Æskan - 01.04.1981, Blaðsíða 5

Gaman er að ganga á fund við gleði þína
°§ láta hana á sálu sína
SUfnarlangan daginn skína.
ert aðeins ofurlítil yngismeyja,
~~ en þeir sem tímann hjá þér heyja
*lugsa ekki til að deyja.
^að er líkt og ljósið streymi úr lófa fínum
Þe§ar þú hvítum höndum þínum
hjúfrar upp að vanga mínum.
þá glingrið grípur þú úr gullastokkum
hjört og sæl í bláum sokkum,
h^agar af þínum silkilokkum.
h*egar ég horfi í þessi augu þýð og fögur,
^nnst mér eins og láð og lögur
leysist upp í kvæði og sögur.
^PP á hól þú hleypur þar og hoppar niður,
hringum þig er frelsi og friður
^uglar. blóm og lækjarniður.
Þar er allt sem illska minnar aldar smáði,
allt, sem skáldsins andi dáði.
allt, sem móðurhjartað þráði.
Ríktu þar á rauðum kjól, mín rós og lilja,
þar til allar þjóðir vilja
þína veröld sjá og skilja.
Jóhannes úr Kötlum.
3