Æskan - 01.04.1970, Blaðsíða 25

Á þessu ári eru liöin rétt níu hundruð ár siðan Ólafur
Haraldsson konungur Norðmanna, nefndur hinn kyrri, lagði
grundvöllinn að borginni Björgvin, sem nú er önnur stærsta
borg í Noregi, rómuð fyrir náttúrufegurð, kunn miðstöð
verzlunar og viðskipta um langan aldur og á síðustu árum
vettvangur meiriháttar menningarviðburða og hátíða, eink-
ern á sviði tónlistar og leiklistar. Björgvin á sér margar
sögufrægar minjar. Má til dæmis nefna i því sambandi
hina frægu Hákonarhöll, Dómkirkjuna, sem er frá 13. öld,
°9 hina sérkennilegu Maríukirkju, en elzti hluti hennar er
ftá 11. öld. Margar frægar styttur hafa verið reistar viða í
öorginni, og má nefna Holbergsstyttuna, en leikritaskáldið
var fætt í Björgvin, styttuna af Snorra Sturlusyni o. fl. Söng-
höllin er frá 18. öld. Þar störfuðu áður hin frægu tónskáld
Ole Bull og Edvard Grieg. Merkasta menningarstofnunin
er Björgvinjasafnið, stofnað 1825. Er það ekki aðeins safn,
heldur einnig miðstöð margvíslegra vísindaiðkana. Árið
1946 var ákveðið að breyta því í fullkominn háskóla. Björg-
vinjarsafnið á annað mesta bókasafn í Noregi. í Björgvin
er miðstöð fiskirannsókna Norðmanna. Verzlunarháskóli
Noregs hefur starfað þar frá 1936.
Þessa afmælis verður minnzt með margvíslegu móti á
ötinu, meðal annars'verður efnt til tónleika af ýmsu tagi,
sögulegra sýninga, þjóðdansasýninga, upplestrarkvölda,
svo sitthvað sé nefnt. Dagana 12.—27. mai verður í átjánda
sinn haldin alþjóðleg tónlistar- og leiklistarhátið. Þar koma
ýtnsir frægir listamenn fram og Sinfóniuhljómsveit Björg-
vinjar heldur tónleika en hún var stofnuð árið 1765 og er
Því i hópi allra elztu starfandi hljómsveita heims.
Björgvin 900 ára
^rabba, og þegar Hannibal lagðist á knén til þess að
V|rða þetta betur fyrir sér, kom enn stærri krabbi í
'jbs á yfirborðinu. Hannibal var að virða hann fyrir
Ser> hvort hann væri meinlaus eða grimmur, þegar
n^t atvik skeði.
Albatros, stærsti fugl hafsins, með tæpra 4 m væng-
kom svífandi að ströndinni, hann mun hafa talið
si9 sjá eitthvað, sem líktist hentugum kletti til að
Setíast á, og hlammaði stórum sundfótum sínum á
a,bð á Hannibal! En Hannibal brá vægast sagt mjög
að vera þannig notaður sem lendingarpallur
^rir albatrosinn.
Svo að segja strax, áður en fuglinn var búinn að
0rria sér vel fyrir, stakk Hannibal rananum í pollinn,
dr° að sér mikið vatnsmagn, miðaði rananum á
u9linn og sprautaði frá sér mikilli vatnsbunu. Alba-
r°sinn rak um mikið öskur, tókst á loft og breiddi úr
S|num stóru vængjum.
. ”kað var heppilegt, að Hannibal skyldi finna upp
s bessu“, sagði Ricardo. „Albatrosinn eyðir mestum
lrria á flugi, því það er eins með hann og pelíkanann,
hann á erfitt með að hefja sig til flugs, þegar
ann er loks seztur.“
Hanniba! miöaöi á fuglinn og sprautaöi mikilli vatnsbunu úr ran-
anum.
„Það var gaman að þessu“, sagði Villi hlæjandi,
„það leit um tíma út eins og Hannibal væru vaxnir
vængir!"
225