Æskan - 01.01.1979, Síða 30

Sonur ekkjunnar
33. Garðyrkjumeistarinn sagði nú stráknum þetta.
,,Fer þá ekki hirðfólkið að orða okkur saman?"
spurði strákur. „Ekki þarftu að óttast það, ef þú berð
ávallt þessa Ijótu hárkollu," sagði garðyrkju-
meistarinn.
35. Seinna þetta sama kvöld fóru þær kóngsdóttir
og þerna hennar fram á tröppupall til stráksins og
náðu hárkollunni frá honum og lögðu hana til hliðar,
án þess að hann vaknaði. Þótti þeim báðum piltur-
inn vera fríður sýnum svo af bar.
34. Þetta sama kvöld sendi kóngsdóttir þjón sinn
niður til stráks. Átti hann að fylgja honum upp og
vísa til hvar hann ætti að sofa. Fljótlega var strákur
steinsofnaður og heyrðust hrotur hans langar leiðir.
36. Nokkrar nætur svaf strákur þarna uppi en svo
komst kóngur að öllu saman og þá var ekki að
sökum að spyrja, strákur var settur í fangelsi hallar-
innar.
Texti: Johannes Farestveit. — Teikn.: Solveig M. Sanden.