Heima er bezt - 01.09.1996, Blaðsíða 7

Ur ættfræðinni
austur. Ég hafði meiri áhuga fyrir gullsmíðinni
en fyrst það gekk ekki var bara að finna eitt-
hvað annað. Ég hafði ekki áhuga á mikilli úti-
vinnu og það útilokaði húsasmíðina. Hús-
gagnasmíðin varð því ofan á. Við vorum í
Reykjavík 1969-70 og svo fórum við aftur suð-
ur 1973-1974 og á meðan ég var í Iðnskólanum
að ljúka mínu námi var Edda einkaritari hjá
Skipaútgerð ríkisins.“
Bændur á Miðhúsum
„Við bjuggum fyrstu árin í lítilli íbúð hér á
Miðhúsum, í sama húsi og Sigrún og Halldór.
Við komum hingað austur 1973 og ári síðar,
1974, stofnuðu þessar tvær fjölskyldur form-
lega íyrirtækið Eik. Við vorum líka með bú-
skap, einkum sauðijárbúskap og vorum með
220 Qár þegar mest var. En þá voru íslenskir bændur
farnir að framleiða of mikið kjöt og mikil áhersla var
lögð á að þeir bændur sem gætu haft tekjur af öðru,
drægju saman í búskapnum. Við brugðumst við því og
skárum niður ár frá ári þangað til við vorum komin með
um 100 kindur þegar við hættum alveg. Þá fórum við út í
búháttabreytingu og yfir í ferðaþjónustu. Við seldum
kvótann og byggðum tvö sumarhús til útleigu. Við vorum
líka byrjuð á skógrækt en hún varð aldrei neitt til að tala
um fyrr en Héraðsskógaverkefninu var hleypt af stokkun-
um. Við reyndum ítrekað að fá jörðina viðurkennda sem
skógræktarjörð eins og átti að vera hægt á þeim tíma en
það komst aldrei í gegnum ráðuneytið. Það var mikið tal-
að um skógrækt og farið um hana fögrum orðum en
minna var um efhdirnar og manni fannst hálfgerður tví-
skinnungur í gangi. Plöntur voru dýrar og aðferðir við
gróðursetningu tímafrekari en nú er og engan veginn gert
ráð fyrir að hægt væri að lifa af þessu. Það var ekki fyrr
en með Héraðsskógaverkefninu að ráðamenn viður-
kenndu skógrækt sem atvinnugrein."
Hér má bæta því við að Edda var formaður þeirrar
nefndar sem undirbjó Héraðsskógaverkefnið. Það fór af
Edda með hóp af álþaaðdáendum.
stað 1990 og er í raun samningur milli bænda og ríkis
um að bændur leggi til land undir skógrœkt og annist
plöntun en ríkið greiði vinnulaun og útlagðan kostnað.
Tekjur af skóginum skiptast svo milli bænda og ríkis í
ákveðnu hlutfalli, þegar þar að kemur.
Mannbætandi sauðfé
„Við byggðum þessi tvö sumarhús 1988. Þá vorum við
búin að vera við búskap í 15 ár og það verður að segjast
eins og er að við söknum fjárins, einkum vor og haust.
Við söknum þess að hafa ekki fé til að snúast í kringum á
sauðburði. Það er sérstök upplifun að fara út að nóttu til
og ganga í kringum fé. Það er svo mikill friður yfir öllu.
Jafnvel þótt veður sé slæmt eru kindurnar rólegar og yfir-
vegaðar. Samskiptin við þær hafa áreiðanlega mannbæt-
andi áhrif. Það varð til að ýta á eftir okkur að fara út í
þessa búháttabreytingu að riða var farin að stinga sér nið-
ur í nágrenninu og við gátum ekki hugsað okkur að skera
allt okkar fé niður í gröf. Þá var skárra að gera það svona

Heima er bezt 319