Valsblaðið - 01.05.1989, Blaðsíða 15

5.C I ATVINNIJ-
MENNSKU
Sævar í landsleik gegn Austur-Þýskalandi.
hefur leikið sem atvinnumaður í þremur
löndum, er þriðji leikjahæsti landsliðsmaður
Islands frá upphafi og sú fyrirmynd sem ung-
ir varnarmenn ættu að helst að líkja eftir.
Það er ekki ofsögum sagt að halda því fram
að Sævar sé „draumur hvers þjálfara”. Hann
hefur um 10 ára skeið verið fremstur í flokki
íslenskra varnarmanna, hann er leikmaður
sem fórnar sér heilshugar í alla leiki og drífur
samherjana áfram á dugnaði og krafti.
Þótt Sævar hafi leikið knattspyrnu með Val
frá því hann komst til vits og ára er hann
Kópavogsbúi frá toppi til táar. Foreldrar hans
eru Guðlaug Ólafsdóttir og Jón Þórarinsson,
fyrrum Islandsmeistari með Val í handbolta
og leikmaður meistaraflokks Vals í fótbolta
um 11 ára skeið. Jón lék oftast í stöðu vinstri
bakvarðar og á um 100 leiki að baki í meist-
araflokki. Hann dró sig í hlé árið 1955 en ári
síðar varð Valur íslandsmeistari.
Sævar er fæddur 22. júlí 1958 en hví skyldi
hann ekki hafa gengið til liðs við Breiðablik?
„Það var ákveðinn mórall í Breiðablik sem
var svo ríkjandi þegar ég var að byrja í boltan-
um að mér leist aldrei á blikuna og því síður
á Blikana. Auðvitað hafði það mikil áhrif á
val mitt að fara í Val að pabbi er Valsari. Ann-
ars vill það svo skemmtilega til að í íslands-
meistaraliði Vals í 5. flokki árið 1970 voru í
það minnsta fimm strákar úr Kópavogi. Auk
mín voru það Guðmundur Ásgeirsson, Al-
bert Guðmundsson, Jón Einarsson og Hilm-
ar Hilmarsson. Sá síðastnefndi var einstak-
lega efnilegur en náði því miður aldrei að
fylgja því eftir þegar ofar dró. Honum var
mjög svipað til Harðar Hilmarsson og átti því
framtíðina fyrir sér.”
Sævar rifjar upp sín fyrstu skref í fótbolt-
anum og hugurinn leitar til Fífuhvammsvall-
arins í Kópavogi. „Þegar ég var polli lék ég
mér alltaf á Fifuhvammsvellinum. Ég var
mikið með Óla Björns. og Gumma Ásgeirs. á
mínum yngri árum og við stukkum alltaf yfir
skítalækinn og lékum okkur við eldri stráka
í fyrrnefndum velli. Þegar ég lít til baka held
ég að ég hafi haft mjög gott af því að leika
mér í fótbolta með eldri strákum. Þeir stigu
á mig ef ég var fyrir þeim og það herti mig ein-
ungis upp. Ég varð að gjöra svo vel að svara
í sömu mynd ef ég ætlaði mér að njóta virð-
ingar.”
Fyrsti leikur Sævars með Val er honum
ákaflega eftirminnilegur því hann skoraði tvö
mörk gegn Fram með C-liði Vals. „Ég byrjaði
auðvitað í „ruslinu” og lék sem „senter” í 5.
flokki Vals 10 ára gamall. Við unnum leikinn
3:2 og var sérlega skemmtilegt að skora 2
mörk. Þessi mörk mín gerðu það að verkum
að ég var settur beint í B-liðið og með því lék
ég fyrsta sumarið mitt í Val. Róbert Jónsson
þjálfaði flokkinn og lét hann okkur spila
3-5-2 þegar öll önnur lið léku 4-2-4. Hann var
gagnrýndur fyrir þessa uppstillingu en árang-
urinn var góður. Við urðum íslandsmeistarar
síðasta árið mitt í 5. flokki og þá lék ég ýmist
sem miðjumaður eða varnarmaður í A-lið-
inu. Úrslitaleikjunum í þessum flokki gleymi
ég aldrei. Við vorum búnir að vinna ÍBK 3:1
og IBV vann Reyni Sandgerði 10:0. Staðan var
þannig að ef við mundum vinna Reyni værum
við komnir alla leið í úrslitaleikinn. Leikurinn
fór fram í Sandgerði og lyktaði honum með
jafntefli, 2:2. Ég hef aldrei upplifað annað
eins rugl. Dómarinn var úr Sandgerði og
sömuleiðs línuverðirnir. Annar línuvörður-
inn var með hund í bandi allan leikinn og
hefði mátt ætla að hann hafi verið blindur.
Reyndar voru þeir þrír annað hvort allir
blindir eða þá að þeir sáu ofsjónir. Dómarinn
dæmdi t.d. rangstöðu á Albert þótt hann sól-
aði sig sjálfur í gegn og skoraði. Við fórum
allir hálf-grátandi með rútunni til Reykjavík-
ur en Carl nokkur Carlsson, ákafur stuðn-
ingsmaður Vals, stappaði í okkur stálinu. Við
þurftum að leika aukaleik um sigur í riðlinum
gegn IBV úti í Eyjum og þann leik unnum við
3:1. í úrslitaleiknum sjálfum unnum við svo
Þrótt 3:1.”
Sævar og félagar urðu svo Islandsmeistarar
í 4.- 3,- og 2. flokki og sagðist Sævar aldrei
hafa verið öruggur í lið nema á seinna árinu
með flokkunum. Árangur Sævars í dag sýnir
að þótt strákar séu ekki stjörnur í yngri
flokkunum á aldrei að gefast upp þótt á móti
blási því þeir sem leggja sig ávallt fram ná
settu marki.
„Úrslitaleikurinn á haustmótinu með 2.
flokki er mér líka minnisstæður því við vor-
um taplausir eftir sumarið. í úrslitaleiknum
gegn Þrótti var kallað á alla stóru, flínku
strákana sem voru enn með aldur til að leika
í 2. flokki en léku með meistaraflokki um
sumarið. Loksins þegar þeir léku með okkur
Sævar Jónsson 12 ára — lcikmaöur 5. flokks.
15