Æskan - 01.07.1993, Blaðsíða 54

Umsjón: Sigurborg Sveinbjörnsdóttir
ÁST EÐA...? HRÆÐSLA
Kæra Sigurborg!
Ég vona að þú svarir
þessu bréfi því að ég hef
skrifað a.m.k. þrisvar sinnum
en aldrei fengið ráð við
vandamálum mínum.
Þannig er mál með vexti
að ég er ein af vinsælustu
stelpunum í skólanum og þó
að ég segi sjálf frá er ég ekki
Ijót. En vandamál mitt er að
einn sætasti strákurinn í mín-
um bekk er alltaf að horfa á
mig og brosa til mín og þá
ræð ég ekki við mig og horfi
líka á hann. Ég vona að þú
skiljir hvað ég er að reyna að
segja þér. Er þetta ást eða
vinskapur?
Vertu svo góð að gefa mér
ráð við þessu.
Að lokum: Hvað lestu úr
skriftinni? Hve gömul er ég?
Ég.
Svar:
Eftir iýsingu þinni að
dæma tel ég ekki óliklegt
að þessi strákur, sem þú
skrifar um, hafi áhuga á
þér. Þú ert greinilega líka
hrifin af honum. Hvort
þetta er ást eða vinskapur
er ekki gott að segja en
vissulega getur slíkur vin-
skapur þróast upp i ást
með timanum. Farðu þér
hægt í þessum efnum. Þú
ert ung og nægur tími til
stefnu. Skriftin er skýr og
falleg. Ég gæti trúað að þú
værir 13 ára.
Kæra Æska!
Ég þoli ekki eitt. Ég er al-
veg rosalega mikill hræðslu-
púki. Stundum hugsa ég um
að einhver reyni að drepa
mig. Ég kemst ekki ein í
næsta herbergi nema einhver
fari með mér.
Mamma reykir alveg
voðalega mikið og allir krakk-
ar halda að ég reyki því að
það er svo mikil reykingalykt
af mér og fötunum mínum.
Ég er búin að segja mömmu
minni frá þessu en hún hlær
bara.
Ég er afar feit. Það er
vegna sælgætisáts. Ég fæ
sælgæti einu sinni í viku og
kaupi mér alltaf eitthvað gott.
Es.: Ég tala alls ekki við
mömmu.
Hvað lestu úr skriftinni?
Hvað er ég gömul.
H.
Svar:
Hræðsla af þeim toga,
sem þú lýsir i bréfi þínu, er
alls ekki óalgeng og flestir
læknast af henni með tím-
anum. Börn eru oft haldin
hræðslu við það sem þau
þekkja ekki. Best er fyrir
þig að vinna bug á slíkri
hræðslu með því að ganga
úr skugga um að ekkert sé
þarna i myrkrinu.
Ég skil vel að reykingar
móður þinnar fari illa með
þig. Það er dapurt að for-
eldrar skuli bjóða börnum
sínum upp á slikt. Það ætti
að vera réttur hvers barns
að búa i reyklausu um-
hverfi. Skýrðu aðstæður
þínar fyrir félögum þínum.
Ræddu við móður þína í
góðu tómi um reykingar
hennar og ég veit að hún
gerir sitt besta til að koma
til móts við þig.
Þriðja og jafnframt síð-
asta vandamál þitt skýrir
þú sjálf. Þú borðar of mikið
af sætindum. Til að laga
það vandamál þitt ættir þú
að taka það föstum tökum,
draga úr þessu áti og reyna
að stunda einhverja iþrótt.
Skriftin er skýr og líklega
ertu 12-13 ára.
LITARHÁTTUR
Kæra Sigurborg!
Ég á við þrjú vandamál að
stríða.
Ég er brún og þess vegna
kölluð negri eða svertingi eða
eitthvað annað. Sumir kalla
mig Litla, svarta Sambó.
Ég þoli þetta ekki lengur.
Ég hugsa alltaf á kvöldin
um það hvenær mamma,
pabbi, ég eða bróðir minn
deyi. Ég get ekki hætt að
hugsa um það.
Ég á foreldra sem rífast
eiginlega alltaf á nóttunni. Þá
get ég ekki sofið. Þau hafa
rifist nýlega. Mamma er alltaf
að segja:
„Ég ætla að skilja við
pabba þinn.”
Hún gerir það ekki.
Ég þoli þetta ekki lengur.
Hvað á ég að gera?
Hvað lestu úr skriftinni?
Hvað er ég gömul?
Leið.
Svar:
Það er ekki einfalt að
svara þér þvi að upplýsing-
arnar i bréfinu eru ekki
nægar. En ég skal reyna
eftir bestu getu.
Ég legg til að þú eða for-
eldrar þínir fáið kenn-
ara/námsráðgjafa skóla
þíns til að hefja umræðu
um málefnið i skólanum. Ef
til vill gera þessir krakkar
sér ekki grein fyrir hve illa
uppnefni koma við marga.
Það er ekki fyrr en maður
stendur sjálfur í þessum
sporum sem maður skilur
það.
Reyndu að kynnast
krökkunum. Þessi stríðni
getur líka verið sprottin af
forvitni þeirra um litarhátt
þinn. Það væri gott ef aðrir
foreldrar gætu hjálpað til
við að breyta ranghug-
myndum um dökkt fólk.
Litarháttur fólks á ekki að
skipta neinu máli heldur er
það hinn innri maður.
Reyndu að láta ekki fávisku
annarra hafa áhrif á tilfinn-
ingalif þitt.
Þú nefnir annað vanda-
5 8 Æ S K A N