Valsblaðið - 01.05.1989, Side 55

„Ég sé Hlíðarenda fyrir mér í framtíðinni sem fjölskyldumiðstöð," segir Pétur.
menn setja alltaf markið hátt og sætta sig
aldrei við meðalmennsku. Valur var á toppn-
um á þessum árum og til marks um styrkleika
liðsins hélt Sigurður Haraldsson markvörður
markinu hreinu í 824 mínutur samfleytt sum-
arið 1978. Hann lék 8 leiki i röð án þess að fá
á sig mark og þetta þótt slíkt afrek að eitt dag-
blaðanna hét hverjum þeim, sem tækist að
skora hjá Sigurð, fótboltaskóm að launum.
Þetta er kannski einsdæmi í íþróttasögunni,”
segir Pétur og leggur áherslu á orð sín með því
að standa á fætur. Stoltið leynir sér ekki.
„Á þessum árum var stíll yfir öllu og mót-
aðist víða hörð andstaða við Val sem grund-
vallaðist eingöngu á öfund. Árangur Vals á
þessum árum hafði mikil áhrif á íþróttir í Val
yfirhöfuð. Meistaraflokkur Vals í handbolta
leikur til úrslita í Evrópukeppni meistaraliða,
Körfuboltaáhugi í Val ríkur upp úr öllu valdi
og góðir sigrar fylgdu í kjölfarið. Þetta gerist
allt í sögulegu samhengi. Á þessum árum
þurfti aldrei að deila um það í knattspyrnu-
deildinni hver ætti að borga tapað heldur
hvernig átti að verja gróðanum.”
Eftir harða baráttu Valsmanna fékkst í
gegn á ársþingi KSÍ að það félag sem léki á
heimavelli nyti góðs af því í stað þess að deila
aðsóknartekjum milli beggja liða. „Þetta
fékk lítinn hljómgrunn í byrjun,” segir Pétur,
„því Valur var með þvílíkt yfirburðarlið að
allir græddu á Val. Allir vildu auðvitað deila
„Allir vildu
græða á Val“
gróðanum með Val því flestir áhorfendur
sóttu okkar leiki. Það var þó ekki fyrren 1980
sem þetta var samþykkt en baráttan var búin
að standa lengi yfir. í dag dytti engum í hug
að snúa til gömlu reglunnar. Áður var það
nánast guðlast að nefna þetta á nafn. Sama
baráttan var háð þegar Valur flutti heimaleiki
sina á Hlíðarenda. Þá átti að refsa Val með
vallarskatti fyrir það að leika heimaleik.
Árið 1981 tekur Pétur Sveinbjarnarson við
formennsku í Val en það ár átti Valur 70 ára
afmæli. „Það voru mörg stór orð látin falla
um framkvæmdir á Hlíðarenda á 70 ára af-
mælinu og það var staðið við þau. Frá árun-
um 1958 til ársins 1981 var búið að byggja
einn keppnisvöll og var ástandið því óviðun-
andi. Aðstöðuleysið vegna skorts á iþrótta-
húsum í Reykjavík var orðið þrúgandi. Tvö
fyrstu verkefni aðalstjórnar á þessum árum
var að halda myndarlega upp á 70 ára afmæl-
ið og að rita sögu Vals. Valur varð því fyrsta
íþróttafélag landsins sem gaf út sögu eigins
félags í bókarformi. Þetta var verulegt átak
og á Ólafur Gústafsson mestan heiðurinn af
verkinu. Þetta ár var líka mótuð hefð sem
hefur verið viðhaldið síðan. Það er athöfn við
styttu séra Friðriks auk skrúðgöngu sem fer
fram á afmælisdegi Vals. Daginn fyrir afmæli
Vals árið 1981 var grafinn grunnur að nýju
íþróttahúsi Vals og sett voru djörf markmið
í sambandi við framkvæmdir. Gamla íbúðar-
húsið og Fjósið (félagsheimilið) var endur-
byggt þótt sumir vildu hreinlega rífa þau.
Þessi tvö gömlu hús eru andlit félagsins og sál
þess og tengjast þeim sterkt sem nánast ólust
upp að Hlíðarenda. Húsin eiga að fylgja Val
til ókominnar framtíðar. Hrólfur Jónsson og
Elías Hergeirsson báru hitann og þungan af
endurbyggingu húsanna auk annarra. Mig
langar líka að minnast á vallarframkvæmd-
irnir sem lutu dyggri stjórn Sigtryggs Jóns-
sonar og Jóns Zoega.”
Markmið Péturs og annarra stjórnarmann
í Val á 70 ára afmælinu var að flytja Val alfar-
ið heim að Hlíðarenda. „Á þessum árum var
að alast upp heil kynslóð í Val sem var sjaldn-
ast á Hlíðarenda því æft var og keppt víðsveg-
ar um bæinn. Með tilkomu nýja íþróttahúss-
ins eru allar þrjár keppnisgreinar Vals komnir
heim að Hlíðarenda eftir tæp 50 ár. Og enn
eru Valsmenn fyrstir til.
Pétur gegndi formennsku í Val til ársins
1987 eða samfleytt í 7 ár. Enginn annar hefur
verið svo lengi formaður samfleytt. „Ef ég má
nefna nokkra menn sem stóðu eins og björg
við hlið mér þegar ég gegndi formennsku vil
ég geta þeirra Ólafs Gústafssonar, Bjarna
Bjarnasonar, Elíasar Hergeirssonar, Sigurðar
Lárusar Hólm og Hrólfs Jónssonar. Þegar
litið er til félagsstarfsins í Val eru þetta menn
sem haggast aldrei og geta alltaf tekið í hönd-
ina á þér sama hvað á bjátar. Þetta er „ gull-
klumpar” félagsins sem eru alltaf boðnir og
búnir til að leggja hönd á plóginn!’
Þegar litið er til baka yfir farinn veg er oft
spurt; „hverju kom hann til leiða”. Mönnum
þykir gaman að rifja upp eitt og annað sem
forystumenn í Val hafa átt frumkvæði að en
Pétur hefur ákveðnar skoðanir á þessum mál-
um. „Það er alrangt að persónugera verkefni
sem eiga sér stað innan Vals því það er von-
laust að einn maður hafi komið þessu og hinu
til leiðar. Það gerist ekkert nema heil liðsheild
standi að baki verkefninu.”
— Pétur nú ert þú í forsvari fyrir stóran
hóp manna sem hefur áhuga á að reisa minn-
ingarkapellu um séra Friðrik Friðriksson að
55