Bjarmi

Ukioqatigiit

Bjarmi - 01.12.1998, Qupperneq 38

Bjarmi - 01.12.1998, Qupperneq 38
Gunnar J. Gunnarsson Jólahugvekja Hai tók á sig pjóns mynd og varfl mönnum lflcur erið með sama hugaifari sem Jesús Kristur uar. Hann var í Guðs mynd. En hannjór ekki með það semjeng sinn að uera Guði líkur. Hann svipti sig öllu, tók á sig þjóns mynd og uarð mönnum líkur. Hann kom Jram sem mað- ur, lægði sjálfan sig og varð hlýðinn allt til dauða.já, dauðans á krosst Fyrir því hefur og Guð hátt upp hafið hann og gefið honum nafnið, sem hverju nafni er æðra, til þess að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné beygja sig á himni, jörðu og undir jörðu og sérhver tunga játa Guði föður til dýrðar: Jesús Kristur er Drottinn" (Fil. 2:6-11). Ekki veit ég hvort það má kalla þenn- an texta úr Filippíbréfi Páls postula fyrsta jólasálminn. Vissulega er þetta sálmur sem Páll hefur fellt inn í bréf sitt en hann varð þó til löngu áður en menn fóru að halda heilög jól og syngja jóla- sálma. Það kemur hins vegar fram í þessum sálmi að tilefni jóla var kristnum mönnum ljóst frá upphafi. Um það fjallar sálmurinn meðal annars og þess vegna getum við vel kallað hann jólasálm. „Hann var í Guðs mynd... Hann kom fram sem maður...“ í þessum orðum er fólginn leyndardómur og boðskapur kristinna jóla. Guð gerist maður og gefur líf sitt fyrir mennina. í nútíma jólasálmi er sami leyndardómur orðaður svo: Sá Guð, er ræður himni háum, hann hvílir nú í dýrastalli lágum, sá Guð, er öll á himins hnoss, varð hold á jörð og býr með oss. Þjónninn Okkur finnst myndin af Jesúbarninu í jötunni líklega nokkuð sjálfgefin um hver jól. Þetta er falleg, dálítið rómantísk mynd sem yljar um hjartaræturnar í skammdeginu, kjami jólanna. En í raun- inni er ekkert sjálfgefið við það að nýfætt bam í jötu sé Guð sjálfur orðinn maður. Þessi tíðindi vom að minnsta kosti ekki sjálfgefnari en svo að Guð þurfti að senda sérstaka sendiboða sína til nokkurra hirða á Betlehems- völlum til að tilkynna hvað um var að vera. Það voru engir fréttamenn sem biðu spenntir eftir því að geta verið fyrst- ir með fréttimar af því sem var að gerast í Betlehem. Samt hafði fólk vænst komu Messíasar. Spámenn Guðs höfðu kunn- gjört löngu áður að hann ætti að koma og fæðast sem bam. Við þekkjum orðin úr Jesajabókinni: „Sjá, yngismær verður þunguð og fæðir son og lætur hann heita ImmanúeF (7:14). Og síðar í sömu bók: „Því að bam er oss fætt, sonur er oss gef- inn. Á hans herðum skal höfðingjadóm- urinn hvíla“ (9:6). Samt virtist fæðingin í Betlehem vera yfirmáta hversdagsleg og vart fréttnæm. Þama var bara á ferð fá- tæk fjölskylda norðan úr Galíleu, héraði sem ekki þótti merkilegt í þá daga. Enn frekar kom það á óvart hver urðu örlög hans sem fæddist í Betlehem: Algjör nið- urlæging og aftaka á krossi eins og um glæpamann væri að ræða. Hvers konar Messías var það nú sem endaði líf sitt á krossi? Það gekk ekki upp í huga fólks og gerir ef til vill ekki enn. Þó höfðu spámenn Guðs talað um að svona myndi fara. í síðari hluta Jesaja- bókarinnar er ekki talað um barn held- ur þjón, rétt eins og í sálminum í Fil- ippíbréfinu. I fjórum ljóðum fjallar Jesa- ja um hinn líðandi þjón Drottins sem kemur fram af hógværð og gefur líf sitt mönnunum til frelsunar frá synd og dauða: „Sjá þjón minn, sem ég leiði mér við hönd, minn út- valda, sem ég hefi þóknun á. Eg legg anda minn yfir hann, hann mun boða þjóðunum rétt. Hann kallar ekki og hefir ekki háreysti og lætur ekki heyra raust sína á strætunum. Brákað- an reyrinn brýtur hann ekki sundur, og dapran hörkveik slökkur hann ekki. Hann boðar réttinn með trúfesti. Hann daprast eigi og gefst eigi upp, uns hann fær komið inn rétti á jörðu, og fjarlægar landsálfur bíða eftir boðskap hans“ (42.1-4). Og síðar: „En vorar þjáningar voru það, sem hann bar, og vor harmkvæli, er hann á sig lagði. Vér álitum hann refsaðan, sleginn af Guði og lítillættan, en hann var særður vegna vorra synda og kram- inn vegna vorra misgjörða. Hegningin, sem vér höfðum til unnið, kom niður á honum, og fyrir hans benjar urðum vér heilbrigðir“ (53:4-5). Erum við ekki komin dálítið langt frá jólunum og farin að hugleiða boðskap föstunnar og kyrruviku? Það má vera, en þó ekki, því myndin og frásagan af 38

x

Bjarmi

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.