Heima er bezt - 01.09.1996, Blaðsíða 29

Fyrir nokkru síðan barst okkur ljóð sem höfundur nefn-
ir „Síðasta lambið.“ Einhverra hluta vegna fylgdi ekki
nafn höfundarins og biðjum við hann eða hana, vinsam-
legast að senda okkur línu með nafni sínu, svo við getum
birt ljóðið.
9
Askorunin
í 42. þætti birtum við áskorun frá Kára Kortssyni, sem
fólst í því að lesendur sendu svör sín með vísum sem
byrjuðu á sama orði og fremst var í síðustu línu seinni
áskorunarvísu hans, en orðið var „of]arl.“ Óskar Sig-
tryggsson svarar áskoruninni svona:
Ofjarl vill reynast ellin mér,
er það að lögmálsins vonum.
A nírœðisaldri nú ég er
og nœsta fánýtur konum.
í 34. þætti orti Kári Kortsson til Petru frá Kvíabekk í
tilefni af vísum hennar til hans og Pálma Jónssonar. Petra
svaraði þeim vísum snemma á þessu ári og biðjum við
hana velvirðingar á hve dregist hefur að birta svar hennar
og er hluti ástæðunnar sá hversu langt fram í tímann við
vinnum flest blöðin en Petra segir m.a.:
„Til góðkunningja minna, Kára og Pálma.
Mér er bæði ljúft og skylt að þakka ykkur fyrir þá
skemmtun, sem ég hef haft af okkar góðlátlega gamni.
Satt segir þú Kári, það var vanhugsað af mér að bjóða
ykkur báðum á brúðarbekkinn. Þrír í hjónabandi held ég
sé einum of margt, nóg tveir.
Þar sem þið eruð mér báðir jafn kærir get ég ekki tekið
annan fram yfir hinn og hlýt því að slíta okkar sambandi
og kveðja ykkur báða, elsku drengina:
Eg óska ykkur góðs um ógengið skeið,
ylji og lýsi ykkur lífssólin heið,
sunnanblær vermi ykkur svalandi yl,
segjum þann besta, sem eigi hann til.
Og við komum kveðjunni að sjálfsögðu beint til Kára,
sem sendir Petru þessa kveðju á móti:
Heiðrík er kveðjan og hana ég þigg
hamingjusamur með þökkum,
lífssólin jarðar er Ijómandi trygg
Ijóðelskum, fjörugum krökkum.
Látum við þá þættinum lokið að sinni en minnum á
heimilisfangið:
Heima er bezt,
Ármúla 23,
128 Reykjavík.
Hlaðvarpinn...
framhald afbls. 316
Þá vaknar sú spurning hvort maðurinn sé ekki hugsan-
lega að fara fram úr sjálfum sér, hvað það varðar að hann
stefni í að vinna að flóknari viðfangsefnum en almenn
greind hans og ályktunarhæfni ráði við. Sjálfsagt er það
nú samt ekki, því allt er þetta unnið skref fyrir skref. En
þegar könnunarhraðinn fer að verða slíkur, sem fyrr-
greindir reiknimöguleikar gefa til kynna, fer þá ekki heili
mannsins að virka hálf hægfara í samanburði?
Það gæti nú svo sem verið, en líklega gætu menn fund-
ið ráð við því. A.m.k. eru þeir komnir það langt að vera
búnir að finna efni, sem eykur minni fólks, og gerir það
leiknara við að læra. Það er sem sagt búið að finna hvaða
efni heilinn notar til boðskipta á milli heilafrumanna, og
hvernig megi gera þau öruggari og hraðvirkari. Efnið
hafa þeir nú þegar prófað á músum, en ekki lagt í að
prófa það á fólki enn sem komið er. Skal engan undra það
því efninu ku enn fylgja ansi miklar aukaverkanir. I fyrsta
lagi þarf víst að innbyrða verulega mikið rnagn af því, svo
það nái örugglega til heilans, því það eyðist ört á leið
sinni þangað. Slæmar aukaverkanir geta svo líka fylgt,
svimi, verkir, hjartsláttur, öndunarerfiðleikar, auk þess
sem of mikið magn getur gert heilan hreinlega ofvirkan,
þar sem efnið bærist um hann allan, svo hann færi að gefa
boð og skipanir í allar áttir, all tilviljanakennt. Svo ekki
hljómar það nú alltof glæsilega.
Já, það er svo sannarlega margvíslegt sem menn eru að
fikta við. Og þó þetta minnisefni sé næsta ótrúlegt, þá
telja vísindamenn að það verði komið á markað fljótlega
eftir árið 2000. Sem sagt eftir 6-8 ár. Vísindamenn í
Bandaríkjunum, Japan og í Skandinavíu, munu vinna að
því af kappi og miklir peningar eru settir í þessar rann-
sóknir. Málið snýst nefnilega um það að verða fyrstur á
markaðinn með besta efiiið. Svo það stefnir allt í það, les-
endur góðir, að við getum innan tíðar, farið að stoppa í
minnisgloppurnar með því að skreppa út í apótek og
kaupa nokkrar pillur.
Haldið þið að það verði ekki munur?
Með bestu kveðjum,
Guðjón Baldvinsson.
ÍHeima er bezt 341