Æskan - 01.07.1993, Blaðsíða 13

UR L J OÐ AKEPPNINNI1992
STJÖRNURNAR
MINNING
Stjörnurnar
eins og augnablikin
í lífi mínu
og þínu,
samstœðar
en þó allar
sérstakar.
Anna Margrét Jónsdóttir 16 ára.
Nú loka ég augunum
og lmgsa um gamlar stundir
Þœr eru mér svo lifandi,
jafnlifandi og þú varst.
Þú varst sem sólskin á vordegi
þar sem dögginféll aflitríkum laufum
og lenti hjá rótum hjarta míns.
Anna Brynja Baldursdóttir 13 ára.
LÍFIÐ
EKKI VEITMAÐUR ALET
Hvernig skyldi það vera
að mega ekki neitt?
Meðan aðrir hlaupa í hringi
verður þú að standa kyrr.
Hvernig skyldi það vera
að mega ekki neitt?
Meðan aðrir syngja og hlœja
mátt þú ekki segja neitt.
Segðu mér:
Varð lífið ekki til
til þess að allir lifðu í sátt og samlyndi?
Segðu mér:
Varð lífið ekki til
til þess að allir kœmu jafnvel fram við alla?
Áslaug Ósk Hinriksdóttir
- samdi ljóðið 14 ára.
VINÁTTAN
Vináttan er eins og lítið tré.
Efþú hugsar ekki um það
og vökvar ekki samviskusamlega
þáfölna laufin og tréð deyr.
Hildur Þorgeirsdóttir 13 ára.
Huliðfólk
(Stúlkurnar fengu aukaviðurkenningu fyrir ljóðin)
Æ S K A N 13