Heima er bezt - 01.06.1977, Blaðsíða 4

OLOF D. ARNADOTTIR, STRAUMUM:
- ~y ndir ixgólfsfjalli, spölkorn fvTÍr austan Kög-
unarhól í Ölfushreppi, er trjáræktar- og gróðr-
J arstöðin Kjarr, sem er nvbvli úr landi Þóru-
~---' staða. Hún lætur ekki mikið vfir sér í augum
vegfarenda er þjóta eftir þjóðveginum í bílum sínum —
útihúsin sjást að vísu og á einum stað má greina heið-
gult þak vfir toppum trjánna. Töfrar þessa staðar koma
ekki í ljós fvrr en rauða járnhliðið á girðingunni hefur
verið opnað og við sjáum heimreiðina — nema ókunn-
ugir séu svo heppnir að villast niður að Þórustöðum og
snúa þar við, þá blasir við þeim framhlið íbúðarhúss-
ins, er brosir mót sól og suðri í fögrum skógarlundi.
Húsfrevjan í Kjarri, frú Ragna Sigurðardóttir, er
Jónsmessunæturbarn, hún er fædd 24. júní árið 1907,
dóttir Sigurðar Sigurðssonar fvrrv. búnaðarmálastjóra
og konu hans húsfrú Þóru Sigurðardóttur, sem bæði
voru fædd og uppalin í Fnjóskadal í Suður-Þingevjar-
svslu. Ragna er ein af fjórum landskunnum systkinum,
en um ætt hennar að öðru levti læt ég nægja að vísa til
æfiscigu föður hennar, er Jónas Þorbergsson tók saman
og gefin var út á vegum Bcíkaútgáfu Menningarsjóðs.
Ég mun hcldur ekki ræða starf hennar í félagsmálum,
það er þáttur út af fvrir sig, sem ég vona að einhverjir
geri skil, er til þekkja, því Ragna hefur verið formaður
í ýmsum félögum og látið mikið að sér kveða, þar sem
hún hefur á annað borð lagt hönd á plóginn.
Þeir, sem komið hafa inn fvrir þröskuldinn í Kjarri,
finna fljótlega að vfir heimilinu hvílir sérstæður þokki,
scm er í ætt við gróðurinn utan dvra. Húsrvmi er ekki
mikið, en útsvni fagurt til allra átta og allstaðar mæta
augum gestsins málverk og aðrir munir, sem unun er á
að horfa.
.Mann sinn missti Ragna á síðastliðnu sumri, en hún
er ein af þeim konum, sem ekki leggja árar í bát, þótt
á móti blási og jafnvel skipstjórinn falli fyrir borð. Hún
situr um kvrrt í Kjarri og hvggur á nýjar framkvæmd-
ir. Þessa dagana er hún að láta teikna um þrjátíu fer-
metra vetrargarð, er hún segir að verði mjög glæsileg-
ur, enda mun slíkt garðhús vera dvrðarheimur fyrir
þá, sem þrá að dvelja meðal blóma og grænna bíaða
allt árið um kring.
Ragna í Kjarri, eins og hún er kölluð hér austan
Fjalls, var áður kölluð Ragna á Þórustöðum, þar áður
var hún þekkt undir nafninu Ragna í Flóru og þeir eru
til, sem muna eftir Rögnu á Hólum. Bak við hvert
þessara nafna leynist ævikafli, sem er ólíkur þeim sem
á eftir fer, en allir eru þessir æviþættir með sterkum
litum og allir eru þeir fullir af lífi. Til þess að finna
orðum mínum stað ætla ég nú að ná tali af Rögnu sjálfri
og fá hana til þess að bregða upp nokkrum myndum frá
liðinni tíð.
HEIMASÆTAN Á HÓLUM.
— Ég hef alltaf staðið í þeirri meiningu, Ragna, að
þú værir fædd á Hólum í Hjaltadal, þeim fræga stað.
— Nei, nei, ég er fædd í Gróðrarstöðinni á Akur-
eyri. Faðir minn var þá enn framkvæmdastjóri Ræktun-
arfélags Norðurlands, þó hann væri orðinn skólastjóri
á Hólum. Að vísu má segja, að ég sé alin upp á Hólum
til 12 ára aldurs, við vorum þar á vetrum, á þessum
árum, og fluttumst þangað alfarin þegar ég var þriggja
ára gömul. Þar dvöldumst við svo í áratug, yndislegasta
tíma ævi minnar.
— Og hvað var nú svo yndislegt á Hólum í þá daga?
— Það var ekki eitt heldur allt. Heimilið okkar var
alveg dásamlegt. Þar voru milli fjörutíu og fimmtíu
manns á sumrum, eftir að foreldrar mínir tóku við bú-
rekstri staðarins. Auk þess var alveg þrotlaus straumur
af gestum hjá okkur og þegar haustaði riðu tugir ungra
bændasona heim til Hóla og settu svip sinn á staðinn
yfir veturinn. Hugsaðu þér allt þetta fólk, það var alltaf
eitthvað að gerast, alltaf eitthvað að hlakka til á næsta
leiti. Tilbreytingin var alveg stórkostleg.
— Ég skil það. Og var þá heimavist Bændaskólans í
höndum móður þinnar?
— Nei, skólinn hafði aðsetur sitt í Gamla húsinu, sem
svo var kallað. Þar var heimavistin og mötunevti í
kjallara.
— En heimili ykkar hlýtur þó að hafa verið eitt hið
fjölmennasta á öllu landinu?
184 Heima er bezt