Afturelding - 01.04.1979, Blaðsíða 13

Sigurðar heitins Sveinssonar, er virðulegt samkomuhús,
með minni og stærri sal og mjög vistlegri íbúð. Öll fag-
verk liggja opin fyrir þeim Ásbræðrum og hvíldi mest á
Áðalsteini, með framvindu verksins. Síldarplan þeirra
Ásbræðra greip þarna inn í og eftir því sem vegnaði þar
kom meira til hússins, hvort heldur voru bekkir, eða aðrir
hlutir. Húsið var vígt 21. ágúst 1967 og hefir verið rekið
starf þar alla tíð síðan. Magnea Sigurðardóttir hélt uppi
fjölmennum sunnudagaskóla þarna um árabil. Sigur-
ntundur Einarsson og kona hans Margrét Þorsteinsdóttir
övöldu þarna árum saman. Eftir að þau fluttust suður á
'and, var starfinu í Vopnafirði til liðsinnis Hrefna Brynja
°g Snorri Óskarsson kennari. Síðar komu Helgi Jósefsson
kennari og Arnbjörg kona hans þangað og veitir hann
starfinu forstöðu. 1 Vopnafirði er góður akur fyrir málefni
Drottins. Sunnudagaskóli er blómlegurog íbúarstaðarins
sýna hjartahlýju og vinsemd.
í Kirkjulækjarkoti hófust síðsumarmótin í byrjun ágúst
arið 1950. Upphafsmaður að þessum mótum var Þórar-
'nn heitinn Magnússon frá Grundarbrekku i Vest-
rnannaeyjum. Stakk hann þessari hugsun sinni að þeim er
þetta ritar. Er það var flutt til Guðna heitins Markússon-
ar, þá var hann opinn og framkvæmdasamur þegar í stað.
Pyrsta mótið var haldið í trésmíðaverkstæði Guðna og
sona hans. Bekkirnir voru plankar sem hvíldu á olíu-
brúsum. Nú gerist það undur að starfið í Kirkjulækjarkoti
vex og magnast fyrir kraft Heilags Anda, Guðni og synir
hans byggja kirkju, sem varð ekki gömul. Hún varð bruna
að bráð. Það var ekki gefist upp, heldur þegar í stað byggð
ónnur og stærri. Prýðilegasta Guðshús. Um tíma var
rekið Barnaheimili í „Kotinu“. Heimamenn voru vel
sfuddir á þessum árum af Sigurmundi Einarssyni, Hend-
r*k Einarssyni og svo Guðmundi Markússyni, er var
þarna heimamaður og trúboði um árabil.
Jafnhliða samkomustarfi, blaða- og bókadreifingu frá
Kirkjulækjarkoti í Fljótshlíð, þá voru þar reknar sumar-
búðir fyrir börn árum saman. Það var líka gert á Görðum,
Flateyri, undir stjórn Ester Nilsson frá Svíþjóð. Starf-
sernin á báðum þessum stöðum, var sameinuð í eitt, þegar
Kornmúli í Fljótshlíð var byggður Fíladelfíusöfnuð-
)num í Reykjavík, til að rækta börn, eins og segir í bygg-
'rtgabréfi fyrir jörðinni 12. febrúar 1972. Undirskrifað af
þáverandi landbúnaðarráðherra Halldóri Sigurðssyni.
hramkvæmdir í Kornmúla hófust 1. maí 1972. Á 57 dög-
Urn var byggð viðbótarbygging 93 fermetrar. Húsið vígt
°8 heimilið tekið í notkun 7. júlí 1972. Heimilið hefir
verið opið síðan, stöðugt aukið og endurbætt. Rúmast þar
nu ■ sumardvöl meira en 40 börn, ásamt starfsliði. Yfir-
smiður og forgöngumaður við lagfæringar og nýsmíði, var
h'lagnús Guðnason, studdur af föður sínum, Guðna
h^arkússyni, er sá langþráðan draum rætast, og svo
hraeðrunum Guðna og Grétari Guðnasonum. Þáttur
Giiðna heitins Markússonar var mjög þýðingarmikil! og
raunar grundvallandi. Hann var síhvetjandi og vakandi
^yrir þessu máli og þegar dyr opnuðust, þá var ekki hik á
öuðna Markússyni, að ganga þar inn. Þrátt fyrir háan
aldur, þá var Guðni alltaf yngstur í anda í hópnum og
lagði sig frant af alefni. Filadelfíusöfnuðurinn hefir rekið
heimilið alla tíð, helsti trúnaðarmaður safnaðarins og
forstjóri fyrir heimilinu. hefir verið Arinbjörn Árnason,
studdur af Daníel Glad og Hinriki Þorsteinssyni. 1
Kornmúla hefir verið unnið mikið og gott verk og hafa
þar margir lagt hönd á plóginn. Ekki er hallað á neinn þó
Magneu Sigurðardóttur sé helst getið. Það hefir fylgt
blessun starfinu fyrir alla hreyfinguna og ekki er annað
hægt að álíta, en að þarna hefir verið stigið gæfuspor.
Réttu ári eftir að Kornmúli fór af stað kom Hlað-
gerðarkot til sögunnar. Ásmundur Eiríksson og kona
hans höfðu um mörg ár líknað útigöngumönnum, þegar
þau bjuggu að Hverfisgötu 44. Síðar kom Georg Viðar og
rak starfsemi í bilskúr, í eigu Kristínar Kristjánsdóttur og
manns hennar, Steingríms Bjarnasonar að Sogavegi 158.
Þörfin var knýjandi, en aðstæður mjög takmarkaðar.
Á öldungafundi í stjórn Fíladelfíu i Reykjavík, er
haldinn var í byrjun janúar 1973, var samþykkt með
öllum greiddum atkvæðum að stofna Samhjálp Hvíta-
sunnumanna. Stofndagurinn var ákveðinn og reglugerð
búin til. Það var 31. janúar 1973. Við undirbúning og
framkvæmd þessa nauðsynjamáls lögðu margir hönd að
verki. Auk stjórnar safnaðarins, stóðu þar fast með og
fylgdu eftir Georg Viðar og fleiri. Nýttust kraftar þeirra í
framkvæmd þessa máls. Guðni heitinn Guðmundsson í
Hafnarfirði var mikill Samhjálparmaður. Hann komst i
samband við Jónínu heitna Guðmundsdóttur forstöðu-
konu mæðrastyrksnefndar og þar með opnaðist leið að
Hlaðgerðarkoti. Filadelfíusöfnuðurinn keypti eignina og
þar var hafið starf 9. júní 1973. Eins og gefur að skilja þá
er hér um mjög vandasamt verk að ræða og ekki heiglum
hent að standa í því. Georg Viðar var fyrsti forstöðu-
maður starfsins þar efra. Stóð hann í því þar til í maí 1977.
að Óli Ágústsson tók við. Gegnir Óli starfinu þegar þetta
er ritað. Mikil framvinda er í starfseminni undir stjórn
Óla og er hann studdur af bænum safnaðarins og góðu
starfsliði. Langþráður draumur og mikil þörf. varð að
veruleika 1. maí 1979, er Hverfisgata 44 var tekin á leigu,
sem heimiti í borginni fyrir utangarðsmenn. Ætti það að
verða mikill styrkur og hjálp fyrir þá er stríða við freist-
ingar Bakkusar og hafa ekki í önnur hús að venda.
Eins og gefur að skilja, þá hefir hér verið stiklað á
stóru og kannski mörgu sleppt. En ekki þykir hæfa annað,
en að málgagn Hvítasunnuhreyfingarinnar geymi þessar
minningar. Því fremur, þegar háskólamenn taka sér sem
prófverkefni að rita sögu Hvítasunnuhreyfingarinnar á
íslandi, bæði hérlendis og erlendis.
Þessi ytri rammi liggur þá augljós fyrir. Innri ramminn
verður naumast festur á blað. nema þá hjartablöð og
verða þá þar þekkt og lesin í lifi hinna kristnu af öllum
mönnum. Sá lestur verður vænlegastur til árangurs.
Ritað i maí 1979.
EinarJ. Gislason
13