Æskan - 01.08.1991, Síða 37

t Þrautatími
eftir Petrínu Soffíu Þórarinsdóttur 13 ára.
_____A____________A__
„Almáttugur! Þetta getur bara ekki
staðist!"
María taldi aftur dagana á dagatal-
inu. Einn, tveir, þrír - fjórir dagar
fram yfir. Þetta gat ekki verið, ekki
núna. Hún hafði hætt að vera með
Geira fyrir noklou. Kannski var þetta
bara vegna taugaálags. Það gerðist
víst oft.
Ef hún væri ólétt ... Tilhugsunin
var hræðileg. Mamma hennar myndi
tryllast. Að bæta barni við á heimil-
ið! Fjögur voru fyrir.
María var elst, sextán ára. Mamma
hennar og pabbi skildu skömmu eft-
ir að hún fæddist. Þá giftist mamma
hennar Svenna og þau eignuðust þrjú
böm. Það yngsta var tveggja mánaða.
Maríu líkaði ágætlega við lítil böm
en henni leist ekki á að verða móðir
svóna ung. Pabbi hennar bjó með
konu og fjómm börnum úti á landi.
Hann reri á trillu. María hugsaði til
hans. Kannski gæti hún farið þang-
að. Hún gat ekki hugsað sér að fara í
fóstureyðingu. Henni fannst órétt-
látt að deyða ófætt bam. Hvað sem
hver segði ætti hún það og skoðun
hennar skipti meginmáli. En það var
best að hafa ekki svo miklar áhyggj-
ur. Kannski var þetta bara vegna
streitu.
Hún fór fram í eldhús þar sem
mamma hennar var að gefa tvíburun-
um að borða. Þeir vom að rífast eins
og venjulega. María hugsaði með
skelfingu til þess að þetta gætu ver-
ið tvíburar. Það var mikið af þeim í
hennar ætt og mamma hennar var
tvíburi.
Yngsta bamið grét án afláts í vögg-
unni á ganginum. Það var strákur.
Hann var greinilega svangur og þagn-
aði um leið og mamma settist með
hann í sófann og gaf honum brjóst.
Maríu gekk illa að sjá fyrir sér sjálfa
sig með barn á brjósti. Hún hætti að
hugsa um þetta og fór þess í stað að
tala við mömmu sína.
„Hvernig finnst þér að ég fari til
pabba í sumar? Ég get áreiðanlega
fengið vinnu í frystihúsinu þar eftir
því sem hann segir. Mig langar líka
til að kynnast þessum hálfsystkin-
um mínum. Það er svo leiðinlegt að
vita varla hvernig þau líta út, hvað
þá meira."
Það leit út fyrir að mamma henn-
ar væri sammála henni. María var
viss um að hún yrði fegin að losna
við sig í smá tíma. Þær rifust oft og
voru ekki alltaf góðar vinkonur. Eft-
ir stutta stund var mamma hennar
búin að samþykkja að hún færi. Mar-
ía stökk að símanum til að hringja í
pabba sinn. Henni var svarað sam-
stundis. Það var stelpa sem svaraði.
María bjóst við að það væri elsta hálf-
systir hennar, Eydís, sem var á svip-
uðum aldri og hún. Pabbi hennar var
á sjó en Lauga, konan hans, kom í
símann. Þegar hún hafði heyrt hvað
María vildi virtist hún ánægð. Hún
sagði að María væri alltaf velkomin
og þau yrðu ánægð að fá hana.
María sagði mömmu sinni hvað
Lauga hefði sagt. Því næst hringdi
hún á flugvöllinn. Hún fékk að vita
að hún þyrfti að fara nærri helming
leiðarinnar í rútu. Hún var ekki mjög
hrifin af því en ákvað að fara samt.
Hún stökk inn í herbergi og byrjaði
að pakka niður.
I rútunni fór hún að hugsa um
mömmu sína. Þegar hún var að
kveðja hana höfðu komið tár í aug-
un á henni. Hún sagðist eiga eftir að
sakna hennar. Hvernig ætli henni
yrði við ef hún frétti að hún væri ó-
létt?
María gat ekki hugsað sér að verða
móðir strax. Nú var hún hætt að vera
með Geira. Hún yrði einstæð móð-
ir. Hún gæti áreiðanlega ekki haldið
áfram í skóla eins og hún hafði ætl-
að sér. Kannski myndi mamma
hennar þó hjálpa henni og gæta
barnsins svo að hún gæti stundað
nám. Kannski gæti hún gefið barn-
ið. Raunar var alls ekki víst að hún
væri ólétt. Hún hafði heyrt að allt að
Æ S K A N 4 7