Menntamál - 01.04.1972, Blaðsíða 5

♦---------------------------—♦
Sigrún K. Hannesdóttir:
Gagn
og gaman
og geimferðir
tuttugustu
aldar
Skólabarnið og bókakostur þess
Hversu oft höfum við ekki lieyrt, að íslenzkt þjóð-
félag sé í svo hraðri þróun og breytingarnar svo örar,
að fá lönd í heimi geti stært sig af slíku? En spurn-
ingin, sem við ættum oftar að spyrja okkur sjálf, er
sú, hvernig við búum okkar unga fólk undir það hlut-
verk að taka við landi í svo örum vexti.
Menntun er undirbúningur undir lífsstarfið, og því
má ætla, að velferð okkar í framtíðinni fari nokkuð
eftir því, hversu vel okkur tekst að mennta skólafólkið.
Þess er einnig vert að minnast í sambandi við mennt-
un hjá okkur, að sökum fámennis verður sérhæfing
á borð við það, sem stórar iðnvæddar þjóðir leyfa sér,
hvorki æskileg né möguleg í þessu landi, og hin al-
menna menntun því ennþá þýðingarmeiri. Við ættum
að stefna að því að veita arftökum landsins sem víð-
asta þekkingu og kannske framar öllu kenna þeim að
leita sér þekkingar á því sviði, sem þörf er á í livert
sinn, kenna þeim að vinna sjálfstætt, liugsa sjálfstætt
og draga ályktanir af því, sem þeir hafa lesið og lært.
Hérna hjá okkur liefur verið mikið rætt og ritað um
hagvöxt, auknar meðaltekjur og batnandi útflutning,
án þess að við gerðum okkur nógu glögga grein fyrir
því, að allar þessar framfarir yrðu að endurspeglast í
breyttum undirbúningi á skólastiginu. Gamla kennslu-
aðferðin, þegar kennarinn og kennslubókin voru einu
handhafar þekkingarinnar, er ekki lengur gjaldgeng,
vegna þess að hin öra þekkingarþróun veldur því, að
það, sem er staðreynd í dag, tilheyrir sögunni á morg-
un, og enginn maður býr yfir allri þekkingu nútím-
ans.
Víðast livar erlendis liefur framámönnum á sviði
kennslu og menntunar orðið ljóst, að einhver stofnun
innan skólans yrði að vera til staðar til þess að fylla
upp og auka fjölbreytni þá, sem námskráin skipar
fyrir um, og þannig hafa orðið til skólabókasöfn.
En hvernig er þessurn málum liáttað lijá okkur?
Getum við sett á stofn skólabókasöfn? Nú stendur til
að setja á stofn bókasöfn við skóla skyldunámsins, og
má segja, að ekki sé nein vanþörf á.. En fleira þarf
til en ákvörðunina eina. Hér þarf að koma til vel
skipulögð undirbúningsvinna og könnun á öllum að-
stæðum áður en framkvæmdir geta liafizt. Það þarf
að fá til viðunandi húsnæði, bókaverði, sem geti séð
um söfnin og annazt þjónustuliliðina, og síðast en
ekki sízt þarí að gera ítarlega athugun á bókakosti
fyrir þessi söfn og gera raunhæfar breytingar til úr-
bóta.
Hér á eftir mun ég fjalla stuttlega um síðast-
nefnda þáttinn, þ. e. um íslenzkar barnabækur
með tilliti til notkunar þeirra fyrir skólabókasöfn-
in. Þetta er mikið efni og margþætt, og ekki ger-
legt að gera því viðhlítandi skil í svo stuttu máli.
Ég lief valið þann kostinn að fara nokkrum orð-
MENNTAMÁL
63