Afturelding - 01.01.1983, Blaðsíða 17

w
Tí«>ni vindáUa (%)
StórhöfSi í Vcstmannaeyjuvi
1973 Meðaltal 1995—1971
Vindáttir 23.-31. jan. febr. marz apríl Vindáttir jan. febr. marz apríl
N-ANA M is 8 17 N-ANA 22 19 20 12
A n 5 2 3 A 20 20 14 1 iv
ASA-SSA 31 23 21 9 ASA-SSA 18 20 19 26
S-VSV 20 28 47 25 S-VSV 12 24 22 1 22
V-NNV 28 25 22 44 V-NNV 1G 10 24 | 22
Lofcn 1 1 0 2 Log-n 3 1 1 1 1
Hoild 100% 100% 100% 100% Ileilít 100% 100% 100% 100%
Helztu niðurstö'öur af athugunum þessum og samanburði eru:
!. Hrein A-átt hefur vcrið mjög fátið miðað við meðaltal.
2. ASA-SA- og SSA-áttir, scm munu vera óhagstæðustu áttirnar
með tilliti til öskufalls, hafa vcrið lieldur tíðari en venjulega,
nema í apríl. Þá voru þær fátíðar.
3. Allar vestlægar áttir hafa verið óvenjutíðar.
vel að orði er hann segir í sálmi
127:1 „Ef Drottinn verndar eigi
borgina, vakir vörðurinn til ónýt-
is.“ Þrátt fyrir alla tækni, jarð-
skjálftamæla og annan útbúnað
er menn höfðu, sáust þessi um-
brot ekki fyrir - en Drottinn
verndaði byggð og menn.
Það er skemmst frá að segja, að
veðrið tók stórkostlegum stakka-
skiptum frá því sem vanalegt er.
Austan áttin, sem áður var hvað
tíðust, minnkaði verulega að
umfangi og féll úr allt að 29%
niður í 6% og hélst svo út apríl-
mánuð að vindur af austri var
óvenju fátíður. Suðlægar og
vestlægar vindáttir settu svip sinn
ú þetta tímabil og keyrði langt
fram úr meðaltölum áranna
1965-1971 fyrir tíðni vindátt-
anna og óveðrin komu sjaldnar
°g vöruðu skemur. Engin vís-
mdaleg útskýring hefur komið
fram mér vitanlega, varðandi
þessa veðurbreytingu.
Afleiðing þessa veðurfars og á
ég hér við vindáttir, var sú að
öskufall í bænum sjálfum var
hverfandi lítið miðað við allar
aðstæður. Með réttu og sam-
kvæmt eðlilegu veðurfari hefði
meginhluti húsa átt að grafast
undir öskulagi af þvílíku umfangi
er sligað hefði all flest hús eða
brotið niður. Ennfremur má telja
það víst að höfnin, lífæð Vest-
mannaeyja, hefði fyllst af ösku.
Má það vera hverjum manni ljóst
að búseta hefði engin orðið í
Eyjum hefði slíkt gengið eftir.
Þess í stað var öskufalli þannig
háttað að nam nokkrum senti-
metrum vestast í bænum og
austast í bænum grófust hús upp
að Upsum. Hvergi varð öskulag-
ið það þykkt að ekki væri hægt að
hreinsa það burt með þeim tækj-
um er fyrir hendi voru. í kirkju-
garðinum, þar sem einna erfið-
ast var að koma fyrir vélum, náði
öskuþykktin 2 metrum. Á boga-
dregnu sáluhliði hans er þessi
yfirskrift: „Ég lifi og þér munuð
lifa“ (Jóh. 14:19).
Þessi orð hugguðu margan
manninn á erfiðri stund. Þegar
allt virtist vonlaust - gáfu þau
von, ekki aðeins upp á komandi
daga og nýtt mannlíf á Heimaey,
heldur von sem nær langt út fyrir
gröf og dauða, alla leið til himins
Guðs. Við höfum séð og reynt
máttarverk Drottins ekki aðeins í
náttúrunni með stillingu vind-
anna, heldur einnig í sál og sinni
fyrir blóð Jesú Krists. Þessi frels-
un er ekki einum eða fáum gefin,
heldur hverjum þeim sem vill
gera köllun sína og útvalningu
vissa. „Því svo elskaði Guð heim-
inn að hann gaf son sinn eingetinn
til þess að hver sem á hann trúir
glatist ekki heldur hafi eilift líf“
(Jóh. 3:16). Þetta er máttarverk
allra máttarverka!
Heimildir:
1. Biblían.
2. Tillaga að uppgræðslu Heimaeyjar: Höf.
Gísli Óskarsson.
3. Eldgosið á Heimaey: Höf. Þorleifur
Einarsson.
4. Vestmannaeyjar byggð og eldgos: Höf.
Guðjón Ármann Eyjólfsson.
Veðurkort: Markús Einarsson