Vorið - 01.09.1945, Blaðsíða 4

66
VORIÐ
MAMMA: Jú, jú, og einnig að
breyta eldri löguum.
KNÚTUR: Eru það lög, sem eru
sungin, eins og t. d. „Ó fögur er
vor fósturjörð"?
MAMMA: Nei, nei, litla flónið
mitt. Lög eru ýmsar reglur, sem
menn verða að lifa eftir. Fræðslu-
lögin mæla til dæmis svo fyrir, að
öll börn verði að ganga í skóla.
Hegningarlögin ákveða, hvernig
skuli hegna þeim mönnum, sem
brjótaf lög þjóðarinnar. Svo sam-
þykkir þingið fjárlögin, sem
ákveða, hve miklu fé skuli varið
til að launa embættismenn,
byggja skóla og sjúkrahús, leggja
vegi og síma, styrkja gamalt og
sjúkt fólk og margt fleira.
MARÍA: Eiga þingmennirnir svo
að leggja til alla þessa peninga?
MAMMA: Nei, nei, María mín.
Þeir fá nú peningana með ýmsu
móti. Öll þjóðin hjálpast að við
að greiða í þennan sjóð, sem
nefndur er ríkissjóður.
SVEINN: Fá ekki þingmennirnir
eitthvað af þessum þeningum
sjálfir?
MAMMA: Nei, það er nú lítið.
Þeir fá bara kaup fyrir vinnu sína
á þinginu.
BÚI: Hvað fær ríkissjóður mikla
peninga með þessu móti?
MAMMA: Það er nú misjafnt.
Stundum 100 milljónir.
KNÚTUR (undrunarkl.): Hundr-
að milljónir. Það er mikið. Það
er ekki svo vitlaust að vera al-
þingismaður. Geta margir verið
alþingismenn, mamma?
MAMMA: Já, alþingismennirnir
eru nú 51. En þeir skiptast svo í
tvær deildir, efri og neðri deild.
MARÍA: Er svo einn kennari fyrir >
hvora deild?
MAMMA: Nei, þetta er enginn
skóli. En það er kosinn forseti
fyrir hverja deild, til að stjórna
fundunum.
SVEINN: Á svo forsetinn aðsjáum,
að þingmennirnir láti ekki illa á
fundunum?
MAMMA: Nei, nei, þingmenn láta
aldrei illa. En forsetinn á að til-
kynna, liverjir ætli að flytja ræð-
ur, bera upp tillögur frá þing-
mönnunum um ýmis efni o. fl.
BOLLI: Ég hélt að það væri ekki \
nema einn forseti, sem kom í
staðinn fyrir konginn.
MAMMA: Nei, það er alveg rétt,
þetta eru alþingisforsetar, en
hann er ríkisforseti. Hann skrifar
undir öll lögin, sem þingmenn-
irnir semja, og þá hafa þau öðlazt
gildi.
KNÚTUR: Geta þingmennirnir
sett livaða lög, sem þeir vilja?
MAMMA: Já, ef þeim kemur sam-
an um það.
GUNNAR: Kemur þingmönnun- '
um illa saman?
MAMMA: Nei, nei, en þeir eru
ekki alltaf sammála frekar en þið.
Mig minnir, að þið séuð ekki allt-
af á sama máli um alla hluti.
KNÚTUR: Nú dettur mér nokk-