Afturelding - 01.01.1983, Blaðsíða 8

Myndi eitthvað af þessu gefa
til kynna hver þú ert í raun og
veru. Af hveiju skyldi þetta endi-
lega vefjast fyrir svo mörgum?
Eða það sem meira er, af hverju
skyldu sumir einstaklingar eiga í
erfiðleikum með að finna sinn
eigin vilja og vita hvað þeir eiga
að gera? Menn lenda oft í baráttu
við sjálfa sig út af þessu. T.d.
heimilisfaðir á í erfiðleikum að
gera það upp við sig hvort hann
vilji helga sig málefnum fjöl-
skyldunnar, vinnunnar eða ein-
hvers áhugamáls. Móðir á kan-
nski í erfiðleikum með hvort hún
eigi að annast börn sín eða gefa
sig að einhverju öðru. Oft verða
mjög ólíkar skoðanir hjá foreldr-
um gagnvart ýmsu, það endar oft
með skilnaði og upplausn fjöl-
skyldunnar og menn standa upp1
með enn flóknari erfiðleika.
Þetta er sennilega spui
sem getur vafist fyrir mörgui
við reynum að svara henni
margvíslegum hætti. Ef þú en i.u.
spurður: „Hver ert þú?“ þá
myndir þú sennilega segja til
nafns og kannski ættar líka. En
hvað segði það mér um þig,
skapgerð þína, eiginleika, hegð-
un þína og gjörðir, þ.e.a.s.
hvernig þú ert.
Þegar hinir fyrstu bandarísku
geimfarar voru valdir, þá þurftu
þeir að gangast undir alls kyns
læknisfræðileg próf og rann-
sóknir. Sálfræðingar og geð-
læknar voru meðal annars kall-
aðir til. Ein af þeim spurningum,
sem fyrir þá voru lagðar, var á
þessa leið. „Gefðu 20 svör við
spurningunni: Hver er ég?“
Gætir þú svarað þessari spurn-
ingu, eða hvernig mundir þú
svara henni? Yrði það eitthvað á
þessa leið. Ég er karlmaður, ég er
kvenmaður, gamalmenni, ungl-
ingur, verkamaður, skrifstofu-
maður, skólanemi, sölumaður
o.s.frv.