Vorið - 01.09.1945, Blaðsíða 18

80
VORIÐ
og vanskapaðan hest, en þar eru
einnig margir fagrir og glæsilegir
hestar. En þú skalt taka þennan
gamla Iiest og færa kóngi, því að
það er hann, sem hefur týnt skeif-
unni.“
Jósef lagði undir eins af stað til
hallarinnar. I hesthúsinu fann hann
hestinn, sem hann leitaði að, og sá
að eina skeifuna vantaði undir
hann. En leitt þótti honum að
þurfa endilega að taka þennan
gamla og i jóta klár, þar sem nóg var
al' fögrum fákum. En nú vildi hann
ekki br jóta boð gamla Grána. Hann
teymdi klárinn út og steig á bak
honum. En í sama bili breyttist
liann og varð að þeint fegursta og
glæsilegasta hesti, sem Jósef hafði
npkkru sinni séð. Kóngur varð glað-
ur við, þegar Jósef færði honunr svo
fagran hest, en ánægður varð hann
þó ekki. „Nú verður þú að færa
mér fuglinn, sem hefur týnt gull-
fjöðrinni,‘ ‘hrópaði hann til hesta-
sveinsins. Jósef fór þá aftur til
Grána gamla að biðja hann ráða.
,,Ég vil hjálpa þér,“ sagði Gráni.
„Farðu aftur til hallarinnar. Þar
mu-ntu finna fuglabúr eitt og í því
garnlan og ljótan fugl. Þennan fugl
skaltu taka og færa kóngi. í búrinu
eru einnig margir fagrir söngfugl-
ar, en þú skalt einungis taka þann
gamla og ljóta. Jósef lagði þegar af
stað og fór í öllu eftir tilvísun
Grána. í höllinni fann hann búrið
og var fuglinn þar í. Hann tók
hann og lagði af stað heimleiðis. En
mikið langaði harih til að taka
heldur einhvern hinna fögru söng-
fugla, er þar voru. En svo fór sem
fyrr, að hann var naumast kominn
út úr höllinni, er fuglinn breyttist
í yndislega fagran söngfugl, skreytt-
an gullfjöðrunr. Og svo söng hann
fagurlega, að Jósef varð þess ekki
var að leiðin heim var bæði löng og
ströng. Og nauðugur afhenti hann
kóngi fuglinn, þegar hann kom
heim. Kóngur varð mjög hrifinn af
fuglinum. En hann varð ekki
ánægður á meðan hann vissi ekki
neitt um hárlokkinn. Eíklega var
hann af ungri og fríðri prinsessu.
Og hann sagði við Jósef: ,,Ef þú
færir mér ekki prinsessuna, sem
hárlokkurinn er af, skal ég láta
drepa þig.“ Veslings unglingurinn
gekk þá hryggur á fund trygglynda
ráðgjafans síns í hesthúsinu. Og
það varð ekki árangurslaust.
„Farðu enn til hallarinnar," mælti
Gráni. „Hún er í álögum. Þai
muntu linna prinsessuna. Þú munt
ganga gegnum fjögur herbergi. í
því fyrsta mun mæta þér ung og
fögur prinsessa, í því næsta muntu
sjá aðra ennþá fríðari, og í því
þriðja er prinsessa, sem er ímynd
sjálfrar fegurðarinnar. En þú mátt
ckki láta neina þeirra ginna þig.
Inn í fjórða herbergið skaltu fara.
Þar hittir ]rú gamla og ljóta kerl-
ingu. Sú er öl 1 skökk og með
kryppu úr bakinu. Hana skaltu
taka og færa kóngi.“ Jósef fór þegar
til hallarinnar, og var þar allt eins