Æskan - 01.02.1971, Side 49

til hvaða hafnar á Spáni fiskurinn ætti að fara, því að ekki var
hægt að senda skeyti. Margrethe lenti í miklum stormi á leiðinni
til Skotlands og munaði minnstu að ferðinni lyki við eyjuna Fair
Isle, en svo varð þó ekki, því að eftir fimmtán daga siglingu var
komið til hafnar í Granton í Skotlandi, þar sem stanzað var í
fjóra daga. Síðan lá leiðin suður Ermarsund og Biscayaflóa, og
var komið til Bilbao á Spáni um miðjan október. Þar var svo
dvalið í tíu daga, en þá var haldið til Le Havre í Frakklandi, þar
sem stanzað var í hálfan mánuð við að lesta klíð og olíukökur
til Danmerkur. Skömmu fyrir jól var svo Margrethe komin til
Kaupmannahafnar, og hingað til Reykjavíkur kom svo skipið
seinnihluta marzmánaðar 1890.
Geir Zoéga mun hafa haldið mest upp á Margrethe af skipum
sínum, og þegar hann lézt árið 1917, smíðaði vinur hans, Guð-
laugur Torfason, honum hinztu hvílu úr stórmastri þessa íagra
skips.
Seglskipið MARGRETHE
Qeir J. Zoéga, útgerðar- og kaupmaður í Reykjavík, keypti
S^'P þetta í Trangisvogi í Færeyjum, að talið er, fyrir um átta
búsund krónur. Hafði það áður verið danskt íslandsfar á leið
kjötfarm frá Skagaströnd til Danmerkur haustið 1887, er
bví hlekktist á við Færeyjar, og legið þar siðan vetrarlangt.
Margrethe kom svo hingað til Reykjavíkur í marz árið 1889,
Pndir stjórn Guðmundar Kristjánssonar skipstjóra. Þetta var ný-
e9t skip og vandað, og fyrsti stóri kútterinn, sem Reykvíkingar
ei9nuðust, eða um 80 lestir að stærð. Markús Bjarnason skóla-
stjóri stýrði skipinu til fiskveiða um sumarið. En um haustið var
svo dkveðið, að skipið skyldi sigla til Spánar með sumaraflann,
630 skippund af þorski.
Þ°tti í mikið ráðizt, og mun þetta hafa verið ein fyrsta utan-
andssig|jng með íslenzkum skiþstjóra. Skiþshöfnin var þannig
sl<iPuð: Skipstjóri var Guðmundur Kristjánsson, stýrimaður var
danskur (óvíst um nafn). Hásetar voru fjórir: Ellert Schram, Þor-
Va|dur Jónsson, Þórður Sigurðsson og ísak Sigurðsson, en Lúð-
V|k Jakobsson var matsveinn. Lagt var af stað héðan í september
°9 fyrst haldið til Skotlands, en þar þurfti að fá fyrirmæli um
MUNINN LCFT
Seglskip úr eik með 80 ha. hjálparvél. Stærð: 217 brúttórúml.
og 164 nettórúml. Aðalmál: Lengd: 113.3 fet. Breidd: 25.9 fet.
Dýpt: 11 fet. Muninn hét áður James B. Cluett, smíðaður f New
York árið 1911 til rannsókna í Norðurhöfum, enda var skipið
afar sterkbyggt. Kveldúlfur hf. keypti skip þetta í Boston á árinu
1916 og kom það hingað fullhlaðið vörum frá Ameríku I ársbyrj-
un 1917. Síðan var Muninn að mestu f Spánarferðum með saltfisk
næstu árin fyrir útgerð Kveldúlfs. Heimleiðis flutti skipið svo
oftast salt frá Miðjarðarhafseyjunni Ibiza. Síðar seldi Kveldúlfur
hf. svo skipið og hlaut það þá nafnið Veiðibjallan.
Þann 14. nóvember árið 1925 gerðist það svo, er Veiðibjallan
var stödd í sunnan stórviðri við suðausturströndina, að segl
skipsins rifnuðu og rak það á land við Breiðamerkursand, skammt
austan Jökulsár. Þrír af áhöfninni fórust, einn drukknaði en tveir
urðu úti. Aðrir skipverjar, sjö að tölu, björguðust að bænum
Kvískerjum í Öræfum.
49