Æskan - 01.01.1983, Qupperneq 23

Músamæðginin
Einhverju sinni bjuggu músamæðgin
á fátæku heimili og komust nokkurn
veginn af fyrir sig, en ríkisbær var í
grennd, og fýsti yngri músina mjög að
fara þangað, til þess að kanna ókunna
stigu. Hún bað móður sína oft um leyfi
til þess, en gamla músin, sem var rosk-
in og ráðsett, neitaði henni lengi um
það. Loksins gaf hún þó leyfi til farar-
innar, ef unga músin kæmi heim aftur
að kvöldi.
Unga músin lagði nú af stað og kom
aftur á ákveðnum tíma, en móðir henn-
ar lofaði hana mjög fyrir það, hve hún
hefði reynst áreiðanleg. Hún sþurði son
sinn, hvernig honum hefði þótt að
koma að ríkisheimilinu, en unga músin
kvaðst hafa séð þar margt fallegt. Mest
hefði sér þótt kveða að ákaflega fal-
legu borði og hefði legið stór steik á því
miðju. Gamla músin spurði, hvort hann
hefði komið nærri því, en unga músin
neitaði því. Gamla músin sagði þá, að
hún gæti hrósað happi, því að borðið
hefði verið fjalaköttur, og skýrði hún nú
syni sínum frá veiðibrellu þessari.
Unga músin fékk leyfi til þess að fara
til ríkisbæjarins í annað skipti, með því
móti, að hún kæmi aftur að kvöldi. Hún
gerði það, og spurði þá móðir hennar
hana, hvað hún hefði séð markverðast.
Unga músin kvaðst hafa séð margt
Unga músin kvaöst
hafa séð fagra jungfrú,
og hefði sig langað
mjög til þess að kyssa
hana.
glæsilegt, en fegurst hefði sér þó þótt
svolítið vatn og hefði legið svo dæma-
laust falleg og nett brú yfir það; sig
hefði líka langað ósköp mikið til þess
að ganga brúna. Gamla músin spurði,
hvort hún hefði gert það, en unga mús-
in neitaði því. Gamla músin lét vel yfir
stillingu sonar síns og sagði honum, að
þetta hefði verið veiðibrella til þess að
veiða mýs í, því að svo væri ráð fyrir
gjört, að brúin sporðreistist, er mýsnar
kæmu út á hana, og þá drukknuðu
þær.
Unga músin hafði nú sýnt slíka still-
ingu og varúð, að hún fékk að fara til
ríkisbæjarins í þriðja skipti. Þá er hún
kom aftur, spurði móðir hennar hana
enn, hvað hún hefði séð. Hún kvaðst
hafa séð svo fagurt í þessari ferð, að
hún hefði aldrei séð slíkt áður. Gamla
músin spurði, hvað það hefði verið.
Unga músin kvaðst hafa séð fagra
jungfrú í svartri flauelsyfirhöfn, með
hvítt brjóst, og hefði sig langað mjög til
þess að kyssa hana. Móðir hennar
sagði að hún hefði verið lánsöm að
gera það ekki, því að þetta hefði verið
kötturinn, og skýrði hún nú syni sínum
frá grimmd hans og klækjum.
Úr þessu er ekki getið um ferðalag
ungu músarinnar, en nú var hún orðin
miklu reyndari en hún hafði verið áður,
svo að henni hefur líklega tekist að
forðast allar veiðibrellur úr þessu.
(Úr þjóðsögum
Ólafs Davíðssonar).
- Jú mamma er heima
pípulagningamanninum.
hún er í baðinu með
cK,
Loksins gaf hún leyfi til fararinnar, ef unga músin kæmi
heim aftur að kvöldi.
23