Vorið - 01.09.1945, Blaðsíða 30

92
VORIÐ
tóku þau bæði Storm og Rigningu
upp úr ílátunum og létu þau undir
bert loft. Þegar tekið var ofan af
sánum, var Rigning í andarslitrun-
um, og hefði kona hans ekki verið
eins fljót og liún var, að skvétta
framan í hana fullri ausu af köldu
vatni, þá hefði hún dáið út af. Og
þá væri jörðin nú líklega ekki ann-
að en eyðisandur og allir hefðu
dáið hinum sárasta dauða, dáið úr
þorsta. Nú komu vindbelgirnir
litlu og heilsuðu föður sínum, og
því lengi^r sem þeir flögruðu í
kringum hann, því meir lifnaði
hann við og fór að púa í skegg-
ið. Líka fundu nú regnbelgirnir
móður sína aftur og hafði hún öll
lifnað við, þegar hún fann kalda
vatnið renna niður eftir sér. Þá lá
vel á loftöndunum litlu. En þau
föðmuðust eins og hjón, Stormur
og Rigning, lyftust upp frá jörð-
inni og liðu upp í loft. Sungu þá
allir fuglar af gleði.
Hans malari stóð þegjandi og
horfði á þetta, og það var liann
fegnastur maður á ævi sinni, er
'hann sá að hjúin lifnuðu svona við.
Þá kallar Stormur til Elans, svo
að suðaði fyrir eyrum hans:
. „Sjáðu nú, heimskinginn þinn,
hve fáyíslegt það er að ætla sér að
sigra náttúruna með hrekkjabrögð-
um. Þú átt að berjast við hana með
ærlegu móti, eða bíða þangað til
hún lætur undan af sjálfsdáðum.
Vindur og regn koma ókölluð,
þegar menn þurfa þeirra með, því
að gjörvöll nátúran þjónai' þörf-
um mannanna. Vertu irúsæll.Hans,
og mundu, hvað ég hef sagt þér.“
Að svo mæltu liðu bæði í háloft
og fylgdi þeim allur barnaskarinn.
En Hans malari horfði lengi á eftir
jreim með konu sinni og börnuro.
Vindur blés og regnið streymdi
niður, því að nú lá vel á veðurönd-
uin náttúrunnar. En upp frá þeim
degi er svo að sjá sem jreir minnist
óráðvendni mannsins, ]n í að dög-
um saman láta þeir stundum skýin
hanga yfir höfðum manna, án þess
að þau gefi frá sér nokkurn sval-
andi andvara, eða einn frjóvgandi
dropa. Vér möglum löngum yfir
því, en gætum jress ekki, að það ev
allt að kenna Hans malara og hans
líkuiri.
(Ungs manns gaman 1852).
Óska eftir bréfaviðskiptum við
jafnaldra sína einhversstaðar a
landinu:
Arnbjörg Sveinsdóttir (12 ára),
Þverhamri, Breiðdalsvík.
Geirlaug Þorgrímsdóttir (10 ára),
Selnesi, Breiðdalsvík.
Brynhildur Guðmundsdóttir (H
ára), Nýpukoti, Víðidal, Húna-
vatnssýslu.
Einar Þór Þorsteinsson (16 ára),
Löndum, Stöðvarfirði.