Heima er bezt - 01.03.1973, Side 21

Heima er bezt - 01.03.1973, Side 21
UM FORNAR SLÓÐIR Sólin skein í heiði yfir sumarfögrum dal, á sóleyjar og fífla og annað blómaval. Á sveitabæi forna í fagurgrænum túnum, — þar fetaði ég engi, á eftir blessuðum kúnum. Fuglamir í móunum sungu sumaróð, sólskin var í hjarta mínu, þá var tíðin góð. Frá bæjum stigu reykir í morgun — blíða blænum. Bjart var þá um sveitir og tíbrá yfir sænum. Ar og dagar líða og senn er komið kvöld. Kýmar mínar dauðar — það er liðið hátt á öld. Og ég er orðin gömul, mér finnst í skjólin fjúka. Flestu er breytt í dalnum, á bæjunum hætt að rjúka. Gamlir vinir fóru, þeir gengu feðraslóð. Grannarnir fluttu burtu og sé þeim vistin góð. Fomir hættir hverfa, það eru engin undur. Um engið liggur bílvegur og sker það í sundur. Gamlir bæir hverfa og gömul týnast spor, — gengið er nú æskunnar sólfagra vor. Ég er orðin gestur á gömlum heimaslóðum, samt gleðst ég yfir steinhúsum og rafmagnsljósum góðum. KVEÐIÐ Á KALDRI STRÖND (1968) Ég hími við sjóinn og horfi á fannkrýnd fjöll, nú finnast mér langir maídagar. Því hafísinn ógnar, sem úfið hamratröll, ---æ, ískuldinn hönd mína nagar. Vorsólin gyllir mín gömlu heimalönd, þar gáfust mér hlýir sumardagar. Þeir koma ekki aftur, á kaldri bý ég strönd. Æ, kinn mína vorkuldinn nagar. GESTUR Á HVÍTUM HESTI Á sumarkvöldi fögru að garði bar einn gest, á glæstum hvítum hesti — þótt gleymist annað flest —, enn þá í hjarta mínu hófaslögin dvnja. Ég gangvaranum brynnti, ég gældi við hans kinn og góðan koss að skilnaði hann fékk sem vinur minn. Enn þá í hjarta mínu hófaslögin dynja. Svo fór hann burt hinn ókunni fagureygi sveinn, þó fjöldi gesta kæmi sást ei líki hans neinn. Enn þá í hjarta mínu hófaslögin dynja. HUGSAÐ ÚT Á EYRI Við komum á Eyrina konur og menn, það kætir vorn anda. Á land berst nú fiskur, þess njótum við enn og neytum þar handa. Nú reiti ég lunda, með rauðbröndótt nef, — það rænir mig kæti. Á Eyrinni dvel ég í anda — þar hef ég unnið verðmæti. Og f jaðrimar þyrlast og fylla mitt nef, þá fer ég að hnerra. £g læt þær í kassa og græði þær gef, þeim gjafmilda herra. Bárurnar gjálfra og brotna sem glys og bjart ljómar strindi. £g vil út á Eyrina fljúga sem fis, eða fjöður í vindi. 1 LEYNI Ég alein var heima um árdegisstund, þá úti sungu fuglar og blómskreytt var grund. En vetrarkvíði liggur oft í leyni. Sólin skein í heiði og sendi geisla inn og sólskin og vorgleði fylltu huga minn. En sorg og skuggar liggja oft í leyni. Ég gleymdi fornum vinum, sem gengnir voru á braut, ég gleymdi sorg og trega og sá enga þraut. En skin og skúrir skiptast á — í leyni. Allt var svo friðsælt, ég óskaði þá stund að ætti ég nýjan vin sem að kæmi á minn fund. Þá hvíslað var í eyra mitt í leyni: „Festu ei nýja vináttu, þótt finnist þér hún hlý, því fallvölt mun hún reynast og sólu hylja ský og söknuðurinn liggur þá í Ieyni.“ Þá dró fyrir sólu og dimmdi í mínum rann, það dimmdi í huga mínum, með söknuði ég fann hvað gleðisólin svipleg er — í leyni. Ein sit ég heima og allt er svo hljótt, óðum hallar degi og senn kemur nótt. sem geymir sorg og gleði og þrá — í leyni. Heima er bezt 93

x

Heima er bezt

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.