Æskan - 01.06.1987, Blaðsíða 10

manni en hún kryddar tilveruna og get
ur því gert mönnum hana léttari. En et
geng ekki með grillur um að ég se
merkilegur listamaður. Ég er umfram
allt skemmtikraftur og fagnaðarlæt1
áhorfenda á tónleikum kaffæra oft
músíkina sem þeir eru þó komnir til 3
hlýða á. En þetta er allt einn sirkus.
Músíkin er aðeins undirleikur.
— Þetta hljómar eins og þú sert
ósáttur við þetta.
— Nei, ég er hamingjusamur >'ftr
þessu. Músíkin er aðaláhugamál miú_
Sirkushliðin á músíkinni vísar bara á aö
við erum með vinsæla músík. Vinsæld>r
gefa af sér peninga og peningarnir gera
okkur kleift að sinna þessu áhugamáh
betur en við gætum annars gert.
VILL VERA
HREINSKILINN
v.u iiium a (jdu sem viourKenningu
að vera fengnir til að tónskreyta James Bond mynd. .
— Þeir voru saman í hljómsveit sem
þeir kölluðu Bridds. Með Bridds gáfu
þeir út eina breiðskífu ’81.
— Áttu önnur áhugamál en músík?
— Ég les mikið, sérstaklega Bíblí-
una. Ég stundaði guðfræðinám áður en
ég gerðist atvinnupoppari. Það er einn
af mörgum ókostum þeirrar skyndi-
frægðar sem við náðum að ég hef ekki
nægan tíma aflögu til að lesa Bíblíuna
eins oft og í jafngóðu tómi og ég kysi.
Ég hef einnig áhuga á bindindismálum.
Vímuefni eru af því vonda. Þau skaða
og slæva hugsunina, hreyfingar og lífs-
löngun.
— Þú nefndir marga ókosti frægðar-
innar. Hverjir eru þeir fleiri en tíma-
skortur?
— Maður einangrast frá venjulegu
fólki og venjulegum aðstæðum. Hvert
sem ég fer er ég umkringdur fólki sem
kemur fram við mig eins og ég sé því
æðri. Það lítur upp til mín og biður um
eiginhandaráritun mína eða vill fá að
taka mynd af mér eða mynd af því og
mér saman. Ég er jafnaðarmaður og
ósáttur við að vera álitinn merkilegri en
öskukallinn. í raun ætti þessu að vera
öfugt farið ef eitthvað er. Öskukallinn
vinnur gott verk. Hann losar fólk við
drasl en ég sé fólki aðeins fyrir afþrey-
ingu.
- Þú talar um hlutverk þitt sem
músíkants eins og eitthvað lítilfjörlegt.
Ekki lítilfjörlegt. Afþreying er
kannski ekki lífsnauðsynleg hverjum
— Er þetta skemmtanalíf, sem Pu
lýsir, ekki dálítið þreytandi til lengdar'-
— Jú, afskaplega. Þess vegna skip1'
um við þessu upp. Við tökum eina törn
í tónleikum og komum þá ekki nálæg1
sjónvarpsþáttum, plötuhljóðritunum
eða myndböndum á meðan. Síðan föf'
um við í eitthvert hinna atriðanna og
einbeitum okkar að því o.s.frv. En
þetta er vissulega þreytandi. Eins og
svona blaðaviðtal. Maður er stundum1
mörgum tugum viðtala á örfáum dög'
um, segir það sama aftur og aftun-
Maður gleður stundum sjálfan sig med
þeirri hugsun að þessar vinsældir og
þessi athygli vari ekki í mörg ár til v’ð'
bótar.
— Það er þá kannski eins gott að fara
að enda spjallið og þakka fyrir sig?
— Þetta var nú ekki þannig meint-
Ég vil aðeins vera hreinskilinn, segja
það sem í brjósti býr. Og það er reynd'
ar þannig að tilhugsunin um væntanleg1
viðtal er meira lýjandi en sjálft viðtalið-
Aftur á móti viðurkenni ég að það er
meira þreytandi að tala í síma en augfto
til auglitis.
Það er rétt. Ég er sjálfur farinn að
þreytast í símaeyranu. Við biðjum Því
fyrir góða kveðju til frænda okkar og
þökkum fyrir spjallið.
— Sömuleiðis.
Viðtal: Jens Kr. Guðmundsson
10