Afturelding - 01.04.1979, Blaðsíða 2

Þrengingar á
vordögum
Óáran virðist liggja landlæg á íslandi vorið 1979.
Kemur þar til, ísar fyrir norðurlandi, snjóalög og
erfiður snjóavetur. Sýnu alvarlegra er ástand, sem
mennirnir hafa skapað, með verkföllum, verk-
bönnum, svo af fæðast örðugar tíðir, fyrir valdstjórn
og ábyrga menn. Lýðurinn kveinkar sér og talað er
um launamismun margfaldan. Dýrtíð er ríkjandi og
verða kjör hinna minnstu alltaf minnst, þegar
ástandið er þannig.
Þó kemur metafli úr sjónum. Heyfengur sjaldan
meiri eða betri en árið 1978. Hvað er að? Heilög
Ritning greinir frá að ágirndin, sé rót alls þess sem
illt er. Heilög Ritning segir að mennirnir muni
verða sérgóðir. Þetta óstand virðist allstaðar rótfast,
frá æðstu stofnunum þjóðarinnar og niður úr. Þeir
sem komnir eru yfir miðjan aldur hafa lifað tvenna
tíma, þegar um er að ræða efnahag. Ef menn urðu
bjargálna, þá hafðist það með ýtrustu sparsemi og
nægjusemi. Kjör og hagur fólks er miklu betri, í dag
heldur en fyrir 30 árum síðan.
Grundvöllur tímanlegrar velgengni, var að yrkja
land og draga björg úr djúpi hafsins. Með nútíma
tækni og gegndarlausri iðju við fiskadráp, þá hefir
valdstjórn sett fram harkalegar friðunaraðgerð-
ir.Um slíkt eru menn ekki á eitt sáttir. Sá er þetta
ritar er meðmæltur eindreginni friðun. Er þá leitað
til ritninganna og þær spurðar um þessi mál. Stór-
hátíðir ársins voru sumar hverjar í 8 daga. Þá var
algjör helgihvíld. Þar að auki var hinn mikli frið-
þægingardagur, tunglkomudagur og svo hinn viku-
legi hvíldardagur. Það sem einkenndi þessar frið-
unaraðgerðir Drottins, var að þær komu jafnt niður
á árið og mánuði þess. Það er sannfæring mín hefði
íslensk þjóð borið gæfu til þess, að fara eftir boðum
Drottins, þá væri nóg af síld og öðrum fiski í sjón-
um, fyrir utan hvað þeir menn, sem í þrotlausu striti
hafa orðið að standa við sjávarverk, hefðu haft
heilbrigðara líf og notið heimilislífs eðlilegar, en
raun varð á.
í gamla ísrael átti landið að hvílast hvert sjöunda
ár. Var þá hvorki plægt eða sáð. I þessu var blessun
og leyndardómur. Hvíld landsins, blessun landsins.
Nægta ár hafa gengið yfir ísland. Smjör hefir
dropið af hverju strái. Við lifum á því að flytja út
mat, fyrir hungraðan og sveltandi heim.
Alkunna er að þessi feitu ár hafa skapað
vandræði mikil í kerfinu svo það sem var blessun,
hefir snúist til vanblessunar. Er enginn alþingis-
maður eða ráðherra, með slíkt víðsýni þor og
djörfung, sem vildi og gæti fyrir alþjóð bent, á þá
blessun fyrir land og Iýð, sem þjóðin mundi upp-
skera með því að gefa hungruðum börnum í Afríku
og Indlandi og víðar þó ekki væri nema fjórðungur
af ágóða brennivínsdrykkju þjóðarinnar. Með því
móti gæti ísland orðið til blessunar og flutt út þá
blessun sem Drottinn auðsýnir landi voru. Ég við-
urkenni ekki að þjóðarbú íslendinga, þurfi að vera
háð lifibrauði af brennivínssölu. Það hlýtur að vera
hægt að miðla þeim er ekkert hafa eða eiga og seðja
þá með því besta sem ísland gefur af sér. Mjólk og
smjör.
Mér finnst yfirstandandi tíð, vera mikil aðvörun
til þjóðarinnar. Við lifum við takmörk hins byggi-
lega heims hefir stundum verið sagt. Erfitt tíðarfar
og ísár, ættu að minna forráðamenn landsins á að sú
tíð getur komið, að bæði smjör, mjólk og kjöt,
skammtist af því sem náttúran leyfir. Hver verða
viðbrögð ráðamanna þá. Á bls. 235 Landnáma-
bókar íslendingasagnaútgáfu, er talað um fimbul-
vetur á íslandi. Þegar neyðin var svo mikil að
menn lögðu sér til munns hrafna og melrakka og
gamalmenni voru borin út. Þáverandi ráðamenn
íslensku þjóðarinnar boðuðu föstu með bæn hinn
tólfta dag jóla. Brá svo við að bati kom.
Við lok þessarar greinar skal bent á forna sögu
lands, sem daglega heyrist nefnt í fréttum alheims-
ins, Egyptaland. Þar kom fram draumur um 7 feitar
kýr og 7 magrar kýr. Æðsti maður ríkisins Faraó
konungur, var auðmjúkur og tók við ráðningu
Hebreans Jóseps Jakobssonar. Feitu árin komu.
Lögð voru til hliðar 20% af ársarðinum. Eflri 7 ár
komu mögru árin. Engin leið skort. Bendingu
Drottins hafði verið hlýtt.
Á ísland engan Jósep?
Ritstjórinn.