að kynna
þær nánar. Starfsemi þeirra mun um aldur bera vott um
framsýni og framtakssemi þess manns, er hugmyndina knúði
fram til veruleika.
Sama ár flutti Jónas Jónsson annað stórmerkt frumvarp,