Æskan - 01.01.1983, Blaðsíða 35

í UMSJON JENS GUÐMUNDSSONAR
Því er auövelt aö svara neitandi.
Fjölmennur hópur músíkanta hafnar
formúluplötum. Þess í stað láta þeir
andagiftina og sköpunargleðina ráða
ferðinni. Oft er þá farið út á óplægða
akra eða lítt troðnar slóðir.
Það eru þessir músíkantar sem bera
með réttu nafnið framsækinn tónlist-
armaður. Þeir eru hinir sönnu lista-
menn músíkurinnar. Það eru þeir sem
þróa músíkina. Án þeirra ríkti alger
stöðnun í músíkinni.
HLJÓMSVEITIN ART BEARS
Eitt helsta nafnið í framsækinni popp-
tónlist í dag er þýsk-breska rokktríóið
ART BEARS Liðsmenn Art Bears eru:
þýska söngkonan Dagmar, breski gít-
arleikarinn Fred Frith og breski
trommuleikarinn Chris Cutler. Sá
síðastnefndi er í hópi eftirsóttustu
trommuleikara heims. Hann hefur m. a.
spilað með: ensk-frönsku djass-rokk-
sveitinni Gong; Fílharmóníuhljómsveit
Lundúnaborgar; breska popparanum
Mike Oldfield (sem gerði lögin „Tubular
Bells“ og „5 Miles Out“); bandarísku
nýbylgjuhljómsveitinni Residents;
bresku pönkhljómsveitinni Work og ný-
bylgjusöngvaranum David Thoms (úr
rokkhljómsveitinni Pere Ubu). Þá má
ekki gleyma því að Chris Cutler sá um
trommuleikinn á meistaraverki Lindsay
Cooper, „Rags“, en þau Chris og
Lindsay voru eitt sinn - ásamt Dag-
mar, Fred Frith o. fl. - saman í framúr-
stefnurokksveitinni Henry Cow.
PÖNKIÐ OG UPPLAUSN
STÓRHLJÓMSVEITARINNAR
HENRY COW
Stofnun Art Bears má rekja til bresku
pönk-byltingarinnar 77. Þá hristu
Clash og Sex Pistols svo rækilega upp
í bresku músíklífi að ekkert varð samt
og áður. Allir hlutir voru endurskoðaðir.
Stórgrúppan Henry Cow fór ekki
varhluta af þessu. Hljómborðsleikarinn
Tim Hodgkinson sogaðist inn í hringiðu
pönksins og stofnaði pönkhljóm-
sveitina WORK. Söngvarinn Peter
Blegvad og bassaleikarinn John
Greaves stofnuðu hljómsveitina Kew
Rhone og fóru að spila framsækinn
djass með íslandsvinunum Cörlu Bely
Gítarleikari Art Bears' Fred Frith.
og Mike Mantler. Blásarinn Lindsay
Cooper hellti sér út í spunarokk með
hljómsveitinni The Feminist Improvis-
ing Group. Eftir sátu þá Dagmar, Fred
Frith og Chris Cutler. Þau hrifust öll af
hráu og framsæknu nýbylgjurokki
hljómsveita á borð við This Heat, Pere
Ubu og Residents. Svo það lá beinast
við að þau stofnuðu þannig hljómsveit.
Sem þau og gerðu.
FRAMSÆKNAR
ROKKPLÖTUR
Þetta má samt ekki skilja á þann veg
að Art Bears sé kópía af This Heat,
Pere Ubu og Residents. Art Bears er
með sinn eigin músíkstíl, sem verður
ekki líkt við aðrar hljómsveitir.
Art Bears hafa spilað inn á þrjár stór-
ar plötur og eina litla. Sú litla er mis-
heppnuð en þær stóru eru í einu orði
sagt stórkostlegar. Að vísu eru þær
leiðinlegar I fyrstu þrjú - fjögur skiptin
sem hlustað er á þær. En sé hlustað á
þær oftar kemur í Ijós að þær venjast
með eindæmum vel.
Við getum tekið síðustu plötu Art
Bears, „The World As It Is Today“, fyrir
sem dæmigerða Art Bears plötu, þótt
plöturnar séu langt frá því að vera
keimlíkar.
MEISTARAVERKIÐ
„THE WORLD AS IT IS
TODAY“
Fyrstu tvö lög „The World As It Is
Today" plötunnar, „The Song Of In-
vestment Capital Overseas" og „Truth“
eru falleg og melódísk hljómborðslög.
Viðlag fyrrnefnda lagsins er sérstakt
fyrir þær sakir að það er byggt upp á
aðeins einum tón sem er margendur-
tekinn.
Þriðja lagið, „Freedome", byrjar
jafn melódískt og hin tvö. En fyrr en
varir rekur Dagmar upp rokna öskur.
Hlustandanum bregður svolítið I fyrstu.
Þungt og „fössað" rokk er keyrt undir.
Þannig er allur seinni hluti lagsins: ösk-
ur og þungt rokk.
í fjórða laginu, „Peace“, skiptast á
hugljúfir orgelkaflar í sálmastíl og þung-
ir rokkhljómar.
Þessari plötuhlið lýkur svo á lagi í
svokölluðum „fjútjúr" stíl eins og við
þekkjum hann frá því þyngsta sem Tan-
gerine Dream hafa gert.
HLJÓÐFÆRALEIKURINN
SPILAÐUR AFTUR Á BAK
Hin plötuhliðin er í stærstu dráttum
svipuð þeirri fyrri. Helsti munurinn er
kannski sá að í næst fyrsta lagi á seinni
hliðinni, „Law“, er hljóðfæraleikurinn
að stórum hluta spilaður aftur á bak.
Það kemur virkilega vel út.
Liðsmenn Art Bears útbúa ætíð
plötuumslögin, plötumiðana og þess
háttar sjálfir. Þar er ekki verið að eltast
við duttlunga markaðarins frekar en í
sjálfri músíkgerðinni. Umslagið utan
um „The World As It Is Today" er t. d.
afar Ijótt, svart-hvítt og ósölulegt í alla
staði. Það eru engar upplýsingar á því
um lögin á plötunni, hljóðfæraskipan
liðsmannanna eða annað sem þykir
sjálfsagt að sé á bakhlið allra plötuum-
slaga. Þess I stað fylgir plötunni pínu-
lítill 20 blaðsíðna bæklingur. í honum
eru allir textarnir og helstu upplýsingar.
VILLANDI UPPLÝSINGAR
Annað einkennilegt við plötuna er að
hún er spiluð á 45 snúninga hraða þótt
hún sé að öllu öðru leyti eins og 33ja
snúninga plata. Þessi snúningshraða-
brenglun er mjög villandi vegna þess
35